Есфирь 8 – CARS & TCB

Священное Писание

Есфирь 8:1-17

Царь разрешает иудеям защищаться

1В тот же самый день царь Ксеркс отдал царице Есфири поместье Амана, врага иудеев. А Мардохей предстал перед царём, потому что Есфирь рассказала, кем он ей приходится. 2Царь снял свой перстень, который он забрал у Амана, и подарил его Мардохею. А Есфирь назначила его управляющим над поместьем Амана.

3Есфирь вновь умоляла царя, припадая к его ногам и плача. Она молила его пресечь злой план агагитянина Амана, который тот замыслил против иудеев. 4И царь протянул к Есфири золотой скипетр, и она поднялась и встала перед ним.

5– Если царю угодно, – сказала она, – если я нашла у него расположение, если он думает, что это правильно, и если я ему нравлюсь, то пусть прикажут отозвать письма, сочинённые агагитянином Аманом, сыном Аммедаты, которые он написал, чтобы погубить иудеев во всех царских провинциях. 6Как же я смогу безразлично смотреть на беду моего народа? Как я смогу смотреть на гибель моих сородичей?

7Царь Ксеркс ответил царице Есфири и иудею Мардохею:

– За то, что Аман преследовал иудеев, я отдал его поместье Есфири, а его самого повесили на виселице. 8А вы напишите от царского имени другой указ, в пользу иудеев, как вам будет угодно, и скрепите его царским перстнем, потому что никакого письма, написанного от лица царя и скреплённого его перстнем, отменить нельзя.

9И созваны были в то время – в двадцать третий день третьего месяца, месяца сивана (25 июня 474 г. до н. э.), – царские писари. Они записали все распоряжения Мардохея к иудеям, к сатрапам, наместникам и князьям ста двадцати семи провинций, простиравшихся от Индии до Эфиопии. Эти распоряжения были написаны письменами каждой провинции и на языке каждого народа, и для иудеев – их письменами и на их языке. 10Мардохей написал от имени царя Ксеркса, скрепил письма царским перстнем и разослал их через конных гонцов, которые ездили на быстрых конях, специально выведенных для царя.

11Царский указ давал иудеям всякого города право собираться и защищать себя: губить, уничтожать и искоренять всякое войско любого народа или провинции, которое нападёт на них, включая их женщин и детей, и расхищать имущество своих врагов. 12Днём, назначенным для этого иудеям во всех провинциях царя Ксеркса, был тринадцатый день двенадцатого месяца, месяца адара (7 марта 473 г. до н. э.). 13Копия текста указа должна была быть оглашена как закон в каждой провинции и объявлена во всеуслышание людям всякого народа, чтобы иудеи были готовы в тот день отомстить за себя своим врагам.

14Гонцы, ездившие на царских конях, поспешили тронуться в путь, подгоняемые царским повелением. Указ же был оглашён и в крепости Сузы.

15Мардохей ушёл от царя, облачённый в голубые и белые царские одежды, большой золотой венец и пурпурную мантию из тонкого льна. И в городе Сузы начался весёлый праздник. 16Для иудеев это было время света и веселья, радости и чести. 17В каждой провинции и в каждом городе, куда бы ни доходил царский указ, у иудеев было веселье и радость, пиршества и праздники. И многие из других народов приняли веру иудеев, потому что их объял страх перед ними.

Tagalog Contemporary Bible

Ester 8:1-17

Hinirang ng Hari si Mordecai

1Nang araw ding iyon, ibinigay ni Haring Ahasuerus kay Reyna Ester ang ari-arian ni Haman, ang kalaban ng mga Judio. Sinabi ni Ester sa hari na kamag-anak niya si Mordecai, kaya ipinatawag ito ng hari. 2Kinuha ng hari ang kanyang singsing na pantatak, na binawi niya kay Haman, at ibinigay kay Mordecai. At siya ang ginawang katiwala ni Ester sa lahat ng ari-arian ni Haman.

