Песнь 109Песнь 109 Эта песнь является пророчеством об Исе Масихе (см. Мат. 22:41-46; Деян. 2:34-36; Евр. 5:5-10). Многие толкователи считают, что эта песнь изначально использовалась во время коронации исраильских царей.
Песнь Давуда.
1Вечный сказал моему Повелителю:
«Сядь по правую руку от Меня,
пока Я не повергну всех врагов Твоих
к ногам Твоим».
2Вечный распространит Твою власть за пределы Сиона.
Правь над врагами Твоими!
3В тот день Твой народ добровольно
пойдёт за Тобой на битву,
облачённый в святые одеяния.
Твоя сила будет обновляться
каждый день, как утренняя роса.
4Поклялся Вечный
и не откажется:
«Ты – священнослужитель навеки,
подобный Малик-Цедеку»109:4 См. Нач. 14:17-20..
5Владыка по правую руку от Тебя;
Он сразит царей в день Своего гнева.
6Будет судить народы, покроет поле боя их трупами,
сокрушит головы по всей земле.
7Он будет на пути пить из водного потока
и победоносно поднимет голову.
شكايت از دست ظالم
1ای خدا و ای معبود من، خاموش مباش! 2بدكاران به من تهمت ناروا می‌زنند و حرفهای دروغ دربارهٔ من می‌گويند. 3با نفرت دور مرا گرفته‌اند و بی‌سبب با من می‌جنگند. 4من آنها را دوست دارم و برای ايشان دعای خير می‌كنم، ولی آنها با من مخالفت می‌ورزند. 5به عوض خوبی، به من بدی می‌كنند و به عوض محبت، با من دشمنی می‌نمايند.
6ای خدا، دشمنم را به دست داوری ظالم بسپار و بگذار يكی از بدخواهانش كنار او بايستد و بر ضد او شهادت دهد. 7بگذار او در محاكمه مجرم شناخته شود. حتی دعای او، برايش جرم محسوب گردد. 8عمرش كوتاه شود و ديگری جا و مقام او را بگيرد. 9فرزندانش يتيم و زنش بيوه شود. 10فرزندانش آواره شده، در ميان ويرانه‌های خانهٔ خود به گدايی بنشينند. 11طلبكاران تمام دارايی او را ضبط نمايند و بيگانگان هر آنچه را كه او به زحمت اندوخته است، تاراج كنند. 12كسی بر او رحم نكند و برای يتيمان او دل نسوزاند. 13نسلش به کلی از بين برود و ديگر نامی از آنها باقی نماند. 14خداوند گناهان اجدادش را به ياد آورد و گناهان مادرش را نيامرزد. 15گناهان آنها در نظر خداوند هميشه بماند، اما نام و نشان آنها از روی زمين محو گردد.
16اين دشمن من رحم نداشت. او بر فقيران و بی‌كسان ظلم می‌كرد و آنها را می‌كشت. 17دوست داشت مردم را نفرين كند، پس خودش نفرين شود. نمی‌خواست به مردم بركت رساند، پس خود از بركت محروم شود. 18-19تمام وجودش به نفرين آلوده بود، پس باشد كه نفرينهای او مانند آبی كه می‌نوشد وارد بدنش شود و مغز استخوانهايش را بخورد؛ همچون لباس او را در بر گيرد و چون كمربند، به دور او حلقه زند.
20ای خداوند، دشمنانم را كه درباره من دروغ می‌گويند و مرا تهديد به مرگ می‌كنند، اينچنين مجازات كن. 21اما ای خداوند، با من برحسب وعده خود عمل نما و به خاطر رحمت عظيم خويش، مرا نجات ده، 22زيرا كه من فقير و درمانده و دل شكسته‌ام؛ 23همچون سايه، رو به زوال هستم و مانند ملخ از باد رانده شده‌ام. 24از بس روزه گرفته‌ام زانوهايم می‌لرزند و گوشت بدنم آب می‌شود. 25نزد دشمنان رسوا شده‌ام. هرگاه مرا می‌بينند، سر خود را تكان می‌دهند و مسخره‌ام می‌كنند.
26ای خداوند، ای خدای من، مرا ياری فرما؛ مطابق رحمت خود، مرا نجات بده، 27تا بدخواهانم بدانند كه تو نجات دهندهٔ من هستی. 28آنها مرا نفرين كنند، اما تو مرا بركت بده. آنها سرافكنده شوند، اما بنده تو، شادمان شود. 29دشمنانم شرمسار شوند و خفت و خواری وجودشان را در بر گيرد.
30خداوند را بسيار سپاس خواهم گفت و در بين مردم او را ستايش خواهم كرد، 31زيرا او از بيچارگان پشتيبانی می‌كند و ايشان را از دست ظالمان می‌رهاند.
