Евреям 12 – CARS & TCB

Священное Писание

Евреям 12:1-29

Всевышний воспитывает нас

1Итак, нас окружает целое облако свидетелей! Поэтому давайте сбросим с себя всё, что мешает нам бежать, а также грех, легко запутывающий нас в свои сети, и будем терпеливо преодолевать отмеренную нам дистанцию. 2Будем неотрывно смотреть на Ису. От начала до конца наша вера зависит от Него. Он ради12:2 Или: «вместо». предстоящей радости претерпел смерть на кресте, пренебрёгши позором, и сейчас сидит по правую сторону от престола Всевышнего12:2 См. Заб. 109:1.. 3Подумайте о Нём, испытавшем такую вражду со стороны грешников, и это поможет вам не изнемочь душою и не потерять присутствия духа.

4Вам ещё не приходилось сражаться с грехом до крови. 5Вы забыли слова ободрения, обращённые к вам как к сыновьям:

«Сын мой, не относись легко к наказанию от Вечного

и не теряй присутствия духа, когда Он тебя обличает,

6ведь Вечный наказывает того, кого любит,

и бьёт каждого, кого принимает как сына»12:5-6 Мудр. 3:11-12..

7Переносите страдания как часть вашего воспитания. Всевышний относится к вам как к сыновьям. Разве есть такой сын, которого бы отец не наказывал? 8Если вы не бывали наказаны (а каждый подвергается наказанию), то вы незаконные дети, а не подлинные сыновья. 9У нас у всех были земные отцы, которые наказывали нас, и мы уважали их. Насколько же больше мы должны быть послушны Небесному Отцу, ведь это послушание даёт нам жизнь! 10Наши отцы воспитывали нас некоторое время и так, как им это казалось правильным, но Всевышний воспитывает нас ради нашего блага, чтобы нам стать участниками Его святости. 11Любое наказание кажется нам скорее причиняющим боль, чем несущим радость. Но впоследствии те, кто был научен наказанием, пожинают урожай праведности и мира.

12Поэтому укрепите опустившиеся руки и дрожащие колени12:12 См. Ис. 35:3.. 13Идите по прямому пути12:13 См. Мудр. 4:26., чтобы тому, кто хромает, не покалечиться больше, но опять стать здоровым.

Призыв не отвергать Всевышнего

14Старайтесь жить в мире со всеми людьми и быть святыми: без святости никто не увидит Вечного Повелителя. 15Смотрите, чтобы никто из вас не был лишён благодати Всевышнего, и чтобы никто не причинил бы вам вреда, подобно горькому корню, который пророс среди вас, и чтобы им не осквернились многие12:15 См. Втор. 29:18.. 16Смотрите, чтобы никто из вас не предавался распутству и не был таким далёким от Всевышнего, как Есав, который за одну миску еды продал свои права старшего сына12:16 См. Нач. 25:29-34. Права старшего сына включали в себя двойное наследство (см. Втор. 21:15-17) и особое отцовское благословение (см. Нач. 27:1-40).. 17Вы знаете, что потом он хотел унаследовать благословение, но был отвергнут; он не смог изменить решение отца, хотя и просил об этом со слезами12:17 Или: «И хотя он горько плакал, было слишком поздно для раскаяний»..

18Вы подошли не к горе, как исраильтяне к Синаю, к которой можно притронуться и которая пылает огнём, не ко тьме, не к мраку и не к буре. 19Они слышали звук трубы и голос, говорящий такие слова, что слушающие просили о том, чтобы больше он не говорил им. 20Люди были не в силах вынести то, что им было повелено: «Если и животное прикоснётся к этой горе, оно должно быть побито камнями»12:20 Исх. 19:12-13.. 21Это было так ужасно, что даже Муса сказал: «Я в страхе и трепете»12:18-21 См. Исх. 19:9-25; Втор. 4:11-12; 5:22-26; 9:19..

