1Поэтому я решил больше не приходить к вам только для того, чтобы вас огорчать. 2Если я буду вас огорчать, то кто же сможет тогда порадовать меня? Кто, как не вы, которых я огорчаю? 3Я написал вам то послание2:3 Хотя некоторые верят, что здесь говорится о «Первом послании Паула верующим в Коринфе», большинство толкователей считает, что речь идёт о каком-то другом послании, которое было утрачено и до нас не дошло. для того, чтобы, придя к вам, не оказаться огорчённым теми, о ком я хотел бы радоваться, и я уверен, что моя радость – это наша общая радость. 4Мне очень нелегко было писать вам так; я писал со слезами и с болью в сердце. Но моей целью было не огорчить вас, а дать вам знать, как сильно я вас люблю.
Прощение грешника
5Тот, кто доставил мне печаль, огорчил не только меня, а отчасти, чтобы не сказать больше, и всех вас. 6Для этого человека достаточно того наказания, которое он уже получил от большинства из вас. 7А теперь простите его и успокойте, чтобы ему не быть подавленным невыносимой печалью. 8Умоляю вас, подтвердите свою любовь к нему.
9Я писал вам также для того, чтобы проверить вас, будете ли вы послушны во всём. 10А кого вы прощаете, того и я прощаю. А кого я прощаю, если ему действительно есть что прощать, того я прощаю ради вас перед Масихом, 11чтобы сатана не смог нас перехитрить, а намерения сатаны мы прекрасно знаем.
Переживания в Троаде
12Когда я пришёл в Троаду возвещать Радостную Весть о Масихе, то Повелитель открыл мне дверь для служения. 13Но я не мог успокоиться, потому что не нашёл там моего брата по вере Тита. Поэтому я попрощался с верующими из Троады и отправился в Македонию2:13 Паул планировал встретиться в Троаде с Титом, который должен был прийти туда из Коринфа (см. 8:6). Но не дождавшись его, Паул пошёл ему навстречу..
Победа через Масиха
14Я благодарен Всевышнему, Который всегда ведёт нас, находящихся в единении с Масихом, в Своей триумфальной процессии и повсюду распространяет через нас благоухание познания о Нём. 15Потому что мы для Всевышнего благовоние, возжигаемое Масихом, среди тех, кто принимает спасение2:15 Спасение – от пламени ада (см. Иуда 1:23), от гнева Всевышнего и Его судов (см. Рим. 5:9), от суетной жизни (см. 1 Пет. 1:18), от греха (см. Мат. 1:21) и от дьявола (см. 2 Тим. 2:26)., и тех, кто идёт к погибели. 16Для одних мы – запах смертоносный, для других – живительное благоухание. И кто способен на такое служение?! 17При этом мы не торгуем вразнос словом Всевышнего, как это делают многие. Будучи в единении с Масихом, мы говорим искренне перед Всевышним как люди, посланные Всевышним.
1एकरसेति, मेंह अपन मन म ठान ले हंव कि मेंह फेर तुमन ला दुःखी करे बर नइं आवंव। 2काबरकि यदि मेंह तुमन ला दुःखी करथंव, त फेर मोला खुसी देवइया कोन होही? सिरिप तुमन जऊन मन ला मेंह दुःखी करेंव। 3एकरसेति मेंह ओ चिट्ठी लिखेंव ताकि जब मेंह आवंव, त ओमन के दुवारा मोला दुःख झन मिलय, जऊन मन के दुवारा मोला आनंद मिलना चाही। मोला तुमन जम्मो झन ऊपर भरोसा हवय कि तुमन मोर आनंद म भागीदार होहू। 4मेंह तुमन ला बड़े दुःखी अऊ पीरा भरे मन ले अऊ आंसू बोहा-बोहाके लिखे रहेंव; मेंह तुमन ला दुःखी करे बर नइं लिखेंव, पर तुमन ला ए बताय बर कि मेंह तुमन ला कतेक जादा मया करथंव।
पापीमन बर छेमा
5यदि कोनो मनखे ह दुःख दे हवय, त ओह मोला नइं, पर तुमन जम्मो झन ला दुःख दे हवय। मेंह ओकर संग जादा कठोर बरताव नइं करे चाहथंव। 6जऊन सजा बहुंते झन के दुवारा ओला मिले हवय, ओह ओकर बर बहुंत ए। 7अब एकर बदले, तुमन ओला छेमा करव अऊ ढाढ़स बंधावव, ताकि ओह जादा दुःख म झन डुब जावय। 8एकरसेति, मेंह तुम्हर ले बिनती करथंव कि ओला अपन मया के सबूत देवव। 9मेंह एकरसेति घलो लिखे रहेंव कि तुमन ला परखंव अऊ जान लेवंव कि तुमन जम्मो बात म हुकूम मानथव कि नइं। 10यदि तुमन कोनो ला छेमा करथव, त मेंह घलो ओला छेमा करथंव। अऊ जऊन कुछू ला मेंह छेमा करे हवंव – त मेंह मसीह ला हाजिर जानके तुम्हर हित म छेमा करे हवंव – यदि छेमा के लइक कोनो बात रिहिस त, 11ताकि सैतान के कोनो चाल हमर ऊपर सफल झन होवय। काबरकि हमन ओकर योजनामन ला जानथन।
नवां करार के सेवक
12जब मेंह मसीह के सुघर संदेस सुनाय बर त्रोआस सहर ला गेंव अऊ ए जानेंव कि परभू ह मोर काम खातिर एक रसता खोल दे हवय, 13तभो ले मोर मन म सांति नइं रिहिस, काबरकि मोला उहां मोर भाई तीतुस नइं मिलिस। एकरसेति ओमन ले बिदा होके मेंह मकिदुनिया ला चल देंव।
14पर परमेसर के धनबाद होवय, जऊन ह मसीह म हमेसा हमन ला जय देवाथे अऊ ओह हमर जरिये, हर जगह मसीह के गियान के खुसबू ला बगराथे। 15काबरकि हमन परमेसर के खातिर नास होवइया अऊ उद्धार पवइया, दूनों मन के बीच म मसीह के खुसबू सहीं अन। 16एक झन बर हमन मिरतू के दुरगंध अन, त आने बर हमन जिनगी के खुसबू। कोन ह अइसने काम करे के लइक हवय? 17हमन ओ बहुंते मनखेमन सहीं नो हन, जऊन मन अपन फायदा बर परमेसर के बचन के काम ला फेरीवालामन सहीं करथें। पर एकर उल्टा, ईमानदारी के संग, परमेसर ले पठोय गय मनखे सहीं, हमन मसीह के सेवक के रूप म परमेसर ला हाजिर जानके मनखेमन के आघू म गोठियाथन।
