Забур 104 – CARS & TCB

Священное Писание

Забур 104:1-45

Песнь 104

(1 Лет. 16:8-22)

1Славьте Вечного, призывайте Его имя,

возвещайте народам о Его делах.

2Воспойте Ему, пойте Ему хвалу,

рассказывайте о всех Его чудесах.

3Хвалитесь Его святым именем;

пусть веселятся сердца ищущих Вечного.

4Ищите Вечного и силу Его,

всегда ищите Его лица.

5Помните чудеса, которые Он сотворил,

знамения Его и суды, что Он произнёс,

6о потомки Ибрахима, раба Его,

о сыны Якуба, избранные Его!

7Он – Вечный, наш Бог,

суды Его по всей земле.

8Он помнит вечно Своё соглашение –

слово, данное Им для тысяч поколений, –

9соглашение, заключённое Им с Ибрахимом,

помнит клятву, данную Исхаку.

10Он поставил его Якубу законом,

Исраилу – вечным соглашением,

11сказав: «Я отдам тебе Ханаанскую землю

в удел твоего наследия»104:9-11 См. Нач. 15:18-21; 26:3-4; 28:13-14..

12Когда они были малочисленны и незначительны

и были чужеземцами на этой земле,

13то скитались от народа к народу

и из царства в царство.

14Он никому не давал их притеснять

и укорял за них даже царей,

15говоря: «Не трогайте помазанников Моих

и пророкам Моим не делайте зла»104:12-15 См. Нач. 12:10-20; 20..

16Он послал голод на землю,

уничтожил все запасы пищи.

17Он послал перед ними человека:

в рабство был продан Юсуф.

18Стеснили оковами его ноги,

надели на шею железное ярмо,

19пока не исполнилось его предсказание,

пока слово Вечного не доказало его правоту.

20Царь приказал, и развязали его,

владыка народов освободил его.

21Он сделал его господином над своим домом

и правителем над всем своим владением,

22чтобы он наставлял104:22 Или: «удерживал в известных пределах». его приближённых

и старейшин его учил мудрости104:16-22 См. Нач. 37; 39–41..

23Тогда пришёл Исраил в Египет,

и жил Якуб в земле Хама104:23 То есть в Египте. Египтяне были потомками Хама (см. Нач. 10:6-10). как чужеземец.

24И умножил Всевышний Свой народ

и сделал его сильнее его врагов.

25Возбудил в сердцах их ненависть к Его народу

и хитрость против Его рабов104:23-25 См. Исх. 1:1-14..

26Он послал Мусу, Своего раба,

и Харуна, которого избрал.

27Они показали среди них Его чудеса

и Его знамения – в земле Хама.

28Он послал тьму, и стало темно,

и они не воспротивились Его слову.

29Он обратил воды Египта в кровь

и погубил в них рыбу.

30Земля их закишела множеством жаб,

которые вошли даже в покои царей.

31Он произнёс слово, и налетели тучи мух,

и комары заполонили все их земли.

32Он послал на них град вместо дождя

и пылающий огонь – на их землю.

33Побил их виноград и инжир,

поломал деревья в их земле.

34Сказал, и пришла саранча,

целые тучи без числа,

35и съели всю траву в их земле

и плоды на их полях.

36Затем Он поразил всех первенцев в их земле –

первые плоды их мужской силы104:26-36 См. Исх. 3; 4; 7–12..

37Он вывел Исраил с серебром и золотом,

и не было ни одного среди родов, кто бы споткнулся.

38Египет обрадовался их уходу,

потому что устрашился их104:37-38 См. Исх. 12:35-36..

39Всевышний простёр облако, чтобы укрыть их,

и огонь, чтобы светить ночью104:39 См. Исх. 13:21-22..

40Народ попросил, и Он послал перепелов,

и насытил людей хлебом с небес104:40 См. Исх. 16..

41Рассёк скалу, и полились воды,

рекой потекли в пустыне104:41 См. Исх. 17:1-7..

42Ведь Он вспомнил Своё святое обещание

Ибрахиму, рабу Своему104:42 См. Нач. 12:1-3; 15; 17..

43Он вывел Свой народ в радости,

избранных Своих в веселии.

44Дал им земли народов,

и они унаследовали то, над чем трудились другие,

45Он сделал это, чтобы они соблюдали Его установления

и хранили Его законы.

Славьте Вечного!

Tagalog Contemporary Bible

Salmo 104:1-35

Salmo 104

Papuri sa Dios na Lumikha

1Pupurihin ko ang Panginoon!

Panginoon kong Dios, kayo ay dakila sa lahat.

Nadadamitan kayo ng kadakilaan at karangalan.

2Nababalutan kayo ng liwanag na parang inyong damit.

At inilaladlad nʼyo na parang tolda ang langit.