22Нет! Вы пришли к горе Сион, к городу живого Бога, к Небесному Иерусалиму! Вы пришли к тысячам ангелов, собранным на радостное торжество. 23Вы пришли в собрание первенцев12:23 Собрание первенцев – имеются в виду все верующие, последователи Исы Масиха. В древние времена первенец занимал самое высокое положение в семье после отца (см. Нач. 49:3) и принадлежал Всевышнему (см. Исх. 13:2, 12-13). Верующие в Ису имеют то же положение в глазах Всевышнего., чьи имена записаны на небесах. Вы пришли к Всевышнему, Судье всех людей, и к духам праведников, ставших совершенными. 24Вы пришли к Исе, посреднику нового священного соглашения, и к окропляющей крови, которая очищает, а не взывает о мести, как кровь Авеля12:24 Букв.: «и к крови кропления, говорящей лучше, чем Авелева». См. Нач. 4:10; Евр. 9:13-14..

25Смотрите, не отвергайте Всевышнего, Который обращается к вам. Если исраильтяне, отказавшись слушать Мусу, который говорил на земле, не избежали своего наказания, то тем более не избежим его и мы, к которым Сам Всевышний обращается с небес. 26Тогда Его голос потрясал землю, но сейчас Он обещает: «Я ещё раз сотрясу землю, и не только землю, но и небеса»12:26 Агг. 2:6.. 27Слова «ещё раз» говорят о том, что всё, что может быть сотрясено, всё сотворённое, временное, исчезнет, останется только то, что непоколебимо.

28Поэтому, получая Царство, которое не может быть поколеблено, будем благодарны и в благодарности будем поклоняться Всевышнему так, как Ему приятно, в почтении и страхе, 29потому что наш Бог подобен огню пожирающему12:29 См. Втор. 4:24; 9:3; Ис. 33:14..

Tagalog Contemporary Bible

Hebreo 12:1-29

Ang Dios na Ama Natin

1Napapaligiran tayo ng maraming tao na nagpapatotoo tungkol sa pananampalataya nila sa Dios. Kaya talikuran na natin ang kasalanang pumipigil sa atin at alisin ang anumang hadlang sa pagtakbo natin. Buong tiyaga tayong magpatuloy sa takbuhing itinakda ng Dios para sa atin. 2Ituon natin ang ating paningin kay Jesus na siyang sandigan ng pananampalataya natin mula sa simula hanggang sa katapusan. Tiniis niya ang paghihirap sa krus at hindi niya ito ikinahiya, dahil inisip niya ang kaligayahang naghihintay sa kanya. At ngayon nga ay nakaupo na siya sa kanan ng trono ng Dios.

3Isipin nʼyo ang mga tiniis ni Jesus na paghihirap sa kamay ng mga makasalanang tao, para hindi kayo panghinaan ng loob. 4Kung tutuusin, wala pa namang pinatay sa inyo dahil sa pakikipaglaban sa kasalanan. 5Baka nakalimutan nʼyo na ang pangaral ng Dios sa inyo bilang mga anak niya:

“Anak, huwag mong balewalain ang pagdidisiplina ng Panginoon,

at huwag kang panghinaan ng loob kung sinasaway ka niya.

6Sapagkat dinidisiplina ng Panginoon ang mga minamahal niya,

at pinapalo niya ang itinuturing niyang mga anak.”12:6 Kaw. 3:11-12.

7Tiisin nʼyo ang lahat ng paghihirap bilang pagdidisiplina ng Dios sa inyo dahil itinuturing niya kayong mga anak. Sino bang anak ang hindi dinidisiplina ng ama? 8Kung hindi kayo dinidisiplina ng Dios gaya ng pagdidisiplina niya sa lahat ng anak niya, hindi kayo mga tunay na anak kundi mga anak sa labas. 9Kahit ang mga ama natin dito sa lupa ay dinidisiplina tayo, at sa kabila nito, iginagalang natin sila. Kaya lalong dapat tayong magpasakop sa pagdidisiplina ng ating Ama na nasa langit, para maging mabuti ang pamumuhay natin. 10Sa maikling panahon, dinidisiplina tayo ng mga ama natin dito sa lupa ayon sa inaakala nilang mabuti. Ngunit ang pagdidisiplina ng Dios ay laging para sa ikabubuti natin upang maging banal tayong gaya niya. 11Habang dinidisiplina tayo, hindi tayo natutuwa kundi nasasaktan. Ngunit ang ibubunga naman nito sa bandang huli ay ang mapayapa at matuwid na pamumuhay.

