Числа 11 – CARS & APSD-CEB

Священное Писание

Числа 11:1-35

Ропот исраильтян

1Народ сетовал перед Вечным на тяготы, и, услышав их, Он разгневался. Огонь Вечного загорелся среди них и стал пожирать край лагеря. 2Народ стал звать на помощь Мусу; Муса помолился Вечному, и огонь угас. 3То место было названо Тавера («горение»), потому что огонь Вечного загорелся среди них.

4Чужеземцы, которые были среди них, стали очень прихотливы в пище. Тогда и исраильтяне вновь принялись плакать вместе с ними и говорить:

– Поесть бы нам мяса! 5Мы помним рыбу, которую ели в Египте даром, огурцы, дыни, лук-порей, репчатый лук и чеснок. 6Но теперь силы у нас иссякли. Ничего, ну совсем ничего нет – мы видим только одну манну!

7Манна была похожа на кориандровое семя, цвета же она была светло-жёлтого11:7 Букв.: «видом как бдолах». Бдолах – ароматная прозрачная смола одного из деревьев, растущих в Аравии.. 8Народ ходил и собирал её, а затем перемалывал её ручными жерновами или толок в ступе. Они готовили её в горшке или делали из неё лепёшки. По вкусу она напоминала лепёшки с оливковым маслом. 9Когда ночью на лагерь опускалась роса, опускалась на него и манна.

Семьдесят старейшин

10Муса услышал, как в каждой семье люди плачут у входа в свои шатры. Вечный очень разгневался, и Муса огорчился. 11Он спросил Вечного:

– За что Ты так мучаешь меня? Чем я прогневил Тебя, что Ты возложил на меня бремя этого народа? 12Разве я зачал этот народ? Разве я родил его? Почему Ты велишь мне нести его на руках, как нянька носит младенца, в страну, которую Ты с клятвой обещал их предкам? 13Где мне взять мясо для этого народа? Они плачут предо мной и говорят: «Накорми нас мясом!» 14Я не могу нести бремя этого народа один; мне это не под силу. 15Если Ты собираешься так обходиться со мной, то прошу, предай меня смерти прямо сейчас, если я нашёл у Тебя расположение, чтобы мне не видеть своей беды.

16Вечный сказал Мусе:

– Приведи Мне семьдесят человек из исраильских старейшин, которых ты знаешь как вождей народа. Пусть они придут к шатру встречи и встанут там с тобой. 17Я сойду и буду говорить с тобой там. Я возьму от Духа, что на тебе, и возложу на них. Они помогут тебе нести бремя народа, чтобы тебе не нести его одному. 18Скажи народу: «Освятитесь к завтрашнему дню, и будете есть мясо. Вечный услышал, как вы плакали и говорили: „Поесть бы нам мяса! В Египте было лучше!“ Вечный накормит вас мясом. 19Вы будете есть его не один день, не два, не пять, не десять, не двадцать дней, 20а целый месяц, пока оно не полезет у вас из ноздрей и не станет для вас отвратительным, потому что вы отвергли Вечного, Который среди вас, и плакали перед Ним, говоря: „Зачем мы ушли из Египта?!“»

21Муса сказал:

– Я здесь среди шестисот тысяч пеших мужчин, а Ты говоришь: «Я буду кормить их мясом целый месяц!» 22Да разве хватит им, если для них забьют весь скот, какой только есть? Разве хватит им, если для них выловят в море всю рыбу?

23Вечный ответил Мусе:

– Разве рука Вечного коротка? Сейчас ты увидишь, исполнится ли Моё обещание тебе.

24Муса вышел и передал народу то, что сказал Вечный. Он собрал семьдесят человек из старейшин и поставил их вокруг шатра. 25Тогда Вечный сошёл в облаке и говорил с ним. Он взял от Духа, что был на нём, и возложил на семьдесят старейшин. Дух почил на них, и они пророчествовали, но потом перестали11:25 Или: «и не прекращали»..

26Два человека, которых звали Элдад и Медад, оставались в лагере. Они были записаны между старейшинами, но не вышли к шатру. Дух почил и на них, и они пророчествовали в лагере. 27Юноша прибежал и сказал Мусе:

– Элдад и Медад пророчествуют в лагере.

28Иешуа, сын Нуна, который был помощником Мусы с юности11:28 Или: «помощником Мусы, одним из его избранных»., сказал:

– Муса, господин мой, останови их!