3Itinayo nʼyo ang inyong tahanan sa itaas pa ng kalawakan.

Ginawa nʼyo ang mga alapaap na inyong sasakyan,

at inililipad ng hangin habang kayoʼy nakasakay.

4Ginagawa nʼyong tagapaghatid ng balita ang hangin,

at ang kidlat na inyong utusan.

5Inilagay nʼyo ang mundo sa matibay na pundasyon,

kaya hindi ito matitinag magpakailanman.

6Ang tubig ay ginawa nʼyong parang tela na ipinambalot sa mundo,

at umapaw hanggang sa kabundukan.

7Sa inyong pagsaway na parang kulog, nahawi ang tubig,

8at itoʼy umagos sa mga kabundukan at mga kapatagan,

hanggang sa mga lugar na inyong inilaan na dapat nitong kalagyan.

9Nilagyan nʼyo ito ng hangganan, upang hindi umapaw ang tubig,

para hindi na muling matabunan ang mundo.

10Lumikha ka ng mga bukal sa mga lambak,

at umagos ang tubig sa pagitan ng mga bundok.

11Kaya lahat ng mga hayop sa gubat,

pati mga asnong-gubat ay may tubig na maiinom.

12At malapit sa tubig, may mga pugad ang mga ibon, at sa mga sanga ng punongkahoy silaʼy nagsisiawit.

13Mula sa langit na inyong luklukan, ang bundok ay inyong pinapaulanan.

At dahil sa inyong ginawa, tumatanggap ang mundo ng pagpapala.

14Pinatutubo nʼyo ang mga damo para sa mga hayop,

at ang mga tanim ay para sa mga tao

upang silaʼy may maani at makain –

15may alak na maiinom na magpapasaya sa kanila,

may langis na pampakinis ng mukha,

at may tinapay na makapagpapalakas sa kanila.

16Nadidiligang mabuti ang inyong mga punongkahoy,

ang puno ng sedro sa Lebanon na kayo rin ang nagtanim.

17Doon nagpupugad ang mga ibon,

at ang mga tagak ay tumatahan sa mga puno ng abeto.

18Ang kambing-gubat ay nakatira sa matataas na kabundukan.

Ang mga hayop na badyer104:18 badyer: sa Ingles, badger. ay naninirahan sa mababatong lugar.

19Nilikha nʼyo ang buwan bilang tanda ng panahon;

at ang araw namaʼy lumulubog sa oras na inyong itinakda.

20Nilikha nʼyo ang kadiliman na tinawag na gabi;

at kung gabiʼy gumagala ang maraming hayop sa kagubatan.

21Umaatungal ang mga leon habang naghahanap ng kanilang makakain na sa inyo nagmumula.

22At pagsapit ng umaga, bumabalik sila sa kanilang mga lungga,

at doon nagpapahinga.

23Ang mga tao naman ay lumalabas papunta sa kanilang gawain, at nagtatrabaho hanggang takip-silim.

24Kay dami ng inyong mga ginawa, Panginoon.

Nilikha nʼyo ang lahat ayon sa inyong karunungan.

Ang buong mundo ay puno ng inyong nilikha.

25Ang dagat ay napakalawak,

at hindi mabilang ang inyong mga nilalang dito, may malalaki at maliliit.

26Ang mga barko ay parooʼt parito sa karagatan,

at doon din lumalangoy-langoy ang nilikha nʼyong dragon na Leviatan.

27Lahat ng inyong nilikha ay umaasa sa inyo ng kanilang pagkain, sa oras na kanilang kailanganin.

28Binibigyan nʼyo sila ng pagkain at kinakain nila ito,

at silaʼy nabubusog.

29Ngunit kung pababayaan nʼyo sila, matatakot sila;

at kapag binawi nʼyo ang kanilang buhay, silaʼy mamamatay at babalik sa lupa.

30Nalilikha sila kapag binigyan mo ng hininga,

at sa ganoong paraan, binibigyan nʼyo ng bagong nilalang ang mundo.

31Panginoon, sana ay magpatuloy ang inyong kaluwalhatian magpakailanman.

Sanaʼy magalak kayo sa lahat ng inyong nilikha.

32Nayayanig ang mundo kapag inyong tinitingnan.

Kapag hinipo nʼyo ang bundok, itoʼy umuusok.

33Aawit ako sa Panginoon habang nabubuhay.

Aawit ako ng papuri sa aking Dios habang may hininga.

34Sanaʼy matuwa siya sa aking pagbubulay-bulay.

Akoʼy magagalak sa Panginoon.

35Lipulin sana ang masasama, at ang mga makasalanan sa mundo ay tuluyan nang mawala.

Pupurihin ko ang Panginoon.

Purihin ang Panginoon!