Исход 9 – CARS & HLGN

Священное Писание

Исход 9:1-35

Пятое наказание: падёж скота

1Вечный сказал Мусе:

– Пойди к фараону и скажи ему: Так говорит Вечный, Бог евреев: «Отпусти Мой народ поклониться Мне. 2Если ты откажешься и будешь удерживать их дальше, 3рука Вечного поразит страшным мором твой скот в поле: лошадей, ослов, верблюдов, быков и коров, овец и коз. 4Но Вечный сделает так, что между скотом Исраила и Египта будет различие: у исраильтян не падёт ни одно животное».

5Вечный назначил время, сказав:

– Завтра Вечный сделает так в этой земле.

6На следующий день Вечный так и сделал. Весь скот египтян пал, но у исраильтян не пало ни одно животное. 7Фараон послал людей, чтобы проверить это, и узнал, что ни одно животное исраильтян не пало. Но его сердце так и осталось упрямым, и он не отпустил народ.

Шестое наказание: нарывы

8Вечный сказал Мусе и Харуну:

– Возьмите по полной пригоршне золы из печи. Пусть Муса бросит её в воздух на глазах у фараона. 9Она тонкой пылью будет витать над всем Египтом, и по всей стране на людях и на скоте появятся гнойные нарывы.

10Они взяли золу из печи и предстали перед фараоном. Муса бросил золу в воздух, и на людях и скотине появились гнойные нарывы. 11Чародеи не вышли к Мусе из-за нарывов, которые появились на них и на всех египтянах. 12Но Вечный сделал сердце фараона упрямым, и он не послушал Мусу и Харуна, как Вечный и говорил Мусе.

Седьмое наказание: град

13Вечный сказал Мусе:

– Поднимись завтра рано утром, иди к фараону и скажи ему: Так говорит Вечный, Бог евреев: «Отпусти Мой народ поклониться Мне. 14На этот раз Я накажу тебя, твоих приближённых и твой народ самыми страшными карами, чтобы ты знал: нет на земле подобного Мне. 15Я мог бы занести руку и поразить тебя и твой народ мором, который смёл бы вас с лица земли. 16Но Я возвысил9:16 Или: «сохранил». тебя для того, чтобы показать тебе Мою силу и чтобы имя Моё стало известно по всей земле. 17Ты всё ещё против Моего народа и не отпускаешь его. 18Так слушай: завтра в это время Я пошлю такой страшный град, какого Египет не знал со времён своего основания. 19Поэтому прикажи отвести скот и всё, что у тебя есть в безопасное место. Град будет падать на всех людей и животных, которые останутся в поле без прикрытия. И все они погибнут».

20Те приближённые фараона, которые испугались слов Вечного, поспешили увести рабов и скот. 21А те, которые пренебрегли посланием Вечного, оставили рабов и скот в поле.

22Вечный сказал Мусе:

– Подними руку к небу, и град падёт на Египет: на людей, на животных и на всё, что растёт в полях Египта.

23Муса поднял посох к небу, и Вечный послал гром и град. Молния ударила в землю. Вечный обрушил град на землю Египта. 24Повсюду шёл град и били молнии. Такой бури не было в Египте с тех пор, как в нём поселились люди. 25По всему Египту град разил на полях и людей, и животных. Град побил всё, что росло в полях, и поломал деревья. 26Только в земле Гошен, где жили исраильтяне, града не было. 27Фараон послал за Мусой и Харуном.

– На этот раз я согрешил, – сказал он им. – Вечный прав, а я и мой народ виновны. 28Помолитесь Вечному, довольно с нас ужасного грома и града! Я отпущу вас, вам больше не нужно оставаться.

29Муса ответил:

– Я выйду из города, воздену руки и помолюсь Вечному. Гром утихнет и града больше не будет для того, чтобы ты знал, что хозяин земли – Вечный. 30Но я знаю, что ты и твои приближённые по-прежнему не боитесь Вечного Бога.