29Но Муса ответил:

– Ты ревнуешь за меня? Я хотел бы, чтобы все в народе Вечного стали пророками и Вечный послал бы на них Своего Духа!

30Потом Муса и старейшины Исраила возвратились в лагерь.

Перепела от Вечного

31И вот поднялся ветер от Вечного и принёс с моря перепелов. Они были везде на расстоянии дневного пути в каждую сторону от лагеря, летая на высоте около одного метра11:31 Букв.: «два локтя». от земли11:31 Или: «Он разбросал их везде на расстоянии дневного пути в каждую сторону от лагеря, слоем около одного метра от земли».. 32Весь тот день, всю ночь и весь следующий день народ ходил собирать перепелов, и каждый человек собрал огромное количество11:32 Букв.: «не меньше десяти хомеров», то есть более двух тысяч литров. птиц. Они разложили их вокруг лагеря. 33И пока ещё мясо было у них на зубах, Вечный разгневался на народ и поразил его лютым мором. 34Поэтому то место было названо Киврот-Хатаава («могилы прихоти»): там похоронили тех, кто поддался прихоти.

35Из Киврот-Хатаавы народ двинулся к Хацероту и остановился там.

Ang Pulong Sa Dios

Numero 11:1-35

Mireklamo ang mga Israelinhon kang Moises

1Unya, mireklamo ang mga Israelinhon bahin sa ilang kalisod. Pagkabati niini sa Ginoo, nasuko siya ug nagpadala ug kalayo nga misunog sa pipila ka bahin sa palibot sa kampo. 2Tungod niini, nangayo ug tabang ang mga Israelinhon kang Moises, ug nagaampo si Moises sa Ginoo, ug unya napalong ang kalayo. 3Busa ang maong dapit ginganlan ug Tabera,11:3 Tabera: Ang buot ipasabot, nagkalayo. kay nagpadala ang Ginoo ug kalayo kanila.

4Ang panon sa mga langyaw nga miuban sa mga Israelinhon gihidlaw sa ubang mga pagkaon, ug ang mga Israelinhon mireklamo usab nga nagaingon, “Unta makakaon kita ug karne! 5Sa didto pa kita sa Ehipto, makakaon kita ug libreng isda, mga pipino, mga melon, mga sibuyas, ug mga ahos. 6Apan dinhi nawala ang atong gana sa pagkaon, kay pulos na lang manna ang atong ginakaon.”

7Kining manna daw mga liso nga gagmay ug puti. 8-9Mouban kini sa pagpanghugpa sa yamog diha sa kampo sa panahon sa kagabhion. Pamuniton kini sa mga Israelinhon sa yuta kada buntag, unya galingon nila o lubokon. Pagkahuman, lutuon nila kini sa kolon o himuong nipis nga pan. Ang lami niini sama sa pan nga giluto sa mantika.

10Nadunggan ni Moises nga nanghilak ang matag pamilya diha sa pultahan sa ilang mga tolda. Hilabihan gayod ang kasuko sa Ginoo kanila, ug nasubo usab pag-ayo si Moises. 11Nangutana siya sa Ginoo, “Nganong gihatagan man nimo ako nga imong alagad ug dakong problema? Unsa may gihimo ko nga wala makapalipay kanimo nga gihatag mo man kanako ang problema niining mga tawo? 12Ako bay nagsabak kanila? Ako bay nanganak kanila? Nganong moingon ka man nga atimanon ko sila sama sa usa ka yaya nga nagakugos ug masuso nga bata, ug dad-on sila sa yuta nga gisaad mo sa ilang mga katigulangan? 13Asa ako manguha ug karne alang niining mga tawhana? Nagsige silag reklamo nga hatagan ko sila ug karne nga ilang makaon. 14Dili nako makaya ang pag-atiman kanila. Hilabihan kini kabug-at alang kanako. 15Kon mao man lang kini ang imong pagtratar kanako, patya na lang ako karon dayon. Kon nalipay ka kanako, ayaw ako pasagdi nga mag-antos.”

16Busa miingon ang Ginoo kang Moises, “Tigoma ang 70 ka mga tigdumala sa Israel nga nailhan mo nga mga pangulo sa katawhan. Dad-a sila sa Tolda nga Tagboanan ug pabaroga sila didto uban kanimo. 17Moadto11:17 Moadto: sa literal, Mokanaog. ako ug makigsulti kanimo didto, ug ihatag ko kanila ang uban nga gahom11:17 gahom: o, awtoridad. Sa literal, Espiritu o, espiritu. Mao usab sa bersikulo 25. nga gihatag ko kanimo aron makatabang sila sa pagdumala sa mga tawo, aron dili ka mag-inusara sa pagdumala kanila.

