Начало 15 – CARS & APSD-CEB

Священное Писание

Начало 15:1-21

Всевышний заключает священное соглашение с Ибрамом

1После этого Вечный обратился к Ибраму в видении:

– Не бойся, Ибрам. Я – твой щит; награда твоя будет весьма велика.

2Но Ибрам сказал:

– О Владыка Вечный, что Ты можешь мне дать, если я остаюсь бездетным, и моё имущество унаследует Элиезер из Дамаска?

3Ибрам добавил:

– Ты не дал мне детей, и слуга моего дома станет моим наследником.

4В ответ было ему слово Вечного:

– Он не станет твоим наследником; от семени твоего будет тебе наследник.

5Вечный вывел его наружу и сказал:

– Взгляни на небеса и сосчитай звёзды, если можешь их сосчитать.

И сказал ему:

– Так многочисленно будет твоё потомство.

6Ибрам поверил Вечному, и Он вменил ему это в праведность.

7Ещё Он сказал ему:

– Я Вечный, Который вывел тебя из Ура Халдейского, чтобы дать тебе во владение эту землю.

8Но Ибрам спросил:

– О Владыка Вечный, как мне убедиться, что я буду владеть ею?

9Вечный сказал ему:

– Приведи Мне трёхлетнюю телицу, трёхлетнюю козу и трёхлетнего барана, а также принеси горлицу и молодого голубя.

10Ибрам так и сделал. Он рассёк их пополам и разложил половины одну напротив другой; но птиц он не рассёк пополам. 11Хищные птицы слетались на трупы, но Ибрам отгонял их. 12Когда солнце начало садиться, Ибрама охватил глубокий сон; и тут кромешная тьма опустилась, и ужас объял его.

13Вечный сказал ему:

– Знай же, что твои потомки будут странниками в чужой земле; они будут обращены в рабство и будут угнетаемы четыреста лет. 14Но Я накажу народ, поработивший их, и тогда они выйдут оттуда с большим имуществом. 15Ты отойдёшь к отцам своим в мире и будешь погребён в глубокой старости. 16В четвёртом поколении15:16 То есть примерно через 400 лет. твои потомки вернутся сюда, потому что грех аморреев ещё не достиг полной меры.

17Когда солнце село и стало темно, вдруг появились дымящаяся жаровня с пылающим факелом и прошли между рассечёнными кусками. 18В тот день Вечный заключил священное соглашение с Ибрамом и сказал:

– Я отдаю твоим потомкам эту землю, от египетской реки15:18 От египетской реки – существует два толкования: большинство толкователей считают, что это пересыхающая летом река Вади аль-Ариш, граница между Ханааном и Египтом (см. Чис. 34:5; Иеш. 15:4), но другие думают, что речь здесь идёт о реке Нил. до великой реки Евфрат: 19землю кенеев, кенезеев, кедмонеев, 20хеттов, перизеев, рефаитов, 21аморреев, хананеев, гиргашеев и иевусеев.

Ang Pulong Sa Dios

Genesis 15:1-21

Ang Kasabotan sa Dios ug ni Abram

1Human niadto, nakigsulti ang Ginoo kang Abram pinaagi sa usa ka panan-awon. Miingon siya, “Abram, ayaw kahadlok tungod kay panalipdan ko ikaw ug hatagan ug dako nga ganti.” 2Apan miingon si Abram, “O Ginoong Dios, unsay pulos sa imong iganti kanako kon hangtod karon wala pa akoy anak, ug ang mahimo kong manunod mao si Eliezer nga taga-Damascus? 3Tungod kay wala mo ako hatagi ug anak, si Eliezer nga usa sa akong mga sulugoon mao ang manunod sa akong mga kabtangan.” 4Miingon ang Ginoo kaniya, “Dili si Eliezer ang manunod sa imong mga kabtangan kondili ang imo gayong kaugalingong anak.” 5Unya gidala siya sa Ginoo sa gawas ug giingnan, “Tan-awa ang mga bitoon sa langit; ihapa kon maihap mo. Sama usab niana kadaghan ang mahimo mong mga kaliwat.” 6Mituo si Abram sa Ginoo, ug tungod sa iyang pagtuo giisip siya nga matarong.15:6 giisip siya nga matarong: o, gipakamatarong siya sa Ginoo.

7Miingon pa gayod ang Ginoo kang Abram, “Ako ang Ginoo nga nagasugo kanimo sa pagbiya sa Ur nga sakop sa pagdumala sa mga Kaldeanhon15:7 Kaldeanhon: Mga katawhan nga nagapuyo kaniadto sa habagatang bahin sa Babilonia. Sa kadugayan nahimong Kaldeanhon ang tawag sa mga taga-Babilonia. aron ihatag kanimo kining yutaa ug imong mapanag-iya.” 8Apan miingon si Abram, “O Ginoong Dios, unsaon ko pagkahibalo nga maangkon ko kini?” 9Mitubag ang Ginoo, “Dad-i ako dinhi ug usa ka dumalagang baka, usa ka bayeng kanding, ug usa ka hamtong nga laking karnero, nga ang matag usa tulo ka tuig ang kagulangon. Pagdala usab ug usa ka tukmo ug usa ka salampati.” 10Busa gidala kining tanan ni Abram ngadto sa Ginoo. Unya gipangtunga niya kini ug giplastar nga nagaatubangay ang isigka-pikas niini. Apan ang tukmo ug ang salampati wala niya tungaa. 11Mitugpa sa pinikas nga mga mananap ang mga langgam nga nagapangdagit, apan giabog sila ni Abram.

12Sa dihang gasalop na ang adlaw, nahinanok pag-ayo si Abram ug may makalilisang nga kangitngit nga mitabon kaniya. 13Unya miingon ang Ginoo kang Abram, “Sa pagkatinuod, ang imong mga kaliwat mahimong mga dumuduong sa laing nasod. Mahimo silang mga ulipon didto ug daog-daogon sulod sa 400 ka tuig. 14Apan silotan ko ang nasod nga moulipon kanila. Ug unya mobiya ang imong mga kaliwat gikan didto dala ang daghang kabtangan. 15Apan ikaw Abram, hatagan ko ug taas nga kinabuhi; mamatay ka sa katigulangon nga may kalinaw. 16Molabay una ang upat ka henerasyon ayha pa makabalik ang imong mga kaliwat dinhi, tungod kay dili pa igo ang pagpakasala sa mga Amorihanon aron silotan sila ug papahawaon niini nga yuta.”

17Sa dihang nakasalop na ang adlaw ug ngitngit na, kalit lang nga nakita ni Abram ang usa ka kolon nga naga-aso ug sulo nga nagasiga nga miagi taliwala sa pinikas nga mga mananap. 18Niana gayod nga adlaw, nagbuhat ang Ginoo ug kasabotan kang Abram. Miingon siya, “Ihatag ko sa imong mga kaliwat kining yutaa—gikan sa suba sa utlanan sa Ehipto paingon sa dako nga suba nga mao ang Eufrates. 19Kini nga yuta mao karon ang gipuy-an sa mga Kenihanon, Keniznon, Kadmonhon, 20-21Hitihanon, Perisihanon, Refaimnon, Amorihanon, Canaanhon, Gergasihanon, ug mga Jebusihanon.”