Иса Масих – окончательная жертва за грехи
1Закон – это лишь тень тех благ, которые ожидают людей в будущем, а не сами эти блага. Поэтому исполнение Закона не может оправдать перед Всевышним тех, кто приходит, чтобы постоянно, из года в год, приносить те же самые жертвы. 2Если бы Закон был в состоянии это сделать, то разве они не перестали бы приносить свои жертвы? Поклоняющиеся были бы очищены раз и навсегда и больше не чувствовали бы вины за свои грехи. 3Но эти жертвы служат для того, чтобы из года в год напоминать о грехе, 4потому что кровь быков и козлов не может устранять грехи.
5Поэтому, входя в этот мир, Масих сказал Всевышнему:
«Не захотел Ты ни жертв, ни даров,
но Ты приготовил тело для Меня.
6Тебя не радуют ни всесожжения,
ни жертвы за грех.
7Тогда Я сказал: „Вот Я иду,
как и написано в книге Таурат обо Мне,
чтобы исполнить волю Твою, о Всевышний!“»10:5-7 Заб. 39:7-9.
8Итак, вначале Он сказал: «Ты не захотел ни жертв, ни даров, ни всесожжений, ни жертв за грех, они Тебя не радуют и Ты не доволен ими». Он сказал это, несмотря на то что всё это требовалось по Закону. 9Потом Он добавил: «Вот Я иду, чтобы исполнить волю Твою». Масих отменяет старые жертвоприношения и вводит в силу нечто новое. 10И потому, что Он исполнил волю Всевышнего, мы были раз и навсегда освящены принесением в жертву тела Исы Масиха.
11Каждый священнослужитель изо дня в день выполняет свои обязанности, вновь и вновь принося одни и те же жертвы, не способные удалить грехи. 12А Этот Верховный Священнослужитель принёс одну жертву за грехи, действенную вовеки, и сел по правую руку от Всевышнего10:12 Или: «…жертву за грехи и навсегда сел по правую руку от Всевышнего».. 13С тех пор Он ожидает того часа, когда Его враги будут повержены к Его ногам10:12-13 См. Заб. 109:1; Евр. 1:13.. 14Одной жертвой Он навсегда оправдал освящаемых перед Всевышним. 15Об этом нам свидетельствует и Святой Дух. Вначале Он говорит:
16«Поэтому Я в будущем заключу с ними
такое соглашение, – говорит Вечный, –
законы Мои Я вложу в их сердца
и запишу в их разум»10:16 Иер. 31:33..
17Потом Он добавляет:
«Их грехи и их беззакония
Я больше не вспомню»10:17 Иер. 31:34..
18Когда грех прощён, тогда уже больше нет нужды в жертве за грех.
Призыв твёрдо держаться веры
19Братья, благодаря крови Исы, мы теперь можем смело войти в Святая Святых, 20войти по новому и живому пути, который открыт для нас через завесу, то есть через Его тело10:20 См. Мк. 15:38.. 21У нас есть великий Священнослужитель, Который стоит во главе всего дома Всевышнего10:21 Дом Всевышнего – имеется в виду: 1) небесный храм Всевышнего; 2) народ Всевышнего, верующие в Ису Масиха. Но, возможно, оба варианта имеют место.. 22Так давайте же придём к Всевышнему с искренними сердцами, в полноте веры, кроплением очистив сердца от порочной совести и омыв тела чистой водой10:22 См. Езек. 36:25.. 23Будем непоколебимо держаться исповедания веры, которая даёт надежду, потому что Тот, Кто обещал нам, – верен. 24Будем с вниманием относиться друг к другу, поощряя один другого к любви и добрым делам. 25У некоторых вошло в привычку не посещать собрания верующих. А мы не будем следовать их примеру, но будем ободрять друг друга, особенно видя, что день возвращения Повелителя уже приближается.