31(Лён и ячмень погибли, потому что в ту пору ячмень колосился, а лён цвёл. 32А пшеница и полба не погибли: они созревают позже.)

33Муса ушёл от фараона, вышел из города и воздел руки в молитве к Вечному. Гром и град прекратились. Дождь больше не проливался на землю. 34Фараон увидел, что дождь, град и гром прекратились, и опять согрешил: его сердце и сердца его приближённых оставались упрямыми. 35Сердце фараона исполнилось упрямством, и он не отпустил исраильтян, как Вечный и говорил через Мусу.

Ang Pulong Sang Dios

Exodus 9:1-35

Ang Balatian sa mga Kasapatan

1Nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Kadtui ang hari sang Egipto9:1 hari sang Egipto: sa Hebreo, Faraon. Amo man sa masunod nga mga bersikulo. kag silinga siya, ‘Amo ini ang ginasiling sang Ginoo, ang Dios sang mga Hebreo: Palakta ang akon katawhan agod makasimba sila sa akon. 2Kon indi mo pa gid gani sila pagpalakton, 3padal-an ko sang makamamatay nga balatian ang imo mga kasapatan nga ara sa uma—mga kabayo, mga asno, mga kamelyo, mga baka, mga karnero, kag mga kanding. 4Pero lainon ko ang akon pagtratar sa kasapatan sang mga Israelinhon sa kasapatan sang mga Egiptohanon, agod wala sing may mapatay sa mga kasapatan sang mga Israelinhon.’ ” 5Ginpahibalo sang Ginoo nga himuon niya ini pagkasunod nga adlaw, 6kag ginhimo niya matuod ini. Nagkalamatay ang tanan nga kasapatan sang mga Egiptohanon nga ara sa uma, pero wala gid sing may napatay sa mga kasapatan sang mga Israelinhon. 7Nagpadala ang hari sang mga tawo sa pag-usisa kon matuod nga wala sing may napatay sa mga kasapatan sang mga Israelinhon. Pero bisan nahibaluan niya nga matuod ini, matig-a gihapon ang iya tagipusuon kag wala niya pagpalakta ang mga Israelinhon.

Ang mga Hubag

8Dayon nagsiling ang Ginoo kay Moises kag kay Aaron, “Magkuha kamo sang tag-isa ka hakop nga abo sa hurnohan kag isabwag ini ni Moises sa hangin sa atubangan sang hari. 9Magalapta ini nga yab-ok sa bug-os nga Egipto, kag tungod sini magatubo ang mga hubag sa lawas sang mga tawo kag sang mga sapat.” 10Gani nagkuha si Moises kag si Aaron sang abo sa hurnohan kag nagtindog sa atubangan sang hari. Ginsabwag ini ni Moises sa hangin, kag gintubuan sang mga hubag ang mga tawo kag mga sapat. 11Bisan ang mga madyikero indi makaatubang kay Moises, kay pati sila gintubuan man sang mga hubag pareho sa tanan nga Egiptohanon. 12Pero ginpatig-a pa gid sang Ginoo ang tagipusuon sang hari, kag wala gid siya nagpamati kay Moises kag kay Aaron, subong sang ginsiling sang Ginoo kay Moises.

