Забур 102 – CARS & HLGN

Священное Писание

Забур 102:1-22

Песнь 102

Песнь Давуда.

1Прославь, душа моя, Вечного;

всё нутро моё, славь Его святое имя!

2Прославь, душа моя, Вечного

и не забудь добрые дела Его –

3Того, Кто прощает все твои беззакония

и исцеляет все твои болезни;

4Кто избавляет от могилы твою жизнь

и венчает тебя милостью и щедротами;

5Кто наполняет твою жизнь благами,

чтобы ты опять стал сильным, как молодой орёл.

6Вечный творит праведность

и правосудие для всех угнетённых.

7Мусе показал Он Свои пути

и дела Свои – народу Исраила.

8Милостив и милосерден Вечный102:8 Милостив и милосерден Вечный – это выражение основано на словах из Таурата (см. Исх. 34:6) и является родственным арабскому выражению: «бисмиллях-ир-рахман-ир-рахим», что переводится как: «Во имя Аллаха милостивого и милосердного». В доисламской Аравии христиане государства Набатея использовали похожее выражение, переняв его из иудейской традиции.,

долготерпелив и богат любовью.

9Не вечно Он сердится

и не бесконечно гневается.

10Он поступил с нами не так, как мы того заслуживали,

и не по нашим преступлениям Он воздал нам.

11Как небо высоко над землёю,

так велика Его милость к боящимся Его.

12Как далёк восток от запада,

так удалил Он от нас наши грехи.

13Как отец жалеет своих детей,

так Вечный жалеет боящихся Его,

14ведь Он знает, из чего мы состоим,

помнит, что мы – прах.

15Дни человека – как трава;

он цветёт, как полевой цветок.

16Пройдёт над ним ветер, и нет его,

и даже следа от него не останется.

17Но от века и до века

милость Вечного к боящимся Его,

18и Его праведность – на детях их детей,

на хранящих Его соглашение

и помнящих Его наставления, чтобы исполнять их.

19Вечный поставил Свой престол на небесах;

Он царствует над всем.

20Прославьте Вечного, ангелы Его,

сильные, исполняющие Его повеления

и повинующиеся Его слову.

21Прославьте Вечного, все Его небесные воинства,

Его служители, исполняющие Его волю.

22Прославьте Вечного, все Его творения,

во всех местах Его владычества.

Прославь, душа моя, Вечного!

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 102:1-28

Salmo 102Salmo 102 Ang titulo sa Hebreo: Ginsulat ni David.

Pangamuyo sang Tawo nga Nagaantos

1Ginoo, pamatii ang akon pangamuyo.

Pamatii ang akon pagpangayo sang bulig sa imo.

2Indi ka magpanago sa akon sa tion sang akon kalisod.

Pamatii ako kon magpanawag ako sa imo,

kag sabta ako gilayon.

3Kay ang akon kabuhi dali lang madula pareho sa aso;

ang akon lawas102:3 lawas: sa literal, mga tul-an. daw sa ginasunog.

4Nagahugos ako pareho sa hilamon nga nagakalaya.

Kag nadulaan ako sang gana magkaon

5tungod sang akon mabaskog nga pag-ugayong.

Daw sa tul-an na lang ako nga ginputos sang panit.

6Nagaisahanon ako pareho sa maila nga pispis

ukon pareho sa bukaw sa guba nga lugar nga wala sing may nagaestar nga tawo.

7Indi ako makatulog; pareho ako sa pispis nga nagaisahanon sa atop sang balay.

8Permi ako ginapakahuy-an sang akon mga kaaway.

Ginayaguta nila ako kag ginagamit nila nga halimbawa ang akon malain nga kahimtangan sa pagsumpa sa iban.

9Ginayaguta nila ako kay wala na ako kaon-kaon

kundi nagapungko na lang sa abo102:9 nagapungko na lang sa abo: Nagapakita ini sang pagpangasubo. kag nagahilibion

10tungod sang imo puwerte nga kaakig sa akon.

Ginayaguta man nila ako kay daw pareho ako sa basura nga ginpudyot mo kag ginhaboy.

11Ang akon kabuhi pareho sa landong nga nagakadula.

Kag pareho ako sa hilamon nga nagakalaya.

12Pero ikaw iya, Ginoo, nagahari sa wala sing katapusan;

dumdumon ka sang mga tawo hasta san-o.

13Handa ka na nga kaluoyan ang Zion,102:13 Zion: ukon, Jerusalem.

tungod kay nag-abot na ang natalana nga tion nga ipakita mo ang imo kaayo sa iya.

14Kay ang ini nga siyudad, bisan wasak na, ginahigugma kag ginakabalak-an pa gihapon sang imo katawhan nga imo mga alagad.

15Ang mga nasyon magatahod sa Ginoo;

ang tanan nga hari sa kalibutan magatahod sa iya nga gamhanan nga presensya.

16Kay patindugon liwat sang Ginoo ang Zion;

ipakita niya ang iya gamhanan nga presensya.

17Pagasabton niya ang pangamuyo sang mga makaluluoy;

indi niya pag-ibaliwala ang ila pangamuyo.

18Isulat ini para sa palaabuton nga mga henerasyon,

agod nga magadayaw sila sa Ginoo:

19Ginatulok sang Ginoo ang kalibutan didto sa iya balaan nga lugar sa langit,

20agod pamatian niya ang mga pag-ugayong sang iya katawhan nga ginbihag

kag agod hilwayon niya ang iya katawhan nga palatyon.

21Kag tungod sini, ang mga ginhimo102:21 mga ginhimo: sa literal, ngalan. sang Ginoo ibantala sa Zion, ang siyudad sang Jerusalem,

kag didto pagadayawon siya.

22Matabo ini kon magtipon na ang mga katawhan halin sa mga nasyon kag mga ginharian sa pagsimba sa Ginoo.

23Wala pa gani matapos ang akon kabuhi ginapaluya na ako sang Ginoo;

ginapalip-ot niya ang akon kabuhi.

24Gani nagsiling ako,

“O Dios ko nga nagakabuhi sa wala sing katapusan, indi anay pagkuhaa ang akon kabuhi sa wala pa ako magtigulang.

25Sang una gintuga mo ang kalibutan kag ang kalangitan.

26Ini sila magakalawala, pero ikaw magapadayon sa gihapon.

Magagabok sila tanan pareho sa bayo.

Kag pareho man sa bayo, ilisan mo sila kag mawala sila.

27Pero ikaw iya amo lang sa gihapon;

wala ka sing katapusan.

28Ang mga kaliwat sang imo katawhan nga imo mga alagad magakabuhi nga luwas sa katalagman kag bantayan mo sila.”