Предостережение верующим против сознательного греха
26Ведь если мы, узнав истину, сознательно продолжаем грешить, то грехи эти не искупит уже никакая жертва. 27В таком случае нам остаётся лишь со страхом ожидать Суда и яростного огня, который пожрёт врагов Всевышнего10:27 См. Ис. 26:11; Соф. 1:18; 3:8.. 28Кто нарушал Закон Мусы, того, на основании слов двух или трёх свидетелей, безжалостно предавали смерти10:28 См. Чис. 35:30; Втор. 17:6; 19:15.. 29Так насколько же более сурового наказания, по вашему мнению, заслуживает тот, кто попирает ногами (вечного) Сына Всевышнего, ни во что не ставит кровь священного соглашения10:29 См. Исх. 24:8., которой был освящён, и оскорбляет Духа благодати? 30Мы знаем Того, Кто сказал: «Предоставьте месть Мне, Я воздам»10:30 Втор. 32:35. и ещё: «Вечный будет судить Свой народ»10:30 Втор. 32:36.. 31Страшно впасть в руки живого Бога!
Призыв быть стойким в гонениях
32Вспомните прежние дни, когда, после того как были просвещены, вы выдержали тяжёлые страдания. 33Временами вас выставляли на осмеяние и преследовали, а временами вы стояли плечом к плечу с теми, кто переносил такие же страдания. 34Вы проявляли сострадание к тем, кто находился в темницах; вы даже радовались, когда забирали ваше имущество, потому что вы знали, что у вас есть имущество лучшее, вечное.
35Не теряйте же мужества, вы за это будете щедро вознаграждены. 36Но для того, чтобы исполнить волю Всевышнего и получить то, что Он обещал, вам необходимо терпение. 37Ещё недолго, совсем недолго, и
«Тот, Кто должен прийти, придёт незамедлительно.
38Праведный Мой верой жив будет,
но если он отступит от веры в Меня,
Я буду недоволен им»10:37-38 Авв. 2:3-4..
39Но мы не из тех, кто отступает и гибнет; нет, мы верим и получаем спасение!
Christus is eens en voor altijd voor ons gestorven
1De wet van Mozes gaf maar een versluierd beeld van de geweldige dingen die Christus voor ons zou doen. Jaar in jaar uit werden telkens weer dezelfde offers gebracht, maar toch konden de deelnemers aan deze eredienst niet tot volmaaktheid gebracht worden. 2Als dat wel had gekund, zou één offer genoeg zijn geweest, dan zouden de gelovigen eens en voor altijd gereinigd zijn en zouden zij geen besef van schuld meer hebben. 3Maar wat er gebeurde, was precies het tegenovergestelde. In plaats van hen van zonden te bevrijden, herinnerden die jaarlijkse offers hun aan hun ongehoorzaamheid en schuld. 4Want het bloed van stieren en bokken kan nooit voorgoed met de zonden afrekenen.
5Daarom heeft Christus, toen Hij in de wereld kwam, gezegd: ‘God, U verlangde geen offers of offergaven, maar U hebt Mij dit lichaam gegeven, om het als een offer te geven. 6Het offeren van dieren die voor U geslacht en verbrand werden om de zonden weg te nemen gaven U geen vreugde. 7Toen zei Ik: “Hier ben Ik om uw wil te doen, God, zoals in de Boeken staat.” ’ 8Nadat Christus had gezegd dat God de verschillende offers en gaven die onder het oude verbond vereist waren, niet wilde, voegde Hij eraan toe: 9‘Hier ben Ik om uw wil te doen.’ Hij vervangt het oude verbond door een nieuw en beter verbond. 10Door te doen wat God van Hem vroeg en eens en voor altijd voor ons te sterven, heeft Christus onze zonden vergeven en ons gereinigd.
11De gewone priesters waren dag in dag uit in de tempel bezig en brachten telkens dezelfde soort offers, die de zonden niet konden wegnemen. 12Maar nadat Christus Zichzelf voor onze zonden aan God had gegeven als een offer voor alle tijden, ging Hij aan Gods rechterhand zitten. 13Daar wacht Hij totdat zijn vijanden aan Hem onderworpen zijn. 14Door dat ene offer heeft Hij allen die voor God zijn afgezonderd voor altijd volmaakt gemaakt. 15De Heilige Geest heeft ook gezegd dat dit zo was. 16‘Het volk van Israël heeft zich niet aan het verbond gehouden,’ zei Hij, ‘maar Ik zal een nieuw verbond met hen sluiten: Ik zal mijn wetten in hun gedachten leggen en in hun hart schrijven.’ 17En Hij voegde eraan toe: ‘Ik zal nooit meer aan hun zonden denken.’ 18Als de zonden vergeven en vergeten zijn, is er geen offer meer nodig.
