Вторжение египтян в Иудею
(3 Цар. 14:25-28)
1После того как Реховоам утвердил свою власть и стал силён, он вместе со всем Исраилом12:1 То есть Иудея; так же во многих местах данной книги. Автор Летописей считает граждан Иудеи истинным Исраилом, народом Всевышнего. См. вступление к книге «Первая летопись». оставил Закон Вечного. 2Они нарушили верность Вечному, и вот Сусаким12:2 Сусаким – фараон Шешонк I, основатель XXII (ливийской) династии, правил с 950 по 929 гг. до н. э., царь Египта, на пятом году правления Реховоама напал на Иерусалим. 3С тысячью и двумя сотнями колесниц, шестьюдесятью тысячами всадников и бесчисленным множеством пеших воинов из ливийцев, сукхитов и эфиопов, которые пришли с ним из Египта, 4он завладел всеми укреплёнными городами Иудеи и подошёл к самому Иерусалиму. 5Пророк Шемая пришёл к Реховоаму и к вождям Иудеи, которые собрались в Иерусалиме из-за страха перед Сусакимом, и сказал им:
– Так говорит Вечный: Вы оставили Меня, и Я оставлю вас и отдам в руки Сусакиму.
6Вожди Исраила и царь смирились и сказали:
– Вечный праведен.
7Когда Вечный увидел, что они смирились, тогда к Шемае было слово Вечного:
– Так как они смирились, Я не истреблю их и вскоре спасу. Мой гнев не изольётся на Иерусалим через Сусакима. 8Но им придётся покориться ему, чтобы они познали разницу между служением Мне и служением царям чужих земель.
9Когда Сусаким, царь Египта, пришёл в Иерусалим, он унёс сокровища храма Вечного и сокровища царского дворца. Он забрал всё, включая и золотые щиты, которые сделал Сулейман. 10Царь Реховоам сделал вместо них щиты из бронзы и вверил их начальникам стражи, что охраняла вход в царский дворец. 11Всякий раз, когда царь шёл в храм Вечного, стража со щитами шла с ним, а после этого возвращала их в комнату стражи.
12Так как Реховоам смирил себя, гнев Вечного на него прекратился и не погубил его окончательно. Да и в Иудее было что-то доброе.
Конец правления Реховоама
(3 Цар. 14:21-24, 29-31)
13Царь Реховоам утвердился в Иерусалиме и царствовал. Ему был сорок один год, когда он стал царём, и правил он семнадцать лет в Иерусалиме, городе, который Вечный избрал среди всех родов Исраила для пребывания там. Мать Реховоама звали Наама, она была аммонитянкой. 14Он творил зло, потому что не отдал своего сердца тому, чтобы искать Вечного.
15События царствования Реховоама, от первых до последних, описаны в «Записях пророка Шемаи» и в «Записях провидца Иддо», вошедших в родословия. Между Реховоамом и Иеровоамом всё время шла война. 16Реховоам упокоился со своими предками и был похоронен в Городе Давуда. И царём вместо него стал его сын Авия.