Ang Ulan nga Yelo

13Dayon nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Aga ka pa magbangon buwas kag kadtui ang hari, kag silinga, ‘Amo ini ang ginasiling sang Ginoo, ang Dios sang mga Hebreo: Palakta ang akon katawhan agod makasimba sila sa akon. 14Kay kon indi gani, magapadala ako sang grabe gid nga kalalat-an nga magahalit sa imo, sa imo mga opisyal, kag sa imo katawhan agod mahibaluan mo nga wala na sang pareho sa akon sa bug-os nga kalibutan. 15Bisan sadto pa, puwede ko ikaw laglagon kag ang imo katawhan paagi sa balatian, kag wala ka na kuntani subong. 16Pero gintugutan ko ikaw nga mabuhi para sa sini nga katuyuan: agod mapakita ko sa imo ang akon gahom kag agod mangin bantog ang akon ngalan sa bug-os nga kalibutan. 17Pero nagapabugal ka gihapon sa akon katawhan, kag wala mo sila gintugutan nga maglakat. 18Gani buwas, sa amo man sini nga oras, paulanon ko sang yelo nga puwerte kabaskog, nga wala pa gid matabo sa Egipto halin sang pagtukod sini. 19Gani magsugo ka gilayon nga pasilungan ang tanan mo nga kasapatan kag ang tanan mo nga ulipon nga ara sa uma, kay ang tanan nga ara sa guwa, tawo man ukon sapat, magakalamatay kon matup-an sang ulan nga yelo.’ ” 20Ang iban nga mga opisyal sang hari hinadlukan sa ginsiling sang Ginoo, gani dali-dali nila nga ginpapasilong ang ila mga ulipon kag mga kasapatan. 21Pero may iban nga wala nagsapak sa ginsiling sang Ginoo; ginpabay-an nila sa guwa ang ila mga ulipon kag mga kasapatan.

22Dayon nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Ibayaw ang imo baston9:22 baston: sa Hebreo, kamot. Pero tan-awa sa bersikulo 23. sa langit agod magaulan sang yelo sa bug-os nga Egipto—sa mga tawo, sa mga sapat kag sa tanan nga tanom.” 23Gani sang ginbayaw ni Moises ang iya baston sa langit, ginpadaguob sang Ginoo, ginpaulan sang yelo kag ginpakilat. Ang mga yelo nga ginpaulan sang Ginoo sa duta sang Egipto 24amo ang pinakagrabe halin sang nangin isa ka nasyon ang Egipto. Samtang nagaulan sang mga yelo, sige ang pangilat. 25Ang tanan nga tawo kag sapat nga ara sa guwa nahalitan, pati ang tanan nga tanom kag kahoy. 26Ang wala lang maulanan sang yelo amo ang Goshen nga sa diin nagaestar ang mga Israelinhon.

27Ginpatawag dayon sang hari si Moises kag si Aaron. Nagsiling siya sa ila, “Sini nga tion ginaako ko nga nakasala ako. Husto ang Ginoo; kag ako kag ang akon katawhan amo ang sayop. 28Pangabaya ang Ginoo nga untatan na niya ining puwerte nga daguob kag ulan nga yelo. Palakton ko na kamo; indi na kamo dapat magpabilin pa diri.”

29Nagsabat si Moises, “Kon makaguwa na ako sa siyudad, bayawon ko ang akon mga kamot sa pagpangamuyo sa Ginoo. Dayon magauntat ang daguob kag indi na mag-ulan sang yelo, agod mahibaluan mo nga ang kalibutan iya sang Ginoo. 30Pero nahibaluan ko nga ikaw kag ang imo mga opisyal wala gihapon nagakahadlok sa Ginoong Dios.”

31(Nagkalapierdi ang mga tanom nga flax9:31 flax: Tanom nga ginahimo nga linen. kag barley9:31 barley: Tan-awa ang Lista sang mga Pulong sa likod. kay alanihon na sadto ang mga barley kag nagapamulak na ang mga flax. 32Pero wala nagkalapierdi ang mga trigo kag espelta9:32 espelta: Ang Hebreo sini nagatumod sa isa ka klase sang uyas. kay indi pa ini alanihon.)

33Naghalin si Moises sa hari kag nagguwa sa siyudad. Ginbayaw niya ang iya mga kamot sa pagpangamuyo sa Ginoo; kag nag-untat ang daguob, ang pagtupa sang mga yelo, kag ang ulan. 34Pagkakita sang hari nga nag-untat na ang ulan, ang mga yelo, kag ang daguob, nagpakasala siya liwat. Ginpatig-a niya kag sang iya mga opisyal ang ila tagipusuon. 35Sa katig-a sang iya tagipusuon wala niya pagpalakta ang mga Israelinhon, subong sang ginsiling sang Ginoo paagi kay Moises.