Об истинном Духе и ложном духе
1Дорогие, не каждому духу верьте, но проверяйте, от Всевышнего ли эти духи, потому что много лжепророков вышло в мир. 2Вы можете распознать Духа Всевышнего так: Дух, признающий, что Иса Масих пришёл в человеческом теле, – это Дух от Всевышнего. 3Но дух, не признающий Ису, – не от Всевышнего4:2-3 См. статью «гностицизм» в пояснительном словаре.. Это дух врага Масиха, о котором вы слышали, что он придёт, и он уже есть в мире.
4Дети, вы от Всевышнего, и вы победили этих лжепророков, потому что Тот, Кто в вас, больше того, кто в мире. 5Они от мира и поэтому говорят так, как говорят в мире, и мир слушает их. 6Но мы от Всевышнего, и кто знает Всевышнего, тот нас слушает, кто же не от Всевышнего, тот не слушает нас. Так мы распознаём Духа истины и духа лжи.
Всевышний есть любовь
7Дорогие, будем же любить друг друга, потому что любовь – от Всевышнего, и каждый, кто любит, рождён от Всевышнего и знает Всевышнего. 8Кто не любит, тот не знает Всевышнего, потому что Всевышний есть любовь! 9Всевышний проявил Свою любовь к нам в том, что послал в мир Своего единственного Сына4:9 См. сноску на 1:3., чтобы мы через Него получили жизнь. 10Любовь заключается не в том, что мы полюбили Всевышнего, но в том, что Всевышний полюбил нас и послал Своего Сына в умилостивление за наши грехи. 11Дорогие, если Всевышний нас так любит, то и мы должны любить друг друга. 12Всевышнего никто никогда не видел, но если мы любим друг друга, то в нас живёт Сам Всевышний и Его любовь в нас совершенна.
13Он дал нам от Своего Духа, и поэтому мы знаем, что мы в Нём, а Он в нас. 14Мы сами видели и свидетельствуем, что Небесный Отец послал Сына быть Спасителем мира. 15Кто признаёт Ису как (вечного) Сына Всевышнего, в том пребывает Всевышний, и сам этот человек – во Всевышнем. 16Мы узнали и поверили, что Всевышний нас любит.
Всевышний есть любовь, и тот, кто пребывает в любви, пребывает во Всевышнем, и Всевышний пребывает в нём. 17Любовь достигла среди нас совершенства, так что мы можем со всей уверенностью встречать Судный день, потому что каков Масих, таковы и мы в этом мире. 18В любви нет страха, но совершенная любовь прогоняет его, потому что страх связан с наказанием, и кто боится, тот ещё не достиг совершенства в любви.
19Мы любим, потому что Он первый нас полюбил. 20Кто говорит: «Я люблю Всевышнего», но ненавидит своего брата, тот лжец. Кто не любит своего брата, которого он видел, тот не может любить Всевышнего, Которого не видел. 21И вот повеление, которое Он нам оставил: «Кто любит Всевышнего, тот должен любить и своего брата».