ชิชักโจมตีเยรูซาเล็ม
(1พกษ.14:21,25-31)
1เมื่อราชบัลลังก์ของเรโหโบอัมมั่นคงเป็นปึกแผ่นและแข็งแกร่งขึ้น พระองค์กับอิสราเอลทั้งปวง12:1 คือ ยูดาห์ พบบ่อยๆ ใน 2พงศาวดารก็ละทิ้งบทบัญญัติขององค์พระผู้เป็นเจ้า 2เนื่องจากพวกเขาไม่ซื่อสัตย์ต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า ดังนั้นกษัตริย์ชิชักแห่งอียิปต์จึงกรีธาทัพมาตีกรุงเยรูซาเล็มในปีที่ห้าแห่งรัชกาลเรโหโบอัม 3โดยมีรถม้าศึก 1,200 คัน พลม้า 60,000 คน และมีทหารราบชาวลิเบีย ชาวสุคคียิม และชาวคูช12:3 คือ ประชากรจากเขตแม่น้ำไนล์ตอนบน จำนวนนับไม่ถ้วนมาจากอียิปต์กับพระองค์ 4พระองค์ยึดเมืองป้อมปราการต่างๆ ของยูดาห์มาจนถึงเยรูซาเล็ม
5ผู้เผยพระวจนะเชไมอาห์มาเข้าเฝ้าเรโหโบอัม และมาพบบรรดาผู้นำของยูดาห์ซึ่งมาชุมนุมกันในกรุงเยรูซาเล็มเพราะกลัวชิชัก และกล่าวกับพวกเขาดังนี้ “องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘เจ้าทั้งหลายได้ทิ้งเรา บัดนี้เราจึงทิ้งเจ้าให้แก่ชิชัก’ ”
6แล้วเรโหโบอัมกับเหล่าผู้นำอิสราเอลก็ถ่อมใจลงและยอมรับว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเที่ยงธรรม”
7เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเห็นว่าพวกเขาถ่อมใจลง จึงมีพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเชไมอาห์ว่า “เพราะพวกเขาถ่อมใจลง เราจะไม่ทำลายล้างเขา แต่จะช่วยกู้ในไม่ช้า เราจะไม่ใช้ชิชักระบายโทสะของเราเหนือเยรูซาเล็ม 8แต่พวกเขาจะต้องรับใช้ชิชัก จะได้เรียนรู้ความแตกต่างระหว่างการรับใช้เรากับการรับใช้บรรดากษัตริย์ชาติอื่นๆ”
9เมื่อกษัตริย์ชิชักแห่งอียิปต์มาโจมตีเยรูซาเล็ม พระองค์กวาดเอาทรัพย์สมบัติทั้งหมดไปจากพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้าและพระราชวัง รวมทั้งโล่ทองคำซึ่งโซโลมอนทรงทำขึ้น 10ดังนั้นกษัตริย์เรโหโบอัมจึงทรงทำโล่ทองสัมฤทธิ์ขึ้นแทน และมอบหมายให้เหล่าผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ซึ่งประจำการอยู่ที่ทางเข้าพระราชวังดูแล 11เมื่อใดก็ตามที่กษัตริย์เสด็จมายังพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า เหล่าทหารรักษาพระองค์จะถือโล่มากับพระองค์ หลังจากนั้นก็นำโล่กลับไปไว้ที่กองรักษาการณ์
12เนื่องจากเรโหโบอัมถ่อมพระองค์ลง พระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าจึงระงับไป และพระเจ้าไม่ได้ทรงทำลายล้างพระองค์ให้หมดสิ้นไป แท้จริงยูดาห์ก็ยังมีดีอยู่บ้าง
13กษัตริย์เรโหโบอัมทรงสถาปนาราชอำนาจให้มั่นคงเป็นปึกแผ่นในกรุงเยรูซาเล็มและครองราชย์สืบไป เมื่อพระองค์ขึ้นเป็นกษัตริย์ ทรงมีพระชนมายุ 41 พรรษา และทรงครองราชย์อยู่ 17 ปี ในกรุงเยรูซาเล็ม นครซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเลือกสรรจากทุกเผ่าของอิสราเอลให้เป็นที่สถาปนาพระนามของพระองค์ ราชมารดาของเรโหโบอัมคือนาอามาห์ชาวอัมโมน 14เรโหโบอัมทรงทำชั่วเพราะไม่ได้มีพระทัยแน่วแน่ในการแสวงหาองค์พระผู้เป็นเจ้า
15เหตุการณ์ต่างๆ ในรัชกาลเรโหโบอัมตั้งแต่ต้นจนจบมีเขียนไว้ในบันทึกของผู้เผยพระวจนะเชไมอาห์ และของผู้ทำนายอิดโดที่เกี่ยวกับลำดับวงศ์ตระกูลไม่ใช่หรือ? เรโหโบอัมกับเยโรโบอัมทำสงครามกันอยู่เสมอ 16เรโหโบอัมทรงล่วงลับไปอยู่กับบรรพบุรุษและถูกฝังไว้ในเมืองดาวิด และอาบียาห์โอรสของพระองค์ขึ้นครองราชย์แทน
