1Он сказал мне:
– Смертный, съешь же то, что перед тобой, съешь этот свиток, а потом ступай и говори с народом Исраила.
2Я открыл рот, и Он дал мне съесть свиток.
3Он сказал мне:
– Смертный, съешь свиток, который Я даю тебе, и наполни им своё чрево.
Я съел его, и у меня во рту он был сладким, как мёд.
4Он сказал мне:
– Смертный, ступай теперь к исраильтянам и говори им Мои слова. 5Ты отправляешься не к народу с невнятной речью и непонятным языком, а к народу Исраила, 6не к многочисленным народам с их невнятной речью и непонятным языком, чьи слова для тебя темны. Если бы Я послал тебя к ним, они бы, конечно, тебя послушали. 7Но исраильтяне не хотят слушать тебя, потому что они не хотят слушать Меня, ведь весь народ Исраила упрям и непокорен. 8Но Я сделаю тебя таким же неподатливым и твердолобым, как они сами. 9Я сделаю твой лоб подобным самому твёрдому камню, твёрже кремня. Не бойся, не страшись их, хотя они и мятежный народ.
10Он сказал мне:
– Смертный, слушай внимательно и запомни все слова, что Я тебе говорю. 11Ступай теперь к пленным землякам и поговори с ними. Говори им: «Так говорит Владыка Вечный», независимо от того, станут они слушать или откажутся.
12После этого Дух поднял меня, и я услышал позади себя оглушительный, грохочущий голос: «Благословенна слава Вечного в этом месте». 13И был шум от крыльев живых существ, касавшихся друг друга, и стук от колёс возле них, похожий на оглушительный грохот. 14Дух поднял меня и унёс прочь. Я шёл огорчённый, и дух мой негодовал, но рука Вечного крепко лежала на мне. 15Я пришёл к пленникам, которые жили в Тель-Авиве3:15 Не путать с современным Тель-Авивом в Исраиле. у реки Кевар, остановился у них и оставался там семь дней в оцепенении.
Предостережение Исраила
16По истечении семи дней ко мне было слово Вечного:
17– Смертный, Я сделал тебя стражем для народа Исраила. Слушай же слово, которое Я говорю, и предостереги его от Моего имени. 18Если Я скажу нечестивому: «Ты непременно умрёшь», а ты не станешь его предостерегать и отговаривать от злого пути, чтобы спасти его жизнь, то нечестивый умрёт за свой грех3:18 Или: «в своём грехе»; также в ст. 19 и 20., а Я спрошу с тебя за его кровь. 19Но если ты будешь предостерегать нечестивого, а он не оставит ни своего нечестия, ни своего злого пути, то он умрёт за свой грех, а ты спасёшь свою жизнь. 20И если праведник отвернётся от праведности и совершит зло, Я положу перед ним преткновение, и он умрёт. Так как ты не предостерегал его, он умрёт за свой грех. Добрые дела, которые он совершил, не вспомнятся, и Я спрошу с тебя за его кровь. 21Но если ты будешь предостерегать праведника, чтобы он не грешил, и праведник не будет грешить, то он, несомненно, будет жить, потому что внял предостережениям, а ты спасёшь свою жизнь.
22Там рука Вечного была на мне, и Он сказал мне:
– Встань и выйди на равнину; там Я буду говорить с тобой.
23Я встал и вышел на равнину. Слава Вечного стояла там, подобная славе, которую я видел у реки Кевар, и я пал лицом на землю. 24Дух вошёл в меня и поднял на ноги.
Он заговорил со мной и сказал:
– Ступай, запрись у себя дома. 25Что до тебя, смертный, то тебя свяжут верёвками; тебя так скрутят, что ты не сможешь выходить к народу. 26Я сделаю так, что твой язык прилипнет к нёбу, ты будешь молчать и не сможешь обличать их, хотя они и мятежный народ. 27Но когда Я буду говорить тебе, Я буду открывать тебе рот, и ты будешь говорить им: «Так говорит Владыка Вечный». Кто станет слушать, пусть слушает, а кто откажется, пусть отказывается; ведь это мятежный народ.
1พระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงกินหนังสือม้วนซึ่งอยู่ตรงหน้าเจ้านี้ แล้วไปกล่าวแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอล” 2ข้าพเจ้าจึงอ้าปาก พระองค์ก็ประทานหนังสือม้วนให้ข้าพเจ้ากิน
3แล้วพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงกินหนังสือม้วนที่เรามอบแก่เจ้านี้ให้เต็มท้อง” ข้าพเจ้าก็กิน หนังสือนั้นมีรสหวานเหมือนน้ำผึ้งในปากของข้าพเจ้า
4แล้วพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย บัดนี้จงไปหาพงศ์พันธุ์อิสราเอล และกล่าวถ้อยคำของเราให้พวกเขาฟัง 5เราไม่ได้ส่งเจ้าไปหาชนชาติที่พูดภาษายากๆ และเจ้าฟังไม่เข้าใจ แต่ให้ไปหาชนชาติอิสราเอล 6เราไม่ได้ส่งเจ้าไปหาชนชาติต่างๆ ที่พูดภาษายากๆ และเจ้าฟังไม่เข้าใจ แน่ทีเดียว หากเราส่งเจ้าไปหาคนพวกนั้น พวกเขายังจะรับฟัง 7ส่วนพงศ์พันธุ์อิสราเอลจะไม่ยอมฟังเจ้าเพราะพวกเขาไม่เต็มใจจะฟังเรา เนื่องจากพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมดนั้นใจแข็งดื้อด้าน 8แต่เราจะทำให้เจ้าแข็งแกร่งและมุ่งมั่นพอๆ กับพวกเขา 9เราจะทำให้หน้าผากของเจ้าเหมือนหินผาที่แข็งแกร่งที่สุดและแข็งแกร่งยิ่งกว่าหินเหล็กไฟ อย่ากลัวหรืออย่าขวัญผวาเพราะพวกเขา แม้ว่าพวกเขาเป็นพงศ์พันธุ์ที่ชอบกบฏ”
10แล้วพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงตั้งใจฟังให้ดีและจงจดจำทุกถ้อยคำที่เรากล่าวแก่เจ้าให้ขึ้นใจ 11บัดนี้จงไปหาพี่น้องร่วมชาติของเจ้าที่ตกเป็นเชลยอยู่ และจงกล่าวกับพวกเขาว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้’ จงพูดกับพวกเขาไม่ว่าพวกเขาจะฟังหรือไม่ก็ตาม”
12แล้วพระวิญญาณทรงยกข้าพเจ้าขึ้น และข้าพเจ้าได้ยินเสียงกระหึ่มจากทางด้านหลังของข้าพเจ้าว่า “ขอพระเกียรติสิริขององค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นที่สรรเสริญยกย่องในที่ประทับของพระองค์!” 13มีเสียงปีกกระทบกันของสิ่งมีชีวิตทั้งสี่นั้น และเสียงวงล้อที่อยู่ข้างตัวดังกระหึ่ม 14แล้วพระวิญญาณทรงยกข้าพเจ้าขึ้นและพาไป ข้าพเจ้าขมขื่นและโกรธเคืองในจิตใจ พระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าหนักอยู่เหนือข้าพเจ้า 15ข้าพเจ้ามาถึงเหล่าเชลยซึ่งอาศัยอยู่ที่เทลอาบิบใกล้แม่น้ำเคบาร์ ข้าพเจ้านั่งอยู่ที่นั่นในหมู่พวกเขา ในที่ที่พวกเขาอาศัยอยู่และอัดอั้นตันใจอยู่ตลอดเจ็ดวัน
คำเตือนอิสราเอล
16เมื่อครบเจ็ดวัน พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า 17“บุตรมนุษย์เอ๋ย เราได้แต่งตั้งเจ้าให้เป็นยามสำหรับพงศ์พันธุ์อิสราเอล ฉะนั้นจงฟังถ้อยคำที่เรากล่าว แล้วแจ้งคำเตือนของเราแก่พวกเขา 18เมื่อเราบอกคนชั่วว่า ‘เจ้าจะต้องตายแน่’ และเจ้าไม่ไปเตือนเขาหรือพูดชักชวนเขาให้ออกจากทางชั่วเพื่อช่วยชีวิตเขา คนชั่วคนนั้นก็จะตายเพราะ3:18 หรือใน เช่นเดียวกับข้อ 19 และ 20บาปของตน และเราจะให้เจ้ารับผิดชอบที่เขาต้องตาย 19แต่หากเจ้าเตือนคนชั่วนั้นแล้ว และเขาไม่ยอมหันจากความชั่วหรือเลิกทำผิด เขาก็จะตายเพราะบาปของตน แต่ตัวเจ้าจะช่วยตัวเองให้รอด
20“และเมื่อคนชอบธรรมหันจากความชอบธรรมไปทำชั่ว เราจะวางสิ่งที่ทำให้สะดุดไว้ตรงหน้าเขา แล้วเขาจะตาย เนื่องจากเจ้าไม่ได้เตือนเขา เขาจะตายเพราะบาปของตน เราจะไม่จดจำความชอบธรรมของเขา และเราจะให้เจ้ารับผิดชอบที่เขาต้องตาย 21แต่หากเจ้าเตือนคนชอบธรรมไม่ให้ทำบาปและเขาก็ไม่ทำบาป เขาย่อมจะมีชีวิตอยู่เพราะรับฟังคำเตือน และเจ้าก็ได้ช่วยชีวิตตัวเองให้รอด”
22พระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่เหนือข้าพเจ้าที่นั่น และพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงลุกขึ้นและออกไปยังที่ราบ เราจะพูดกับเจ้าที่นั่น” 23ดังนั้นข้าพเจ้าจึงลุกขึ้นและออกไปยังที่ราบนั้น พระเกียรติสิริขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่ที่นั่น เช่นเดียวกับพระเกียรติสิริซึ่งข้าพเจ้าได้เห็นที่ริมแม่น้ำเคบาร์และข้าพเจ้าก็หมอบกราบซบหน้าลงถึงดิน
24แล้วพระวิญญาณเสด็จเข้ามาในตัวข้าพเจ้า ทำให้ข้าพเจ้ายืนขึ้น พระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “ไปเถิด จงขังตัวเองอยู่ในบ้านของเจ้า 25แล้วบุตรมนุษย์เอ๋ย พวกเขาจะใช้เชือกมัดเจ้า เจ้าจึงไม่สามารถไปไหนมาไหนในหมู่ประชากรได้ 26เราจะทำให้ลิ้นของเจ้าคับติดเพดานปาก เพื่อเจ้าจะนิ่งใบ้และไม่อาจว่ากล่าวตักเตือนพวกเขา แม้พวกเขาเป็นพงศ์พันธุ์ที่ชอบกบฏ 27แต่เมื่อเรากล่าวกับเจ้า เราจะเปิดปากเจ้าและเจ้าจะกล่าวกับพวกเขาว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้’ ใครที่รับฟังก็ให้รับฟังไป ใครจะปฏิเสธก็ปฏิเสธไป เพราะพวกเขาเป็นพงศ์พันธุ์ที่ชอบกบฏ