Mga Babala at Bilin

12Kaya palakasin ninyo ang sarili nʼyo at patibayin ang inyong loob. 13Lumakad kayo sa matuwid na daan upang ang mga kapatid na sumusunod sa inyo, na mahihina ang pananampalataya, ay hindi matisod at mapilayan kundi lumakas. 14Pagsikapan ninyong mamuhay nang may mabuting relasyon sa lahat ng tao, at magpakabanal kayo. Sapagkat kung hindi banal ang pamumuhay nʼyo, hindi nʼyo makikita ang Panginoon. 15Ingatan nʼyo na walang sinuman sa inyo ang tatalikod sa biyaya ng Dios. At huwag ninyong hayaang umiral ang samaan ng loob sa inyo at marami ang madamay. 16Ingatan din ninyo na walang sinuman sa inyo ang gagawa ng sekswal na imoralidad o mamumuhay nang gaya ni Esau, na hindi pinahalagahan ang mga espiritwal na bagay, dahil ipinagpalit niya ang karapatan niya bilang panganay sa isang kainan.12:16 isang kainan: sa Ingles, “one meal.” 17At alam nʼyo na rin na pagkatapos ay hiningi ni Esau sa kanyang ama ang pagpapalang nauukol sa panganay, pero tinanggihan siya. Sapagkat hindi na mababago ang ginawa niya anumang pagsisikap at pag-iyak ang gawin niya.

18Ang paglapit nʼyo sa Dios ay hindi katulad ng paglapit ng mga Israelita noon. Lumapit sila sa isang bundok na nakikita nila – ang Bundok ng Sinai na may nagliliyab na apoy, may kadiliman at malakas na hangin. 19Nakarinig din sila ng tunog ng trumpeta at boses ng nagsasalita. At nang marinig nila ang boses na iyon, nagmakaawa silang huwag na itong magsalita pa sa kanila 20dahil hindi nila makayanan ang utos na ito: “Ang sinumang tumapak sa bundok, kahit hayop, ay babatuhin hanggang sa mamatay.”12:20 Exo. 19:12. 21Tunay na kakila-kilabot ang tanawing iyon, kaya maging si Moises ay nagsabi, “Nanginginig ako sa takot!”12:21 Deu. 9:19.

22Ngunit hindi ganito ang paglapit nʼyo sa Panginoon. Dahil ang nilapitan ninyo ay ang Bundok ng Zion, ang lungsod ng Dios na buhay, ang Jerusalem na nasa langit na may libu-libong anghel na nagtitipon nang may kagalakan. 23Lumapit kayo sa pagtitipon12:23 pagtitipon: sa literal, iglesya. ng mga itinuturing na mga panganay ng Dios, na ang mga pangalan nila ay nakasulat sa langit. Lumapit kayo sa Dios na siyang hukom ng lahat, at sa mga espiritu ng mga taong itinuring na matuwid ng Dios at ginawa na niyang ganap. 24Lumapit kayo kay Jesus na siyang tagapamagitan natin sa Dios sa bagong kasunduan. Ang kasunduang itoʼy pinagtibay ng kanyang dugo na higit na mabuti kaysa sa dugo ni Abel na humihingi ng katarungan.

25Kaya mag-ingat kayo at huwag tanggihan ang Dios na nagsasalita sa atin. Ang mga tao noon na hindi nakinig sa mga propeta rito sa lupa ay hindi nakaligtas sa parusa. Paano kaya tayo makakaligtas kung hindi natin pakikinggan ang nagsasalita mula sa langit? 26Yumanig noon ang lupa nang magsalita ang Dios. At ngayon ay nangako siya, “Minsan ko pang yayanigin ang mundo, pati na rin ang langit.”12:26 Hageo 2:6. 27Ang katagang “minsan pa” ay nagpapahiwatig na aalisin ng Dios ang lahat ng nilikha niya na nayayanig, para manatili ang mga bagay na hindi nayayanig. 28Kaya magpasalamat tayo sa Dios dahil kabilang na tayo sa kaharian niya na hindi nayayanig. Sambahin natin siya sa paraang kalugod-lugod, na may takot at paggalang sa kanya, 29dahil kapag nagparusa ang ating Dios, itoʼy parang apoy na nakakatupok.12:29 Deu. 4:24.