Мудрые изречения 17 – CARS & APSD-CEB

Священное Писание

Мудрые изречения 17:1-28

1Лучше сухая корка с покоем и миром,

чем дом, полный заколотого скота, а в нём – вражда.

2Мудрый раб будет править беспутным сыном хозяина

и получит долю наследства, как один из братьев.

3В тигле испытывается серебро,

в горне плавильном – золото,

а сердца испытывает Вечный.

4Нечестивый слушает речи злодея;

лгун внимает пагубному языку.

5Издевающийся над нищим оскорбляет его Создателя,

радующийся несчастью не останется безнаказанным.

6Внуки – венец старикам,

а отцы – гордость своих сыновей.

7Не пристала глупцу высокая речь,

а тем более правителю – лживое слово!

8Взятка – как волшебный камень в глазах дающего её:

куда он ни повернётся, преуспеет!

9Прощающий оскорбление ищет любви,

а напоминающий о нём отталкивает близкого друга.

10Упрёк сильнее воздействует на разумного,

чем сто ударов на глупца.

11Только смуты ищет злодей,

и вестник17:11 Или: «ангел». безжалостный будет послан против него.

12Лучше встретить медведицу, лишённую медвежат,

чем глупца с его глупостью.

13Если человек воздаёт злом за добро,

зло не покинет его дома.

14Ссору начать, что плотину пробить;

остановись, прежде чем она вспыхнет.

15Оправдывающий виноватого и обвиняющий невиновного –

Вечный гнушается их обоих.

16Зачем глупцу на премудрость деньги,

если учиться он не желает?

17Друг любит во всякое время,

и брат рождён разделить беду.

18Лишь неразумный человек даёт залог,

чтобы ручаться за другого.

19Кто любит ссоры, тот любит грех;

кто бахвалится, ищет падения.

20Лукавый сердцем не преуспеет;

лживый язык попадёт в беду.

21Горе тому, кто родил глупца;

нет радости отцу невежды.

22Весёлое сердце исцеляет, как лекарство,

а подавленный дух иссушает кости.

23Нечестивый тайно берёт взятку,

чтобы извратить пути правосудия.

24Разумный не отводит от мудрости взгляд,

а глаза глупца блуждают на краях земли.

25Глупый сын – горе для отца

и горечь для матери.

26Нехорошо и наказывать невиновного,

и знатных бичевать за правду.

27Человек знания осторожен в словах,

и рассудительный – хладнокровен.

28Даже глупца, когда молчит, мудрым сочтут,

и когда он удерживает язык, может показаться рассудительным.

Ang Pulong Sa Dios

Panultihon 17:1-28

1Mas maayo pa nga gamay ra ang pagkaon nga malinawon ang panimalay kaysa magkombira nga may panag-away.

2Ang maalamon nga sulugoon magagahom sa makauulaw nga anak sa iyang agalon, ug bahinan siya sa panulondon sa mga anak sa iyang agalon.

3Sama sa bulawan ug plata nga sulayan pinaagi sa kalayo, ang atong kasingkasing ginasulayan usab sa Ginoo.

4Ang tawong daotan ganahang mamati sa sama niyang daotan, ug ang bakakon gustong mamati sa sama niyang bakakon.

5Ang nagatamay sa mga kabos nagainsulto sa iyang Magbubuhat. Silotan ang tawo nga malipay kon may daotang mahitabo sa uban.

6Garbo sa mga tigulang ang ilang mga apo, maingon nga garbo usab sa mga anak ang ilang mga ginikanan.

7Dili angayan nga mosultig maayo ang buang-buang, ug labi nang dili angay nga mamakak ang usa ka pangulo.

8Nagatuo ang uban nga ang suborno sama sa madyik nga magpasayon sa tanan.

9Kon pasayloon mo ang imong higala nga nakasala kanimo, magpabilin ang inyong panaghigalaay, apan kon balik-balikon mo paghisgot ang iyang sala, maguba ang inyong panaghigalaay.

10Ang maalamon nga tawo makakat-on na sa usa lang ka pagbadlong, apan ang buang-buang dili gayod makakat-on bisan sigehan pag latos.

11Ang tawong daotan kanunayng mangitag samok, busa padad-an siyag bangis nga tawo nga mosilot kaniya.

12Mas makuyaw pa nga ikatagbo ang tawong buang-buang nga nagahimog binuang kaysa mananap nga oso17:12 oso: sa English, bear. nga nawad-ag mga anak.

13Kon daotan ka ngadto sa mga tawo nga maayo kanimo, kanunay lang may daotang mahitabo sa imong panimalay.

14Ang nagsugod pa lang nga away nahisama sa buslot sa tangke sa tubig. Santaa kini sa dili pa modako.

15Ngil-aran ang Ginoo sa tawong mohukom nga silotan ang dili sad-an o mohukom nga hatagag kagawasan ang sad-an.

16Walay kapuslanan ang paggasto sa pagpaeskwela sa usa ka tawong buang-buang kay wala siyay gana nga magtuon.

17Ang higala nagahigugma kanimo sa tanang panahon, ug ang kadugo motabang kanimo sa panahon sa kalisdanan.

18Walay panabot ang tawo nga mosaad nga mobayad sa utang sa uban.

19Ang tawong ganahan magpakasala ganahag gubot, ug ang tawong hambog nangitag kalaglagan.

20Dili gayod mouswag ang tawong baliko ug utok, ug ang tawong bakakon kalaglagan ray maangkon.

21Kasubo ug kasakit ang bation sa ginikanan sa buang-buang nga anak.

22Kon malipayon ka, makahatag kinig kaayohan sa imong panglawas, apan kon masulob-on ka, maglain imong pamati.

23Ang tawong daotan modawat ug suborno aron tuison ang hustisya.

24Ang tawo nga may panabot nagapaningkamot kanunay nga madugangan ang kaalam, apan ang tawong buang-buang wala kahibalo kon unsay iyang buhaton.

25Kasubo ug kasakit ang ihatag sa buang-buang nga anak ngadto sa iyang mga ginikanan.

26Dili maayo nga pakasad-on ang tawong walay sala, o ang tawong dungganon nga ensakto ug binuhatan.

27Ang tawong maalamon ug may panabot magbantay sa iyang isulti ug kalmado.

28Bisan ang buang-buang maalaan nga maalamon ug may panabot kon maghilom-hilom lang.