Служители нового священного соглашения
1Может показаться, что мы начинаем хвалить самих себя. Но разве нуждаемся мы в рекомендательных письмах для вас или же от вас, как в этом нуждаются другие?3:1 По всей вероятности лжеучители, оппоненты Паула, имели с собой какие-то рекомендательные письма. 2Вы сами – наше письмо: письмо, записанное в наших сердцах, известное и читаемое всеми людьми. 3Все видят, что вы письмо Масиха, написанное в результате нашего служения не чернилами, а Духом живого Бога, и не на каменных плитках, а в человеческих сердцах.
4Такую уверенность мы имеем перед Всевышним через Масиха. 5И не потому, что у нас самих есть нечто особенное, некая заслуга; наши способности исключительно от Всевышнего. 6Он наделил нас способностью быть служителями нового священного соглашения. Данное соглашение – это не писаный Закон, нет, но оно от Духа. Ведь буква Закона убивает, а Дух даёт жизнь.
7Вспомните служение высеченному буквами на камнях Закону, которое принесло смерть. Оно было учреждено в такой славе, что исраильтяне не могли смотреть на сияющее лицо Мусы, хотя это сияние постепенно затухало3:7 См. Исх. 34:27-35.. Если это служение пришло в такой славе, 8то разве не будет ещё славнее служение Духа? 9Если служение, которое осуждает человека, было окружено такой славой, то насколько же большей славой наделено служение, несущее человеку оправдание! 10То, что было окружено славой тогда, кажется уже не таким славным по сравнению с гораздо большей славой. 11И если временное было окружено славой, то насколько же славнее будет вечное!
12Итак, мы имеем такую надежду, которая вселяет в нас смелость, 13и мы не закрываем свои лица, как это делал Муса, чтобы исраильтяне не смотрели на угасание той славы. 14Но их умы закрыты и до сих пор, ведь когда они читают писания старого священного соглашения, это покрывало остаётся неснятым, потому что оно может быть снято только Масихом. 15По сегодняшний день, когда читается Таурат3:15 Букв.: «когда читают Мусу»., сердца иудеев закрыты покрывалом. 16Но когда человек обращается к Вечному Повелителю, покрывало снимается3:16 См. Исх. 34:34.. 17Вечный Повелитель – это Дух3:17 Иса, будучи здесь на земле, говорил Своим ученикам, что после Его вознесения Он будет обитать через Святого Духа в верующих в Него (см. Ин. 14:16-18, 23-26). И значит, присутствие Святого Духа равносильно присутствию Исы Масиха., и всюду, где обитает Дух Вечного Повелителя, – там свобода!
18И мы все с открытыми лицами видим, как в зеркале3:18 Или: «отражаем, как зеркало»., сияние славы Вечного Повелителя и изменяемся, становясь всё больше похожими на Него. Его слава в нас всё возрастает, ведь она исходит от Самого Вечного Повелителя, а Он есть Дух!
Gods nieuwe verbond
1Moeten wij onszelf bij u aanbevelen? Of moeten wij, net als sommigen dat doen, een getuigschrift voor u meebrengen? Of dat aan u vragen? 2De enige brief die wij hebben, bent uzelf, een brief die in ons hart gegrift is. Door de verandering in uw leven kan iedereen zien dat wij een goed werk onder u hebben gedaan. 3Men kan zien dat u een brief van Christus bent, die door ons geschreven is, niet een brief met pen en inkt geschreven of in steen gebeiteld, maar een brief die door de Heilige Geest in harten van mensen gegrift is. 4Wij durven dit alleen maar over onszelf te zeggen, omdat wij er dankzij Christus op vertrouwen dat God ons zal helpen het waar te maken. 5Wij denken niet zelf iets van blijvende waarde te kunnen doen. Onze kracht en de resultaten komen alleen van God. 6Hij heeft ons geholpen anderen over zijn nieuwe verbond te vertellen. Dit is geen verbond door de wet, maar door de Heilige Geest. Want hoe men ook probeert de wet van God te houden, het eindigt altijd met de dood. Door de Heilige Geest komt er leven.
7Toch begon het oude verbond, dat tot de dood leidde, met zoʼn stralend licht, dat de Israëlieten het niet konden verdragen naar Mozes te kijken. Want terwijl hij hun de wet gaf die zij moesten gehoorzamen, straalde zijn gezicht door de aanwezigheid van God. Maar dat was van voorbijgaande aard. 8Moeten wij dan niet een veel grotere glans verwachten, nu de Heilige Geest leven geeft? 9Als het verbond dat tot veroordeling leidt al zoʼn glans gaf, hoeveel meer moet dan de glans van het verbond zijn dat de mensen bij God brengt? 10Sterker nog: de glans die van Mozesʼ gezicht afstraalde, was een flauw schijnsel vergeleken bij de schitterende glans van het nieuwe verbond. 11Dus, als het oude verbond, dat toch weer zou verdwijnen, al een hemelse glans had, hoeveel sterker moet dan de glans van Gods nieuwe verbond zijn, omdat dat blijvend is.
12Omdat wij hiernaar uitzien, kunnen wij Gods boodschap met grote vrijmoedigheid brengen. 13Dat is een groot verschil met Mozes, die een doek over zijn hoofd droeg, zodat de Israëlieten niet zouden zien dat de glans langzaam van zijn gezicht verdween. 14Niet alleen het gezicht van Mozes was bedekt, maar ook de gedachten en het inzicht van de mensen. Zelfs nu nog ligt er een sluier over de Boeken van het oude verbond wanneer ze worden voorgelezen. Deze sluier wordt alleen weggenomen door het geloof in Jezus Christus. 15Ja, ook in deze tijd zijn zij verblind, als zij lezen wat Mozes geschreven heeft. 16Maar als iemand zich tot de Here bekeert, wordt die sluier weggenomen. 17De Here is de Geest, die leven geeft en waar Hij is, is vrijheid. 18Wij, gelovigen, hebben geen sluier over ons gezicht. Wij zijn net spiegels, die het schitterende licht van de Here weerspiegelen. Terwijl zijn Geest in ons werkt, gaan wij steeds meer op Hem lijken.
