Убийство Иш-Бошета
1Когда сын Шаула Иш-Бошет услышал о том, что Авнер умер в Хевроне, он пал духом, и весь Исраил охватила тревога. 2У Иш-Бошета, сына Шаула, было два человека, которые водили воинов в набеги. Одного звали Баана, а другого – Рехав. Они были сыновьями беэротянина Риммона из рода Вениамина. Беэрот считается владением Вениамина, 3потому что жители Беэрота бежали в Гиттаим. Они остались там чужеземцами по сегодняшний день.
4(У Ионафана, сына Шаула, был сын, хромой на обе ноги. Ему было пять лет, когда из Изрееля пришла весть о Шауле и Ионафане. Его нянька схватила его и побежала, но бежала так быстро, что он упал и охромел. Его звали Мефи-Бошет.)
5Итак, Рехав и Баана, сыновья беэротянина Риммона, пошли к дому Иш-Бошета и пришли туда в жаркое время дня, когда он спал во время полуденного отдыха. 6Они вошли внутрь дома, как бы для того, чтобы взять пшеницы, и мечом поразили его в живот. После этого Рехав и его брат скрылись.
7(Они вошли в дом, когда он лежал на постели в своей спальне. Поразив и убив его, они отрубили ему голову и, взяв её с собой, всю ночь шли по дороге, что ведёт через Иорданскую долину.) 8Они принесли голову Иш-Бошета к Давуду в Хеврон и сказали царю:
– Вот голова Иш-Бошета, сына Шаула, твоего врага, пытавшегося лишить тебя жизни. Сегодня Вечный отомстил Шаулу и его потомству за господина моего царя.
9Давуд ответил Рехаву и его брату Баане, сыновьям беэротянина Риммона:
– Верно, как и то, что жив Вечный, Который избавил меня от всякой беды, – 10когда один человек сказал мне: «Шаул мёртв», думая, что принёс хорошую новость, я схватил его и предал смерти в Циклаге. Вот награда, которую я дал ему за его новость! 11Что же теперь, когда разбойники убили невиновного человека в его собственном доме и на его собственной постели, неужели я не взыщу с вас за его кровь и не избавлю от вас землю!
12Давуд отдал своим людям приказ, и они убили их. Они отрубили им руки и ноги и повесили тела у пруда в Хевроне. А голову Иш-Бошета они взяли и погребли в гробнице Авнера в Хевроне.
De dood van Isboseth
1Het nieuws van Abners dood in Hebron bracht koning Isboseth in grote verwarring. Hij en zijn onderdanen waren verlamd door angst. 2-3 Het bevel over het leger van Israël kwam nu in handen van de broers Baëna en Rechab, die de overvalcommandoʼs van koning Isboseth leidden. Zij waren zonen van Rimmon uit Beëroth in Benjamin. Mensen uit Beëroth worden beschouwd als Benjaminieten, ook al vluchtten zij indertijd naar Gitthaim, waar zij nu nog wonen. 4Er leefde ook nog een kleinzoon van koning Saul. Hij heette Mefiboseth en was een zoon van Jonathan. Op het moment van de slag bij Jizreël, waarin Saul en Jonathan sneuvelden, was deze Mefiboseth vijf jaar oud. Toen het nieuws over de nederlaag de hoofdstad bereikte, vluchtte de verzorgster met het kind, maar in haar haast viel zij en liet het kind vallen. Zo raakte Mefiboseth verlamd.
5Rechab en Baëna kwamen op een middag bij het huis van koning Isboseth. Deze hield net een middagslaapje. 6-7 Zij gingen het huis binnen en deden net alsof zij een zak tarwe wilden halen. Zij slopen naar zijn slaapkamer, vermoordden hem en hakten zijn hoofd af. Zij vluchtten die nacht de woestijn in en wisten zo te ontsnappen. Het hoofd van Isboseth namen zij mee. 8In Hebron aangekomen, lieten zij het hoofd aan David zien. ‘Kijk!’ zeiden zij. ‘Hier is het hoofd van Sauls zoon Isboseth, die probeerde u te doden. Vandaag heeft de Here u wraak gegeven op Saul en zijn hele familie!’ 9Maar David antwoordde: ‘Ik zweer bij de Here, die mij van mijn vijanden redde, 10dat toen iemand mij vertelde: “Saul is dood,” en daarbij dacht dat hij mij goed nieuws bracht, ik hem heb gedood. Zo beloonde ik hem voor zijn “goede bericht”. 11Dus wat moet ik dan wel doen met zulke goddeloze mannen, die een goede man doden die thuis op zijn bed ligt te slapen! Zou ik die niet zéker ter dood veroordelen?’ 12Daarom gaf David zijn mannen opdracht hen te doden. Dat deden zij onmiddellijk. Zij hakten hun handen en voeten af en hingen hun lichamen bij de vijver in Hebron. Isboseths hoofd begroeven zij in Abners graf in Hebron.