19Omdat Jezus zijn leven en zijn bloed voor ons heeft gegeven, broeders en zusters, mogen wij bij God komen. 20Omdat Hij Zich voor ons heeft opgeofferd, is er voor ons een nieuwe weg naar het leven gekomen, dwars door het gordijn heen dat het Allerheiligste van het Heilige scheidde, en dat gordijn is zijn lichaam. 21Jezus is de grote priester die in het huis van God is aangesteld. 22Laten wij daarom naar God gaan met een oprecht hart en het vaste vertrouwen dat Hij ons zal ontvangen. Want ons hart is met het bloed van Christus besprenkeld, waardoor wij een zuiver geweten hebben gekregen, en ons lichaam is met schoon water gewassen. 23Wij moeten blijven vasthouden aan wat God ons heeft beloofd en andere mensen erover vertellen. Omdat God Zich aan zijn woord houdt, zullen wij krijgen wat wij van Hem verwachten.
24Laten wij op elkaar letten en elkaar aansporen God en de mensen lief te hebben en altijd goed te doen. 25Wij moeten ook niet uit onze samenkomsten wegblijven. Sommigen maken daar een gewoonte van, maar dat is niet goed. Wij moeten elkaar bemoedigen en waarschuwen, vooral nu wij zien dat het niet lang meer zal duren, voor de Here Jezus terugkomt. 26Wij hebben de waarheid leren kennen en weten dat Jezus Christus voor onze zonden gestorven is. Maar als wij willens en wetens blijven zondigen, is er geen offer meer over om onze zonden weg te doen. 27Het enige wat ons dan te wachten staat, is een vreselijk oordeel, want God zal al zijn tegenstanders in een laaiend vuur verbranden. 28Vroeger werd iemand die zich niets van de wet van Mozes aantrok, zonder medelijden gedood als twee of drie mensen tegen hem getuigden. 29Wel, hoeveel zwaarder zal dan de straf zijn voor mensen die de Zoon van God hebben vertrapt. Die voorbijgingen aan de heiligheid van zijn bloed, waarmee Gods verbond is bezegeld en waardoor zij voor God waren afgezonderd en die de Heilige Geest die hun genade heeft gegeven, hebben beledigd. 30Wij weten dat God gezegd heeft: ‘Ik zal wraak nemen, Ik zal het kwaad vergelden.’ En Hij heeft ook gezegd: ‘Ik zal rechtspreken over mijn volk.’ 31Het is verschrikkelijk om in de handen te vallen van de levende God.
32Vergeet nooit die heerlijke tijd toen u Christus pas had leren kennen. Al had u het zwaar te verduren, u liet de Here niet los. 33Nu eens werd u uitgelachen en geslagen, dan weer waren anderen het slachtoffer en leefde u intens met hen mee. 34Als er mensen gevangen werden gezet, had u net zoveel verdriet als zij. Als uw bezittingen werden afgenomen, bleef u opgewekt. U wist dat u iets beters had, wat nooit meer kon worden afgenomen.
35Laat de moed niet zakken, want als u de Here trouw blijft, krijgt u een grote beloning. 36U moet volhouden om de wil van God te doen. Als u dat doet, krijgt u wat Hij heeft beloofd. 37In de Boeken staat immers: ‘Het zal niet lang meer duren voordat Hij die komen zal, terugkomt. Hij kan elk ogenblik komen. 38De mensen die rechtvaardig zijn, zullen door hun geloof echt leven. Maar als iemand God de rug toekeert, heeft God geen vreugde meer in hem.’ 39Wij horen niet bij de mensen die God de rug hebben toegekeerd en de ondergang tegemoet gaan. Nee, wij horen bij de mensen die op God vertrouwen en gered worden.
