Исаия 40 – CARS & TNCV

Священное Писание

Исаия 40:1-31

Утешение для народа Всевышнего

1– Утешайте, утешайте народ Мой, –

говорит ваш Бог. –

2Говорите с Иерусалимом ласково,

объявите ему,

что его рабство закончилось,

и грех его искуплен;

что он получил от руки Вечного

вдвое за все свои грехи.

3Раздаётся голос:

– В пустыне приготовьте

путь Вечному40:3 Или: «Раздаётся голос зовущего в пустыне: „Приготовьте путь Вечному“».,

выпрямите в необитаемой местности

дорогу для нашего Бога!40:3 Или: «сделайте прямыми дороги нашего Бога».

4Всякая низина пусть поднимется,

а всякая гора и холм – опустятся;

неровная земля пусть станет гладкой,

и бугристые места – ровными.

5И откроется слава Вечного,

и все люди увидят её.

Так сказали уста Вечного40:3-5 См. Мат. 3:1-3; Лк. 3:2-6; Ин. 1:23..

6Голос сказал:

– Кричи!

Я спросил:

– Что мне кричать?

– Все люди – как трава,

и вся их слава – как полевые цветы.

7Трава засыхает, вянут цветы,

так как на них веет дыхание Вечного.

Воистину, народ – трава.

8Трава засыхает, вянут цветы,

но слово нашего Бога пребывает вовек.

9О вестник, несущий добрую весть Сиону,

поднимись на высокую гору!

О вестник, несущий добрую весть Иерусалиму40:9 Или: «О Сион, несущий добрую весть, поднимись на высокую гору. О Иерусалим, несущий добрую весть».,

мощно возвысь свой голос!

Возвысь, не бойся;

скажи городам Иудеи:

«Вот Бог ваш!»

10Вот Владыка Вечный идёт в могуществе,

и рука Его властвует.

Вот награда Его с Ним,

и воздаяние Его перед Ним.

11Он пасёт Своё стадо, словно пастух:

берёт ягнят на руки,

несёт на груди

и заботливо ведёт маток40:11 См. Ин. 10:11, 14-15..

Величие Всевышнего

12Кто измерил пригоршней воды

или ладонью вымерил небеса?

Кто вместил земную пыль в мерный сосуд

или взвесил горы на весах

и холмы – на весовых чашах?

13Кто постиг Духа Вечного40:13 Или: «Кто постиг дух Вечного». Слово «дух» можно перевести и как «разум».

или был Ему советником?

14Кого Вечный просил Его просветить,

кто учил Его правильному пути?

Кто учил Его знанию,

показал Ему путь постижения?

15Вот народы – как капля в ведре;

они – что пылинка на весах;

Он поднимает острова, как крупинку.

16И Ливана недостаточно для жертвенных дров,

и животных его для всесожжения40:16 Ливан славился обилием лесов и обитающих в них животных..

17Все народы пред Ним – ничто;

они для Него меньше ничтожества и пустого места.

18Итак, кому уподобите Всевышнего?

Какое подобие для Него подберёте?

19Идола? – Отливает его ремесленник,

мастер его золотит

и льёт для него серебряные цепочки.

20А если у кого не хватает на это средств,

то он выбирает дерево, что не гниёт,

и ищет искусного ремесленника,

чтобы поставить идола так, что не рухнет.

21Разве вы не знаете?

Разве вы не слышали?

Разве не было сказано вам от начала?

Разве вы не поняли ещё от создания земли?

22Он восседает над земным кругом,

а обитатели земли пред Ним что кузнечики.

Он распростирает небеса, как занавес,

и раскидывает их, как шатёр для жилья.

23Он обращает вождей в ничто,

правителей земли – в пустое место.

24Едва они были посажены,

едва они были посеяны,

едва корни в земле пустили,

как дохнул Он на них – и они засохли,

и вихрь уносит их, как солому.

25– Кому вы Меня уподобите?

Кто Мне ровня? – говорит святой Бог.

26Поднимите глаза и взгляните на небо:

кто его сотворил?

Тот, Кто по счёту выводит Своё звёздное воинство

и называет их всех по имени.

Так как Он велик властью и могуч силой,

они все в сборе.

27Как же ты, Якуб40:27 То есть Исраил. Исраильтяне были потомками Якуба, которому Всевышний дал новое имя – Исраил (см. Нач. 32:27-28)., можешь говорить,

и ты, Исраил, жаловаться:

«Путь мой сокрыт от Вечного;

мой Бог пренебрёг моим делом»?

28Разве ты не знаешь?

Разве ты не слышал?

Вечный – есть Бог навеки,

сотворивший всю землю.

Он не устанет и не утомится,

разум Его непостижим.

29Он дарует силу усталым,

укрепляет изнемогших.

30Даже юноши устанут и утомятся,

молодые упадут от изнеможения,

31но надеющиеся на Вечного

наберутся новых сил.

