Забур 102 – CARS & APSD-CEB

Священное Писание

Забур 102:1-22

Песнь 102

Песнь Давуда.

1Прославь, душа моя, Вечного;

всё нутро моё, славь Его святое имя!

2Прославь, душа моя, Вечного

и не забудь добрые дела Его –

3Того, Кто прощает все твои беззакония

и исцеляет все твои болезни;

4Кто избавляет от могилы твою жизнь

и венчает тебя милостью и щедротами;

5Кто наполняет твою жизнь благами,

чтобы ты опять стал сильным, как молодой орёл.

6Вечный творит праведность

и правосудие для всех угнетённых.

7Мусе показал Он Свои пути

и дела Свои – народу Исраила.

8Милостив и милосерден Вечный102:8 Милостив и милосерден Вечный – это выражение основано на словах из Таурата (см. Исх. 34:6) и является родственным арабскому выражению: «бисмиллях-ир-рахман-ир-рахим», что переводится как: «Во имя Аллаха милостивого и милосердного». В доисламской Аравии христиане государства Набатея использовали похожее выражение, переняв его из иудейской традиции.,

долготерпелив и богат любовью.

9Не вечно Он сердится

и не бесконечно гневается.

10Он поступил с нами не так, как мы того заслуживали,

и не по нашим преступлениям Он воздал нам.

11Как небо высоко над землёю,

так велика Его милость к боящимся Его.

12Как далёк восток от запада,

так удалил Он от нас наши грехи.

13Как отец жалеет своих детей,

так Вечный жалеет боящихся Его,

14ведь Он знает, из чего мы состоим,

помнит, что мы – прах.

15Дни человека – как трава;

он цветёт, как полевой цветок.

16Пройдёт над ним ветер, и нет его,

и даже следа от него не останется.

17Но от века и до века

милость Вечного к боящимся Его,

18и Его праведность – на детях их детей,

на хранящих Его соглашение

и помнящих Его наставления, чтобы исполнять их.

19Вечный поставил Свой престол на небесах;

Он царствует над всем.

20Прославьте Вечного, ангелы Его,

сильные, исполняющие Его повеления

и повинующиеся Его слову.

21Прославьте Вечного, все Его небесные воинства,

Его служители, исполняющие Его волю.

22Прославьте Вечного, все Его творения,

во всех местах Его владычества.

Прославь, душа моя, Вечного!

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 102:1-28

Salmo 102102:0 Salmo 102 Ang ulohan sa Hebreo: Pag-ampo sa usa ka tawong nagaantos sa dihang luya na siya. Gibutyag niya ang iyang mulo ngadto sa Ginoo.

Ang Pag-ampo sa Tawo nga Nagaantos

1Ginoo, pamatia ang akong pag-ampo.

Pamatia ang akong pagpangayo ug tabang kanimo.

2Ayaw pagtago kanako sa panahon sa akong kalisod.

Pamatia ako kon motawag ako kanimo,

ug tubaga dayon ako.

3Kay ang akong kinabuhi gakahanaw sama sa aso;

ang akong kabukogan daw gisunog.

4Daw sagbot ako nga gitunob-tunoban ug nalaya;

ug nawad-an akog gana sa pagkaon.

5Tungod sa akong kusog nga pag-agulo, bukog na lang ako ug panit.

6Nagainusara ako sama sa langgam sa kamingawan

o sama sa ngiwngiw diha sa guba ug biniyaan nga dapit.

7Dili ako makatulog;

sama ako sa langgam nga nagainusara sa atop sa balay.

8Kanunay akong pakaulawan sa akong mga kaaway.

Gibiaybiay nila ako ug gigamit nila ang akong ngalan sa pagtunglo sa uban.

9Wala na akoy kaon-kaon;

nagayaka na lang ako sa abo102:9 nagayaka na lang ako sa abo: Nagapakita kini sa pagsubo. ug naghilak,

10tungod sa imong labihang kasuko kanako.

Daw sa imo akong gipunit ug gilabay.

11Ang akong kinabuhi sama sa anino nga nagakahanaw.

Ug sama ako sa sagbot nga nagakalaya.

12Apan ikaw, Ginoo, nagahari sa walay kataposan;

hinumdoman ka sa mga katawhan hangtod sa kahangtoran.

13Kaloy-an mo na ang Zion,102:13 Zion: mao usab ang Jerusalem.

tungod kay miabot na ang gitagal nga panahon nga ipakita mo ang imong kaayo kaniya.

14Kay kini nga siyudad gihigugma o gikabalak-an pa gihapon sa imong katawhan nga imong mga alagad bisan guba na kini.

15Ang kanasoran motahod sa Ginoo;

ang tanang hari sa kalibotan motahod sa iyang gahom.

16Kay patindogon pag-usab sa Ginoo ang Zion;

ipakita niya ang iyang gamhanang presensya.

17Tubagon niya ang pag-ampo sa mga makalulooy;

dili niya ipakawalay-bili ang ilang pag-ampo.

18Isulat kini alang sa umaabot nga mga henerasyon,

aron modayeg sila sa Ginoo:

19Gitan-aw sa Ginoo ang kalibotan gikan didto sa iyang balaang dapit sa langit,

20aron madungog niya ang mga pag-agulo sa iyang katawhan nga binihag

ug aron luwason ang iyang katawhan nga gihukman nga patyon.

21Ug tungod niini, ang gipanghimo102:21 gipanghimo: sa literal, ngalan. sa Ginoo imantala sa Jerusalem,102:21 Jerusalem: Sa Hebreo makita usab ang pulong nga Zion, nga mao ang laing ngalan sa Jerusalem.

ug didto pagadayegon siya.

22Mahitabo kini kon magtigom na ang mga katawhan gikan sa mga nasod ug mga gingharian sa pagsimba sa Ginoo.

23Anaa pa lamang ako sa tunga-tunga sa akong kinabuhi,

apan gihimo na akong maluya sa Ginoo;

gipamub-an niya ang akong kinabuhi.

24Busa miingon ako:

“O Dios ko nga nagakinabuhi sa walay kataposan, ayaw una kuhaa ang akong kinabuhi sa dili pa ako matigulang.

25Kaniadto gibuhat mo ang kalibotan ug ang kalangitan.

26Kini sila mangawala apan ikaw magpadayon sa gihapon.

Magabok silang tanan sama sa bisti.

Ilisan mo sila sama sa bisti ug mawala sila.

27Apan ikaw mao lang sa gihapon;

wala kay kataposan.

28Ang mga kaliwat sa imong mga alagad magkinabuhi nga luwas sa katalagman ug imo silang bantayan.”