Год прощения долгов
1Раз в семь лет вы должны прощать долги. 2Вот как это следует делать: каждый заимодатель пусть простит долг, который он дал ближнему. Пусть он не требует уплаты долга со своего ближнего или брата, потому что провозглашено время Вечного для прощения долгов. 3Вы можете требовать уплаты с чужеземца, но должны простить всё, что задолжал вам ваш брат исраильтянин. 4Среди вас не должно быть бедняков, ведь в земле, которую Вечный, твой Бог, отдаёт тебе во владение как твоё наследие, Он щедро благословит тебя. 5Но только если ты будешь полностью послушен Вечному, твоему Богу, и будешь прилежно следовать всем тем повелениям, которые я даю тебе сегодня. 6И тогда Вечный, твой Бог, благословит тебя, как и обещал, и ты будешь давать в долг многим народам, но ни у кого не будешь брать взаймы. Ты будешь править многими народами, но ни один из них не будет править тобой.
7Если среди твоих братьев в каком-либо из городов земли, которую даёт тебе Вечный, твой Бог, окажется бедняк, то не будь жестоким и скаредным к нуждающемуся брату. 8Будь щедрым и охотно дай ему взаймы всё, в чём бы он ни нуждался. 9Берегись, чтобы не затаить подлую мысль о том, что седьмой год, год прощения долгов, уже близок, и поэтому пожадничать и отказать нуждающемуся брату твоему15:9 Букв.: «…близок, и чтобы твой глаз не стал дурным против твоего нуждающегося брата». На языке иудеев выражение «дурной глаз» было фразеологическим оборотом, обозначающим жадного или завистливого человека.. Иначе он взмолится к Вечному против тебя, и ты окажешься виновным в грехе. 10Дай ему щедро и сделай это без злобы в сердце – ведь за это Вечный, твой Бог, благословит тебя во всех твоих делах и во всём, что ты делаешь своими руками. 11В этой земле всегда будут бедняки. Поэтому я повелеваю тебе быть щедрым к братьям, и к бедным, и к нищим в твоей земле.
Освобождение рабов
(Исх. 21:2-6)
12Если твой соплеменник-еврей, мужчина или женщина, продаст себя15:12 Или: «будет продан». тебе и прослужит у тебя шесть лет, то на седьмой год ты должен отпустить его на свободу. 13А отпуская на свободу, не отсылай его с пустыми руками. 14Дай ему долю от своего мелкого рогатого скота, от своего гумна и винного пресса. Дай ему то, чем благословил тебя Вечный, твой Бог. 15Помни, что ты и сам был рабом в Египте, а Вечный, твой Бог, избавил тебя от рабства. Поэтому я и даю тебе сегодня такое повеление.
16Но если раб скажет тебе: «Я не хочу уходить от тебя», потому что он любит тебя и твою семью, и здесь ему хорошо, 17то возьми шило и приколи им его ухо к двери, и он останется твоим рабом на всю жизнь. Сделай то же самое и с рабыней. 18Не считай для себя убытком освободить раба, ведь он прослужил тебе шесть лет за половину стоимости наёмника. А Вечный, твой Бог, благословит тебя во всём, что бы ты ни делал.
О первородном от скота
19Отделяй для Вечного, своего Бога, всех первородных самцов из стад и отар. Не работай на первородном воле и не стриги первородного барана. 20Каждый год ты и твоя семья должны есть их в присутствии Вечного, твоего Бога, в месте, которое Он выберет. 21Если у животного есть изъян, если оно хромое, или слепое, или у него какой-либо другой серьёзный недостаток, то ты не должен приносить его в жертву Вечному, твоему Богу. 22Ты должен съесть его в своём городе. И ритуально нечистый, и чистый человек может есть его мясо, как если бы это была газель или олень. 23Но ты не должен есть кровь. Выливай её на землю, как воду.
Het jubeljaar
1‘Aan het einde van elk zevende jaar moeten alle schulden worden kwijtgescholden. 2Iedere schuldeiser zal de schuld die een andere Israëliet bij hem heeft, volledig kwijtschelden, want de Here heeft iedereen van zijn verplichtingen ontslagen. 3Deze kwijtschelding geldt niet voor buitenlanders, maar wat uw broeder u schuldig is, moet u hem kwijtschelden. 4-5 Niemand zal hierdoor arm worden want, als u dit gebod gehoorzaamt, zal de Here u rijk zegenen in het land dat Hij u geeft. De enige voorwaarde die de Here stelt voor zijn zegen, is dat u zorgvuldig leeft naar de geboden van de Here, uw God, die ik u vandaag geef. 6Hij zal u zegenen zoals Hij heeft beloofd. U zult aan vele volken geld uitlenen, maar zelf zult u nooit iets hoeven lenen. U zult heersen over vele volken, maar zij zullen niet over u heersen.
7Als er bij uw aankomst in het land dat de Here u zal geven, enkele armen onder u zijn, moet u uw hart en hand niet voor hen sluiten, 8u moet hun net zoveel lenen als zij nodig hebben. 9Denk erom! Weiger nooit een lening omdat het jaar van kwijtschelding voor de deur staat! Als u weigert te lenen, zal de arme tot de Here roepen en dan zal het u worden toegerekend als een zonde. 10U moet hem lenen wat hij nodig heeft, zonder te klagen! Want de Here zal u helpen bij alles wat u doet, als u zo aan uw broeder leent! 11Er zullen altijd arme mensen onder u zijn, daarom is dit gebod noodzakelijk. U moet uw arme broeder vrijgevig tegemoet treden en hem lenen wat hij nodig heeft.
12Als u een Hebreeuwse slaaf koopt—man of vrouw—moet u hem, nadat hij zes jaar voor u heeft gewerkt, vrijlaten. 13Stuur hem niet met lege handen weg! 14Geef hem een royaal afscheidsgeschenk van uw kudde, uw wijnpers en uw olijfpers. Deel met hem datgene waarin de Here, uw God, u heeft gezegend. 15Denk eraan dat u zelf slaven bent geweest in het land Egypte en dat de Here, uw God, u redde! Daarom geef ik u dit gebod. 16Maar stel dat uw Hebreeuwse slaaf niet weg wil omdat hij van u houdt, zich in uw huis prettig voelt en goed met u kan opschieten, 17neem dan een priem en steek die tegen de deur door zijn oor. Daarna zal hij voor altijd uw slaaf zijn. Hetzelfde moet u met uw slavinnen doen. 18Maar als u een slaaf vrijlaat, moet u dat niet met een spijtig gevoel doen, de slaaf heeft u immers in die zes jaar de helft minder gekost dan een gehuurde werkkracht. De Here, uw God, zal u voorspoed geven in alles wat u doet, omdat u hem hebt vrijgelaten!
19U moet alle eerstgeboren mannelijke dieren van uw kudden afzonderen voor God. Gebruik de eerstgeborenen van uw ossen niet om het land mee te bewerken en scheer de eerstgeborenen van uw geiten en schapen niet. 20Nee, u en uw gezin moeten deze dieren elk jaar voor de ogen van de Here, uw God, in zijn heiligdom opeten. 21Maar als een eerstgeboren dier een gebrek heeft, als hij lam of blind is of als er iets anders aan hem mankeert, mag u het niet offeren. 22Gebruik het dier dan als voedsel voor uw gezin thuis. Iedereen, rein of onrein, mag ervan eten zoals ook iedereen van een gazelle of een hert mag eten. 23Alleen het bloed mag u niet eten, giet het als water uit op de grond.’
