Правила о ведении войны
1Когда ты выйдешь на войну с врагами и увидишь коней, колесницы и войско больше твоего – не бойся их, потому что Вечный, твой Бог, Который вывел тебя из Египта, будет с тобой. 2Перед началом сражения пусть выйдет вперёд священнослужитель и обратится к войску. 3Пусть он скажет: «Слушайте, люди Исраила, сегодня вы вступаете в сражение со своими врагами. Не будьте малодушны и не бойтесь, не страшитесь и не впадайте в панику. 4Ведь Вечный, ваш Бог, идёт сражаться за вас с вашим врагом, чтобы дать вам победу».
5Начальники скажут войску: «Есть ли здесь тот, кто построил новый дом, но не справил новоселья? Пусть идёт домой, иначе он может погибнуть в битве, и в его доме справит новоселье другой. 6Есть ли здесь тот, кто посадил виноградник, но не успел ещё собрать урожай? Пусть идёт домой, иначе он может погибнуть в битве, и урожай его виноградника соберёт другой. 7Есть ли здесь тот, кто обручился с девушкой, но не успел жениться на ней? Пусть идёт домой, иначе он может погибнуть в битве, и на ней женится другой». 8Затем пусть добавят: «Есть ли среди вас кто-нибудь, кто боится или малодушен? Пусть идёт домой, чтобы не заразить малодушием своих братьев». 9Закончив говорить с войском, они поставят над ним командиров.
10Когда ты подступишь к городу, чтобы напасть на него, предложи ему мир. 11Если жители города согласятся и откроют ворота, то они будут трудиться на тебя как рабы. 12Если они откажутся заключить мир и захотят воевать, возьми город в осаду. 13Когда Вечный, твой Бог, отдаст его в твои руки, предай в нём мечу всех мужчин. 14А женщин, детей, скот и всё, что есть в этом городе, можешь взять себе в добычу. Можешь пользоваться всем, что принадлежало твоим врагам. Вечный, твой Бог, отдал это тебе. 15Так ты должен обходиться со всеми городами, которые далеко от тебя и не принадлежат к окружающим тебя народам.
16Но в городах здешних народов, которые Вечный, твой Бог, отдаёт тебе как наследие, не оставляй в живых ни единой души. 17Полностью уничтожь эти народы – хеттов, аморреев, хананеев, перизеев, хивеев и иевусеев, как повелел тебе Вечный, твой Бог. 18Иначе они научат тебя следовать мерзким обычаям, которых они придерживаются, служа своим богам, и ты будешь грешить против Вечного, твоего Бога.
19Если ты будешь осаждать город долгое время, чтобы захватить его, то не вырубай деревья, ведь ты можешь есть их плоды. Не губи их. Разве деревья в поле это люди, чтобы держать их в осаде? 20Но ты можешь рубить деревья, которые не приносят плодов, и использовать их для осадных сооружений, пока город, который воюет с тобой, не падёт.
Instructies voor het leger
1‘Als u optrekt tegen een leger dat groter en sterker is dan uw leger, met veel meer paarden en strijdwagens, wees dan niet bang. De Here, uw God, is bij u, dezelfde God die u veilig uit Egypte wegleidde! 2Voordat u de strijd aanbindt, zal een priester voor het volk gaan staan en zeggen: 3“Luister naar mij, mannen van Israël! Wees niet bang als u vandaag ten strijde trekt! 4Want de Here, uw God, gaat met u mee! Hij zal tegen uw vijanden vechten en u de overwinning geven!” 5Dan zullen de legeraanvoerders de mannen op de volgende manier toespreken: “Wie van u heeft een nieuw huis gebouwd en het nog niet in gebruik genomen? Laat die teruggaan naar huis! U zou in de strijd kunnen omkomen en dan zou iemand anders uw huis in gebruik nemen! 6Heeft iemand een wijngaard geplant en nog geen enkele druif ervan gegeten? Als dat zo is, ga dan terug naar huis! U zou in de strijd kunnen sterven en iemand anders zou uw druiven opeten! 7Is iemand kortgeleden verloofd? Vooruit, ga terug naar huis en trouw eerst! Want u zou in de strijd kunnen sterven en iemand anders zou met uw verloofde trouwen. 8En verder, is iemand bang? Als u dat bent, ga dan naar huis, voordat u ook anderen bang maakt!” 9Na deze woorden te hebben gesproken, zal de legeraanvoerder zijn onderaanvoerders aanwijzen.
10Wanneer u de stad waartegen u gaat vechten nadert, stuur dan eerst boodschappers vooruit om de inwoners vrede aan te bieden. 11Als zij dat aanbod aannemen en de stadspoorten voor u openen, zullen alle inwoners uw dienaren worden en u belasting betalen. 12Maar als zij de vrede weigeren, moet u de stad belegeren. 13Als de Here, uw God, de stad aan u heeft gegeven, dood dan iedere mannelijke inwoner; 14de vrouwen, kinderen, het vee en de buit mag u voor uzelf houden. 15Deze aanwijzingen gelden alleen voor steden in het buitenland, niet voor de steden die in het beloofde land liggen. 16Want in de steden van het beloofde land mag u niemand sparen, vernietig alle leven. 17U moet de Hethieten, Amorieten, Kanaänieten, Perizzieten, Chiwwieten en Jebusieten volledig vernietigen. Dit is het gebod van de Here, uw God. 18Dit gebod moet voorkomen dat deze volken u verleiden tot het aanbidden van hun afgoden en het meedoen aan hun afschuwelijke gebruiken. Op die manier zou u zwaar zondigen tegen de Here, uw God.
19Als u een stad belegert, verwoest dan niet de fruitbomen. Eet zoveel fruit als u wilt, maar hak de bomen niet om. Zij zijn immers geen vijanden die moeten worden gedood! 20Alleen bomen die geen voedsel leveren, mag u omhakken. Gebruik deze voor ladders, torens en stormrammen voor de belegering.’
