Пир у Есфири
1И вот на третий день Есфирь надела свои царские одежды и встала во внутреннем дворе дворца, напротив царского тронного зала. Царь сидел на своём троне в зале, лицом к входу. Когда он увидел стоявшую во дворе царицу Есфирь, он смилостивился над ней 2и протянул к ней золотой скипетр, который был у него в руке. Есфирь подошла и коснулась конца скипетра.
3Царь спросил её:
– Что тебе, царица Есфирь? О чём ты просишь? Всё тебе будет, даже полцарства.
4– Если царю угодно, – ответила Есфирь, – то пусть царь вместе с Аманом придут сегодня на пир, который я для него устроила.
5– Немедленно сходите за Аманом, – сказал царь, – чтобы нам исполнить просьбу Есфири.
Так царь с Аманом пошли на пир, который устроила Есфирь. 6Когда они пили вино, царь спросил у Есфири:
– Чего же ты хочешь? Всё тебе будет. Какова твоя просьба? Даже полцарства – всё получишь!
7Есфирь ответила:
– Моё желание и моя просьба таковы: 8если я нашла у царя расположение, и если царю угодно даровать мне то, чего я хочу, и исполнить мою просьбу, то пусть царь с Аманом придут и завтра на пир, который я для них устрою. Тогда я и отвечу на царский вопрос.
План Амана погубить Мардохея
9Аман вышел в тот день весёлый и в прекрасном настроении. Но, увидев у царских ворот Мардохея и заметив, что он не встал и не выказал перед ним страха, он разозлился на него. 10Однако Аман сдержался и пошёл домой. Собрав вместе своих друзей и свою жену Зерешь, 11Аман хвастался им своим огромным богатством, множеством сыновей и всеми почестями, которыми удостоил его царь, и тем, как он возвысил его над всеми сановниками и чиновниками.
12– Но это ещё не всё, – добавил Аман. – Я единственный, кого царица Есфирь пригласила вместе с царём на пир, который она устроила. Она пригласила меня вместе с царём и на завтра. 13Но меня это не радует, пока я вижу иудея Мардохея, сидящего у царских ворот.
14Его жена Зерешь и все друзья сказали ему:
– Вели построить виселицу высотой в двадцать два метра5:14 Букв.: «пятидесяти локтей»., и утром попроси царя, чтобы Мардохея повесили на ней. А потом спокойно иди с царём на пир.
Этот совет понравился Аману, и он велел построить виселицу.
سزادانی هامان
1لە سێیەمین ڕۆژ ئەستێر جلوبەرگی شاهانەی لەبەرکرد و لە دیوانەکەی ناوەوەی کۆشکی پاشا بەرامبەر دیوەخانی پاشا ڕاوەستا، پاشاش لە دیوەخانەکە لە بەرامبەر دەروازەکە لەسەر تەختەکەی دانیشتبوو. 2کاتێک پاشا ئەستێری شاژنی بینی لە دیوانەکەدا ڕاوەستاوە، دڵی پێی خۆشبوو و داردەستە زێڕینەکەی دەستی بۆ ئەستێر درێژکرد. ئەستێریش چووە پێشەوە و دەستی لەسەری داردەستەکە دا.
3ئینجا پاشا پێی گوت: «شاژنە ئەستێر، چیتە و داواکاریت چییە؟ هەتا داوای نیوەی شانشینەکەش بکەیت پێت دەدرێت.»
4ئەستێر گوتی: «ئەگەر پاشا پێی خۆشە، با ئەمڕۆ پاشا لەگەڵ هامان بێنە ئەو خوانەی کە بۆم ئامادە کردووی.»
5پاشاش گوتی: «بە پەلە هامان بهێنن بۆ ئەوەی داواکەی ئەستێر جێبەجێ بکات.»
ئینجا پاشا و هامان چوون بۆ ئەو خوانەی کە ئەستێر ئامادەی کردبوو. 6پاشا لە کاتی شەراب خواردنەوە بە ئەستێری گوت: «بابەتەکەت چییە؟ پێت دەدرێت. داواکارییەکەت چییە؟ تەنانەت داوای نیوەی شانشینەکەش بکەیت، پێت دەدرێت.»
7ئەستێر وەڵامی دایەوە و گوتی: «بابەتەکەم و داواکارییەکەم ئەمەیە: 8ئەگەر پاشا لێم ڕازی بێت و پێی خۆش بێت بابەتەکەم و داواکارییەکەم بۆ جێبەجێ بکات، با سبەینێ پاشا لەگەڵ هامان بێتە ئەو خوانەی کە بۆیان ئامادە دەکەم، ئەو کاتە وەڵامی پرسیارەکەی پاشا دەدەمەوە.»
ڕقی هامان لە مۆردەخای
9ئەو ڕۆژە هامان بە شادی و دڵخۆشییەوە چووە دەرەوە. بەڵام کاتێک هامان لە دەروازەی پاشا مۆردەخای بینی لەبەری هەڵنەستا و خۆی تێکنەدا، زۆر ڕقی لە مۆردەخای هەستا. 10بەڵام هامان خۆی گرت و گەڕایەوە ماڵەوە.
هامان دۆستەکانی و زەرەشی ژنی بانگکرد، 11شانازی بە زۆری دەوڵەمەندی و زۆری کوڕەکانی کرد، هەروەها چۆن پاشا ڕێزی لێی ناوە و پایەی بەرزکردووەتەوە لەسەر سەرکردە و کاربەدەستەکانی دیکەی. 12هەروەها هامان گوتی: «تەنانەت شاژنە ئەستێر جگە لە من کەسی دیکەی لەگەڵ پاشا بۆ ئەو خوانە داوەت نەکردووە کە ئامادەی کردووە، بۆ سبەینێ منیشی لەگەڵ پاشا داوەت کردووە. 13بەڵام ئەمانە هەموویان هیچ بەهایەکیان لەلای من نییە، هەر کاتێک مۆردەخای جولەکە دەبینم لە دەروازەی پاشادا دانیشتووە.»
14زەرەشی ژنی و هەموو دۆستەکانی پێیان گوت: «با دارێک بە بەرزی پەنجا باڵ ئامادە بکرێت، بەیانی بە پاشا بڵێ کە فەرمان بدات مۆردەخای لەو دارە بدرێت. پاشان بە خۆشییەوە لەگەڵ پاشا بڕۆ سەر خوانەکە.» هامان ئەو قسەیەی پێ باش بوو، فەرمانی دا دارەکە ئامادە بکرێت.