Они воспарят на крыльях, словно орлы,

побегут – и не утомятся,

пойдут – и не устанут.

Thai New Contemporary Bible

อิสยาห์ 40:1-31

พระเจ้าทรงปลอบโยน

1พระเจ้าของท่านตรัสว่า

จงปลอบโยน จงปลอบโยนประชากรของเรา

2จงกล่าวแก่เยรูซาเล็มอย่างอ่อนโยน

และแจ้งให้เธอทราบว่า

เธอได้ผ่านความทุกข์ลำเค็ญแล้ว

บาปของเธอได้รับการชดใช้แล้ว

ซึ่งเธอได้รับโทษจากพระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าครบถ้วน40:2 ภาษาฮีบรูว่าเป็นสองเท่าแล้ว

ตามบาปทั้งสิ้นที่เธอทำไป

3เสียงของผู้หนึ่งร้องว่า

“จงเตรียมทางในถิ่นกันดาร

สำหรับองค์พระผู้เป็นเจ้า40:3 หรือเสียงของผู้หนึ่งในถิ่นกันดารร้องว่า / “จงเตรียมทางสำหรับองค์พระผู้เป็นเจ้า

จงทำทางหลวงของพระเจ้า40:3 ฉบับ LXX. ว่าจงทำทางของพระเจ้าของเรา

ในถิ่นกันดารให้ตรงไป

4หุบเขาทุกแห่งจะถูกยกขึ้น

ภูเขาและเนินเขาทุกแห่งจะถูกทำให้ต่ำลง

พื้นดินขรุขระจะถูกทำให้เรียบ

ที่ลุ่มๆ ดอนๆ จะถูกทำให้เป็นที่ราบ

5แล้วพระเกียรติสิริขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะได้รับการเปิดเผย

และมวลมนุษยชาติจะได้เห็นร่วมกัน

เพราะพระโอษฐ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสไว้แล้ว”

6เสียงหนึ่งกล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า “จงร้องเถิด”

และข้าพเจ้าถามว่า “ข้าพเจ้าควรจะร้องว่าอะไร?”

เสียงนั้นกล่าวว่า “มวลมนุษยชาตินั้นเหมือนหญ้า

และเกียรติทั้งปวงของพวกเขาก็เหมือนดอกไม้ในท้องทุ่ง

7ต้นหญ้าเหี่ยวเฉาและดอกไม้ร่วงโรยไป

เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงหายใจรดใส่มัน

แน่ทีเดียว มนุษย์เราก็เหมือนหญ้า

8ต้นหญ้าเหี่ยวเฉาและดอกไม้ร่วงโรยไป

แต่พระวจนะของพระเจ้าของเรายืนยงนิรันดร์”

9ท่านผู้นำข่าวดีมายังศิโยน

จงขึ้นไปบนภูเขาสูง

ท่านผู้นำข่าวดีมายังเยรูซาเล็ม40:9 หรือศิโยนเอ๋ย ผู้นำข่าวดี / จงขึ้นไปบนภูเขาสูง / เยรูซาเล็มเอ๋ย ผู้นำข่าวดี

จงป่าวร้องสุดเสียง

จงป่าวร้องให้สุดเสียง อย่ากลัวเลย

จงร้องบอกเมืองต่างๆ ของยูดาห์ว่า

“นี่คือพระเจ้าของท่าน!”

10ดูเถิด พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตเสด็จมาด้วยฤทธิ์อำนาจ

พระกรของพระองค์ครอบครองเพื่อพระองค์

ดูเถิด บำเหน็จรางวัลของพระองค์ก็อยู่ที่พระองค์

และพระองค์ทรงนำค่าตอบแทนของพระองค์มาด้วย

11พระองค์ทรงเลี้ยงดูฝูงแกะของพระองค์ดั่งคนเลี้ยงแกะ

พระองค์ทรงรวบรวมบรรดาลูกแกะไว้ในอ้อมพระกร

โอบอุ้มไว้แนบพระทรวง

พระองค์ทรงนำแม่แกะที่มีลูกอย่างอ่อนสุภาพ

12ใครเล่าที่ตวงห้วงน้ำไว้ในอุ้งมือ

และวัดขนาดฟ้าสวรรค์ด้วยฝ่ามือ?

ใครหนอบรรจุผงคลีของโลกไว้ในภาชนะ

และชั่งน้ำหนักของภูเขาบนตาชั่ง

และชั่งเนินเขาด้วยตราชู?

13ใครเล่าจะเข้าใจพระทัย40:13 หรือพระวิญญาณหรือวิญญาณขององค์พระผู้เป็นเจ้า

หรือเป็นที่ปรึกษาให้คำแนะนำแก่พระองค์ได้?

14ใครหนอที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปรึกษาเพื่อพระองค์จะทรงรู้แจ้ง?

