Забур 73 – CARS & HLGN

Священное Писание

Забур 73:1-23

Песнь 73

Наставление Асафа.

1О Всевышний, зачем Ты навсегда отверг нас?

Почему гнев Твой возгорелся на овец пастбищ Твоих?

2Вспомни народ, который Ты приобрёл с давних времён,

который Ты искупил, чтобы он был Твоим наследием;

вспомни гору Сион, на которой Ты обитаешь.

3Направь Свои шаги к вековым развалинам –

всё разрушил враг во святилище!

4Враги Твои рычали посреди собрания Твоего,

установили там свои знамёна.

5Они размахивали своими топорами,

как дровосеки в густом лесу,

6и своими секирами и бердышами

разрушили все резные стены.

7Они сожгли святилище Твоё дотла,

осквернили место для поклонения Тебе.

8Решили они в сердце своём: «Уничтожим их полностью!» –

и по всей стране сожгли места,

где мы поклонялись Тебе.

9Знамений не видят наши глаза,

и не осталось пророков,

и нет никого, кто знал бы,

когда наступит этому конец.

10О Всевышний, как долго ещё будет глумиться враг,

и вечно ли будет противник оскорблять Твоё имя?

11Почему Ты удерживаешь Свою руку, Свою правую руку?

Высвободи кулак Свой и порази их!

12Всевышний, мой Царь от начала,

Ты принёс спасение на землю.

13Ты разделил Своей силой море,

Ты сокрушил головы морских чудовищ.

14Ты сокрушил голову левиафана73:14 Левиафан – морское чудовище, символ враждебных Всевышнему сил. См. пояснительный словарь.,

жителям пустынь отдав его в пищу.

15Ты иссёк источник и поток,

Ты иссушил бегущие реки.

16День и ночь – Твои;

Ты создал солнце и луну.

17Ты определил границы земли,

сотворил лето и зиму.

18Вспомни, о Вечный, как глумится враг

и как безумный народ оскорбляет Твоё имя.

19Не отдавай зверям душу Твоей горлицы;

жизней Твоих страдальцев не забудь никогда.

20Взгляни на Своё соглашение,

потому что насилие во всех тёмных уголках земли.

21Да не возвратится угнетённый с позором;

пусть бедный и нищий восхвалят Твоё имя.

22Восстань, Всевышний, и защити Своё дело;

вспомни, как глупец оскорбляет Тебя весь день.

23Не забудь крика Своих врагов,

шума, который непрестанно поднимают противники Твои.

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 73:1-28

Salmo 73Salmo 73 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni Asaf.

Ang Matarong nga Paghukom sang Dios

1Maayo gid ang Dios sa Israel,

labi na gid sa mga matinlo ang tagipusuon.

2Pero ako, diutayan lang madulaan sang pagtuo,

3kay nahisa ako sa bugalon kag malaot nga mga tawo sang makita ko nga nagauswag sila.

4Maayo ang ila lawas kag indi masakit ang ila kamatayon.

5Wala sila nagaantos kag wala sila sing mga kalisod pareho sa iban nga mga tawo.

6Gani ginapakita-kita nila ang ila pagkabugalon kag pagpamintas.73:6 ginapakita-kita… pagpamintas: sa literal, nagapangulintas sila sang bugal kag nagabayo sang kapintas.

7Ang ila mga tagipusuon puno sang kalautan,73:7 Ang ila… kalautan: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini.

kag ang ila lang permi nga ginahunahuna amo ang paghimo sang malain.

8Ginayaguta nila kag ginahambalan sang malain ang iban.

Sa ila nga pagkabugalon nagapamahog sila sa pagpamigos sa iban.

9Nagahambal sila sang malain sa Dios sa langit kag sa mga tawo sa kalibutan.

10Bisan ang katawhan sang Dios nagasunod sa ila,

kag nagabaton lang sa ila ginahambal.73:10 Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sa sini nga bersikulo.

11Nagasiling sila, “Paano makahibalo ang Dios?

Wala sing inalung-ong ang Labing Mataas nga Dios.”

12Amo ina ang mga malaot, wala sing palaligban kag nagamanggaranon pa gid.

13Gani wala bala sing pulos ang pagkabuhi ko nga matinlo kag wala sing sala?

14Kay permi mo ako ginapaantos, O Dios;

halos kada aga ginasilutan mo ako.

15Kon ginyaguta ko man ikaw pareho sang ginhambal sang mga malaot, mahimo nga ginluiban ko ang imo katawhan.

16Karon gintinguhaan ko gid nga intiendihon ini nga mga butang

pero binudlayan ako,

17hasta nga nagkadto ako sa imo templo,

kag dayon naintiendihan ko kon ano ang matabo sa mga malaot.

18Matuod gid man nga ginabutang mo sila sa indi sigurado nga kahimtangan,

kag laglagon mo sila.

19Gulpi lang sila nga malaglag;

magakalamatay sila tanan sa ila makahaladlok nga dangatan.

20Pareho sila sa damgo nga pagkaaga wala na.

Indi na sila madumduman pa kon silutan mo na sila, O Ginoo.

21Sang naglain sadto ang akon buot kag nasakitan ang akon balatyagon,

22nangin pareho ako sa sapat sa imo panulok nga balingag kag wala nakaintiendi.

23Pero sa gihapon nagapalapit ako sa imo kag ginatuytuyan mo ako.

24Ginatuytuyan mo ako paagi sa imo mga paglaygay,

kag sa ulihi dal-on mo ako sa maayo gid nga kahimtangan.

25Wala na sing iban pa sa langit nga akon ginakinahanglan kundi ikaw lang.

Tungod kay ikaw ari sa akon, wala na ako sing iban pa nga ginahandom sa kalibutan.

26Bisan magluya ang akon lawas kag hunahuna, ikaw, O Dios, amo ang akon kusog.

Ikaw lang gid ang akon ginakinahanglan hasta san-o.

27Sigurado gid nga magakawala ang mga tawo nga nagapalayo sa imo;

laglagon mo sila nga indi matutom sa imo.

28Pero ako iya, kabigon ko nga maayo ang pagpalapit sa imo, O Dios.

Ikaw Ginoong Dios ang ginhimo ko nga akon manugprotektar,

agod masugid ko ang tanan mo nga binuhatan.