1На седьмом году правления Иеву Иоаш стал царём и правил в Иерусалиме сорок лет. Его мать звали Цивия, она была родом из Беэр-Шевы. 2Иоаш делал то, что было правильным в глазах Вечного, всё время, пока его наставлял священнослужитель Иодай. 3Лишь святилища на возвышенностях не были убраны, и народ продолжал приносить там жертвы и возжигать благовония.
Иоаш восстанавливает храм
(2 Лет. 24:4-14)
4Иоаш сказал священнослужителям:
– Соберите все деньги, что приносятся как священный дар в храм Вечного, – деньги, собранные по переписи, деньги, полученные по обетам, и деньги, которые были добровольно пожертвованы на храм. 5Пусть возьмут деньги у жертвующих и используют их на восстановление храма там, где найдётся повреждение.
6Но к двадцать шестому году правления царя Иоаша священнослужители всё ещё не восстановили храм.
7И вот царь Иоаш призвал священнослужителя Иодая и прочих священнослужителей и сказал им:
– Почему вы не восстанавливаете храм? Не берите больше денег у жертвующих, а передайте их на восстановление храма.
8Священнослужители согласились, что не будут больше ни принимать от народа денег, ни отвечать за восстановление храма.
9Священнослужитель Иодай взял ящик и проделал в его крышке дыру. Он поставил его у жертвенника, с правой стороны от входа в храм Вечного, и священнослужители, которые охраняли вход, клали в ящик все деньги, приносимые в храм Вечного. 10Всякий раз, когда они видели, что в ящике много денег, приходили царский писарь и главный священнослужитель, считали деньги, принесённые в храм Вечного, и клали их в мешки. 11Когда деньги были пересчитаны, они отдавали их тем, кто смотрел за работами в храме. А те платили работавшим в храме Вечного, – плотникам и строителям, 12тем, кто клал стены, и тем, кто тесал камни. Они также покупали дерево и тёсаные камни для восстановления храма Вечного и оплачивали все прочие расходы на восстановление храма.
13Но ни серебряных кубков, ни ножниц для фитилей, ни кропильных чаш, ни труб, ни иных вещей из золота или серебра для храма Вечного не изготовляли на деньги, приносимые в храм. 14Деньги платили рабочим, которые восстанавливали храм. 15От тех, кому отдавали деньги для выплаты рабочим, не требовали отчёта, потому что они действовали честно. 16Деньги от жертв повинности и жертв за грех не вносились в храм Вечного – они шли священнослужителям.
Иоаш спасает Иерусалим от Хазаила
(2 Лет. 24:23-24)
17В то время Хазаил, царь Сирии, напал на город Гат и захватил его. Затем он решил идти на Иерусалим. 18Но Иоаш, царь Иудеи, взял все священные вещи, посвящённые его предками – Иосафатом, Иорамом и Охозией, царями Иудеи, дары, которые посвятил он сам, и всё золото, которое нашлось в сокровищницах храма Вечного и царского дворца, и послал их Хазаилу, царю Сирии, который после этого отошёл от Иерусалима.
Смерть Иоаша
(2 Лет. 24:25-27)
19Прочие события царствования Иоаша и всё, что он сделал, записано в «Книге летописей царей Иудеи». 20Его приближённые составили против него заговор и убили его в Бет-Милло, что на дороге, которая спускается к Силле. 21Иозавад, сын Шимеаты, и Иехозавад, сын Шомеры, – вот те приближённые, которые убили его. Он был похоронен со своими предками в Городе Давуда. И царём вместо него стал его сын Амасия.
Joas restaureert de tempel van God
1Zeven jaar nadat Jehu koning over Israël was geworden, werd Joas koning over Juda. Hij regeerde veertig jaar vanuit Jeruzalem. Zijn moeder heette Zibja en was afkomstig uit Berseba. 2Joas deed wat goed was zolang de hogepriester Jojada hem met raad en daad terzijde stond. 3Toch ruimde ook hij de offerplaatsen op de heuvels niet op. De mensen bleven daar gewoon offers en reukwerk verbranden.
4-5 Op een dag zei koning Joas tegen de priesters: ‘Het tempelgebouw moet nodig worden opgeknapt. Steeds als iemand iets voor de Here komt brengen, zowel de vaste bijdrage als een bijzondere gift, moet het worden gebruikt voor de herstelwerkzaamheden.’ 6Maar in zijn drieëntwintigste regeringsjaar was de tempel nog steeds niet opgeknapt. 7Joas riep Jojada en de andere priesters bij zich en vroeg: ‘Waarom hebt u niets aan de tempel gedaan? Gebruik vanaf dit moment de persoonlijke giften die u van vrienden en bekenden krijgt niet meer voor uw eigen behoeften, alles moet nu worden gebruikt om de tempel weer in goede staat te krijgen.’ 8De priesters gingen ermee akkoord dat zij geen giften meer zouden aannemen en gaven de zeggenschap over de restauratie uit handen.
9De priester Jojada boorde een gat in het deksel van een kist en plaatste die aan de rechterkant van het altaar bij de ingang van de tempel. De priesters die wacht hielden bij de deur, deden daar alle giften van de mensen in. 10Elke keer als de kist vol was, deden de boekhouder van de koning en de hogepriester het geld in zakken, wogen het 11-12 en gaven het aan de bouwopzichters. Die betaalden van dat geld de timmerlui, de metselaars, de steenhouwers, de houthandelaren en de steenhandelaren en alle materialen die nodig waren voor de restauratie van de tempel van de Here. 13-14 Het werd dus niet gebruikt voor het maken van zilveren kommen, messen, schalen en trompetten of dergelijke zaken, maar alleen voor de reparatiewerkzaamheden aan het gebouw. 15Van de bouwopzichters werd geen rekening en verantwoording gevraagd, want zij waren eerlijke en betrouwbare mannen. 16Het geld dat werd geschonken voor schuldoffers en zondoffers, werd niet voor de tempel van de Here bestemd, dat bleef voor de priesters.
17Ongeveer in die tijd verklaarde koning Hazaël van Syrië de oorlog aan Gath en nam de stad in. Daarna trok hij verder naar Jeruzalem om ook die stad aan te vallen. 18Koning Joas nam echter alle heilige voorwerpen die zijn voorouders—Josafat, Joram en Ahazia, de koningen van Juda—hadden gewijd, samen met wat hijzelf aan de Here had gewijd en al het goud uit de schatkamers van de tempel en het paleis en stuurde dat naar Hazaël. Die zag toen van verdere belegering af.
19De rest van de geschiedenis van koning Joas staat beschreven in de Kronieken van de koningen van Juda. 20Zijn officieren smeedden echter een samenzwering tegen hem. Hij werd vermoord in zijn koninklijke residentie bij Millo, aan de weg naar Silla. 21De moordenaars waren Jozabad, de zoon van Simeath, en Jozabad, de zoon van Somer. Beiden waren dienaren van de koning. Hij werd begraven op de koninklijke begraafplaats in Jeruzalem. Zijn zoon Amazia volgde hem op als koning.