และใครหนอสอนหนทางที่ถูกต้องแก่พระองค์?

ใครหนอที่ให้ความรู้

และชี้แนะทางแห่งความเข้าใจให้แก่พระองค์ได้?

15แน่ทีเดียว ประชาชาติทั้งสิ้นเหมือนน้ำหยดหนึ่งในถัง

เทียบได้กับผงคลีบนตาชั่ง

พระเจ้าทรงชั่งเกาะต่างๆ เหมือนมันเป็นเพียงผงคลีดิน

16เลบานอนไม่พอเป็นฟืนสำหรับแท่นบูชา

สัตว์ทั้งปวงของมันไม่พอเป็นเครื่องเผาบูชา

17ในสายพระเนตรของพระองค์ ประชาชาติทั้งปวงก็ไร้ค่า

พวกเขามีค่าอะไรสำหรับพระองค์

พวกเขาไร้ค่ายิ่งกว่าศูนย์

18เช่นนี้แล้วท่านจะเอาพระเจ้าเปรียบกับใคร?

ท่านจะเอาพระองค์ไปเทียบกับเทวรูปองค์ไหน?

19ส่วนรูปเคารพนั้น ช่างก็หล่อขึ้น

แล้วช่างทองจึงหุ้มด้วยทอง

และทำสร้อยเงินให้มัน

20คนที่ยากจนเกินกว่าจะหาของถวายเช่นนั้น

ก็จะหาไม้ที่ไม่ผุ

เขาหาช่างฝีมือผู้ชำนาญ

เพื่อทำรูปเคารพตั้งไว้ไม่ให้ล้มลง

21ท่านไม่รู้หรือ?

ท่านไม่เคยได้ยินเลยหรือ?

ไม่มีผู้ใดบอกท่านตั้งแต่ต้นหรือ?

ท่านไม่เข้าใจตั้งแต่ครั้งวางฐานรากของโลกหรือ?

22พระองค์ประทับบนบัลลังก์เหนือเส้นรอบวงของโลก

และประชากรโลกก็เหมือนตั๊กแตน

พระองค์ทรงคลี่ฟ้าสวรรค์ออกเหมือนคลี่ผ้าม่าน

ทรงขึงมันเหมือนเต็นท์สำหรับพักอาศัย

23พระองค์ทรงนำบรรดาเจ้านายมาถึงความสูญสิ้น

และลดค่าเหล่าผู้ปกครองของโลกให้เป็นศูนย์

24พวกเขาถูกหว่าน

และปลูกขึ้นไม่ทันไร

แม้รากก็ยังไม่ทันหยั่งลึกในดิน

พระองค์ก็ทรงเป่าลมใส่และพวกเขาก็เหี่ยวเฉาไป

เหมือนแกลบถูกกวาดไปในพายุหมุน

25องค์บริสุทธิ์สูงส่งตรัสว่า “เจ้าจะเปรียบเรากับใคร?

ผู้ใดจะเทียบเทียมเราได้?”

26จงเงยหน้าขึ้นมองฟ้าสวรรค์เถิด

ใครสร้างสิ่งทั้งปวงเหล่านี้?

ผู้ทรงนำดวงดาวออกมาทีละดวง

และขานชื่อของมัน

โดยฤทธิ์อำนาจอันยิ่งใหญ่และพละกำลังอันเกรียงไกรของพระองค์

จึงไม่มีดาวขาดหายไปสักดวง

27ยาโคบเอ๋ย เหตุใดท่านจึงพูด

อิสราเอลเอ๋ย เหตุใดท่านจึงบ่นว่า

“ทางของเราถูกซ่อนไว้จากองค์พระผู้เป็นเจ้า

นั่นคือพระเจ้าของเราไม่ทรงแยแสเรื่องของเรา”?

28ท่านไม่เคยรู้หรือ?

ท่านไม่เคยได้ยินหรอกหรือ?

พระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้านิรันดร์

พระผู้สร้างทุกสิ่งในโลก

พระองค์จะไม่ทรงอ่อนล้าหรือเหน็ดเหนื่อย

ความเข้าใจของพระองค์ไม่มีผู้ใดหยั่งถึงได้

29พระองค์ทรงประทานกำลังแก่ผู้อ่อนล้า

และทรงเพิ่มพละกำลังแก่ผู้อ่อนแอ

30แม้คนหนุ่มสาวยังเหน็ดเหนื่อยและอ่อนล้า

และชายหนุ่มก็ยังสะดุดล้ม

31แต่บรรดาผู้ที่รอคอยองค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยความหวัง

จะฟื้นกำลังขึ้นใหม่

พวกเขาจะกางปีกทะยานขึ้นเหมือนนกอินทรี

พวกเขาจะวิ่งไปโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

พวกเขาจะเดินไปโดยไม่อ่อนระโหยโรยแรง