आतमामन ला परखव
1हे संगवारीमन हो, हर एक आतमा ऊपर बिसवास झन करव, पर आतमामन ला परखव कि ओमन परमेसर कोति ले अंय कि नइं, काबरकि कतको लबरा अगमजानीमन संसार म निकर आय हवंय। 2परमेसर के आतमा ला तुमन ए किसम ले पहिचान सकत हव: हर ओ मनखे जऊन ह मान लेथे कि यीसू मसीह ह देहें धारन करके आईस, ओम परमेसर के आतमा हवय; 3पर हर ओ मनखे जऊन ह यीसू ला नइं मानय, ओम परमेसर के आतमा नइं ए। एह ओ मनखे ए, जऊन म मसीह के बिरोधी के आतमा हवय, जेकर बारे म तुमन सुने हवव कि ओह अवइया हवय, अऊ अब ओह संसार म आ चुके हवय।
4हे मोर लइकामन हो, तुमन परमेसर के अव अऊ तुमन ए लबरा अगमजानीमन ऊपर जय पाय हवव, काबरकि जऊन ह तुमन म हवय, ओह ओकर ले बड़े अय, जऊन ह संसार म हवय। 5ओमन संसार के अंय, अऊ एकरसेति ओमन संसार के गोठ गोठियाथें, अऊ संसार ह ओमन के सुनथे। 6हमन परमेसर के अन। जऊन ह परमेसर ला जानथे, ओह हमर सुनथे, अऊ जऊन ह परमेसर के नो हय, ओह हमर बात ला नइं सुनय। ए किसम ले हमन मनखेमन के पहिचान करथन कि काकर करा सत के आतमा हवय अऊ काकर करा लबारी आतमा हवय।
परमेसर के मया अऊ हमर मया
7हे संगवारीमन हो, हमन एक-दूसर ले मया करन, काबरकि मया ह परमेसर करा ले आथे। जऊन ह मया करथे, ओह परमेसर ले जनमे हवय, अऊ ओह परमेसर ला जानथे। 8जऊन ह मया नइं करय, ओह परमेसर ला नइं जानय, काबरकि परमेसर ह मया अय। 9परमेसर ह ए किसम ले अपन मया ला हमर बीच म परगट करिस: ओह अपन एकलऊता बेटा ला ए संसार म पठोईस, ताकि हमन ला ओकर दुवारा सदाकाल के जिनगी मिलय। 10मया एम नइं अय कि हमन परमेसर ले मया करेन, पर मया एम हवय कि परमेसर ह हमर ले मया करिस, अऊ अपन बेटा ला पठोईस कि ओह कुरुस म मरे के दुवारा हमर पाप के सजा ला अपन ऊपर ले लेवय। 11हे संगवारीमन हो, जब परमेसर ह हमर ले अइसने मया करिस, त हमन ला घलो एक-दूसर ले मया करना चाही। 12परमेसर ला कभू कोनो नइं देखे हवंय; पर यदि हमन एक-दूसर ले मया करन, त परमेसर ह हमन म रहिथे अऊ ओकर मया ह हमन म पूरा हो जाथे।
13हमन जानथन कि हमन परमेसर म रहिथन अऊ ओह हमन म, काबरकि ओह अपन आतमा हमन ला दे हवय। 14अऊ हमन देख घलो डारेन अऊ गवाही देवत हन कि परमेसर ददा ह अपन बेटा ला संसार के उद्धार करइया के रूप म पठोय हवय। 15कहूं कोनो ए मान लेथे कि यीसू ह परमेसर के बेटा अय, त परमेसर ह ओम रहिथे अऊ ओह परमेसर म। 16अऊ हमन जानथन अऊ बिसवास करथन कि परमेसर ह हमन ला मया करथे।
परमेसर ह मया अय। जऊन ह मया करते रहिथे, ओह परमेसर म बने रहिथे अऊ परमेसर ह ओम। 17मया ला हमर बीच म पूरा करे गीस, ताकि हमन ला नियाय के दिन भरोसा होवय कि ए संसार म हमन वइसने जिनगी जीये हवन, जइसने यीसू ह जीये रिहिस। 18मया म डर नइं होवय। पर सही के मया ह डर ला निकार देथे, काबरकि डर के संबंध, सजा के संग होथे। जऊन ह डरथे, ओम सही के मया नइं ए।
19हमन एकरसेति मया करथन, काबरकि पहिली परमेसर ह हमर ले मया करिस। 20कहूं कोनो ए कहिथे, “मेंह परमेसर ले मया करथंव,” अऊ ओह अपन भाई ले बईरता रखथे, त ओह लबरा अय। काबरकि जऊन ह अपन ओ भाई ले मया नइं करय, जऊन ला ओह देखे हवय, त ओह परमेसर ले मया नइं कर सकय, जऊन ला ओह देखे नइं हवय। 21अऊ परमेसर ह हमन ला, ए हुकूम दे हवय: जऊन ह परमेसर ले मया करथे, ओला अपन भाई ले घलो मया करना जरूरी अय।