18“Unya ingna ang mga tawo nga magpakahinlo sila, kay ugma mangaon sila ug karne. Isulti kini kanila: ‘Nadungog kamo sa Ginoo nga nagreklamo nga gusto ninyong mokaon ug karne. Ug miingon pa kamo nga mas maayo pa ang inyong kahimtang didto sa Ehipto. Busa ugma hatagan kamo sa Ginoo ug karne ug kan-on ninyo kini. 19Dili lang kamo mokaon niini sulod sa usa, o duha, o lima, o napulo, o beinte ka adlaw, 20kondili sulod sa usa ka bulan, hangtod nga isuka ninyo kini ug masumhan kamo11:20 masumhan kamo: sa literal, manggawas kini sa inyong mga ilong. niini. Kay gisalikway ninyo ang Ginoo nga nagauban kaninyo, ug mihilak kamo kaniya nga unta wala na lang kamo mobiya sa Ehipto.’ ”

21Apan miingon si Moises, “600,000 tanan ang mga tawo nga akong kauban, ug karon moingon ka nga hatagan mo sila ug karne nga ilang kan-on sulod sa usa ka bulan? 22Bisan ihawon pa namo ang tanang mga karnero ug baka o kaha dakpon ang tanang mga isda sa dagat dili kini paigo kanila.” 23Miingon ang Ginoo kang Moises, “Limitado ba ang akong gahom? Makita mo karon kon mahitabo ang giingon ko kanimo o dili.”

24Busa milakaw si Moises ug giingnan niya ang mga tawo sa giingon sa Ginoo. Gitigom niya ang 70 ka mga tigdumala ug gipabarog libot sa Tolda. 25Unya mikunsad ang Ginoo diha sa panganod ug nakigsulti kang Moises. Gikuha niya ang ubang gahom ni Moises ug gihatag sa 70 ka tigdumala. Ug sa dihang nadawat na nila ang gahom, misugilon sila sa mensahe sa Dios, apan wala na kadto mahitabo pag-usab.

26May duha niadtong 70 ka mga tigdumala nga nagpabilin sa kampo ug wala moadto sa Tolda: sila mao si Eldad ug Medad. Apan naangkon gihapon nila ang gahom ug nagsugilon usab sila sa mensahe sa Dios didto sa kampo. 27Ug may usa ka batan-ong lalaki11:27 batan-ong lalaki: Tingali siya si Josue nga gihisgotan sa sunod nga bersikulo. nga midagan paingon kang Moises ug miingon nga nagsugilon si Eldad ug Medad sa mensahe sa Dios didto sa kampo. 28Si Josue nga anak ni Nun, nga nahimong personal nga katabang ni Moises gikan sa batan-on pa siya, miingon kang Moises, “Sir, pahunonga sila.” 29Apan mitubag si Moises, “Nabalaka ka ba kon unsay mahimong resulta niini sa akong pagkapangulo? Kon ako lay pabut-on, gusto ko nga ang tanang katawhan sa Ginoo hatagan niya ug gahom aron makasugilon silang tanan sa iyang mensahe.” 30Pagkahuman, mibalik sa kampo si Moises ug ang mga tigdumala sa Israel.

31Unya, nagpadala ang Ginoo ug hangin nga nagdala ug mga buntog gikan sa dagat. Mitugdon kini libot sa kampo ug milukop sa distansya nga mga usa ka adlaw nga pagbaklay gikan sa kampo ngadto sa matag kilid. Nagkatag ang mga buntog sa gibag-on nga tulo ka piye. 32Busa niadtong adlawa nanakop ang mga tawo ug mga buntog hangtod sa gabii, ug hangtod pa gayod nianang pagkasunod nga adlaw. Wala gayoy nakatigom ug ubos sa 30 ka sako, ug gipangbulad nila kini sa palibot sa kampo. 33Apan wala pa gani nila mahurot ug usap ang karne, nasuko pag-ayo ang Ginoo kanila, ug gipadad-an niya sila ug katalagman. 34Busa gitawag ang maong dapit ug Kibrot Hataava11:34 Kibrot Hataava: Ang buot ipasabot, lubnganan sa mga hangol. tungod kay didto gipanglubong ang mga tawo nga hangol ug karne. 35Gikan didto, nanglakaw ang mga Israelinhon paingon sa Hazerot ug didto nagkampo.