3Minsan pang lumapit si Ester kay Haring Ahasuerus habang nakaluhod at umiiyak sa kanyang paanan. Hiniling niyang huwag nang ituloy ang masamang plano ni Haman na Agageo laban sa mga Judio. 4-5Itinuro ng hari ang kanyang gintong setro kay Ester, kaya tumayo siya sa harap ng hari at sinabi, “Kung kalugod-lugod po ako sa inyo, Mahal na Hari, at kung para sa inyoʼy tama at matuwid ito, nais ko sanang hilingin sa inyo na gumawa po kayo ng isang kautusan na magpapawalang bisa sa kautusang ipinakalat ni Haman na anak ni Hamedata na Agageo, na patayin ang lahat ng Judio sa inyong kaharian. 6Hindi ko po matitiis na makitang nililipol ang mga kalahi at mga kamag-anak ko.”

7Sinabi ni Haring Ahasuerus kay Ester at kay Mordecai na Judio, “Ipinatuhog ko na si Haman dahil sa masama niyang plano na patayin ang mga Judio. Kaya ibinigay ko na sa iyo, Ester, ang mga ari-arian niya. 8Kaya gumawa kayo ng kautusan sa aking pangalan ng anumang nais ninyong isulat para sa ikabubuti ng mga Judio, at pagkatapos ay tatakan ninyo ng singsing ko. Dahil anumang kasulatan na isinulat sa pangalan ng hari at tinatakan ng singsing niya ay hindi mababago.”

9Kaya noong ika-23 ng ikatlong buwan, ang buwan ng Sivan, ipinatawag ang mga kalihim ng hari. Isinulat nila ang lahat ng idinikta ni Mordecai. Ang sulat ay para sa mga Judio, mga gobernador, mga punong-bayan, at iba pang lingkod ng hari sa 127 lalawigan, mula sa India hanggang sa Etiopia.8:9 Etiopia: sa Hebreo, Cush. Isinulat ito sa bawat wika ng mga tao sa buong kaharian, pati na sa wika ng mga Judio. 10Ipinasulat ni Mordecai sa pangalan ni Haring Ahasuerus at tinatakan ng singsing ng hari. At pagkatapos, ipinadala sa pamamagitan ng mga tagapaghatid ng sulat na nakasakay sa mabibilis na kabayo ng hari. 11Ayon sa sulat na iyon, binigyan ng pahintulot ang lahat ng Judio na magsama-sama at ipagtanggol ang kanilang sarili, pati na ang kanilang mga babae at mga bata. Maaari nilang patayin ang sinumang sasalakay sa kanila mula sa kahit anong bansa o probinsya. Pinahintulutan din silang samsamin ang mga ari-arian ng kanilang mga kaaway. 12Gagawin ito ng mga Judio sa lahat ng probinsyang nasasakupan ni Haring Ahasuerus, sa ika-13 araw ng ika-12 buwan, ang buwan ng Adar. 13Ang sulat na itoʼy ipapadala sa lahat ng probinsya bilang isang kautusan at dapat ipaalam sa lahat, para makapaghanda ang mga Judio sa pagtatanggol ng kanilang sarili laban sa mga kaaway nila sa araw na iyon.

14Kaya sa utos ng hari, nagmamadaling umalis ang mga tagapaghatid ng sulat na nakasakay sa mabibilis na kabayo ng hari. Ang utos na iyon ay ipinakalat din sa lungsod ng Susa.

15Nang lumabas si Mordecai sa palasyo, nakadamit siya ng damit panghari na puti at asul at nakabalabal ng pinong linen na kulay ube, at may malaking koronang ginto sa kanyang ulo. Nagsigawan sa tuwa ang mga tao sa lungsod ng Susa. 16Labis ang katuwaan ng lahat ng Judio. 17Sa bawat lungsod o probinsya na naabot ng utos ng hari, tuwang-tuwa ang mga Judio at nagdiwang sila. At marami sa lupaing iyon ang naging Judio dahil sa takot nila sa mga Judio.