Аюб 22 – CARS & APSD-CEB

Священное Писание

Аюб 22:1-30

Третья речь Елифаза

1Тогда ответил Елифаз из Темана:

2– Может ли человек принести пользу Всевышнему?

Даже самый разумный – может ли принести Ему пользу?22:2 Или: «принесёт пользу лишь самому себе».

3Что за радость Всемогущему

от твоей праведности?

Что за выгода Ему

от твоей безгрешности?

4За благочестие ли Он тебя осуждает

и вступает с тобою в суд?

5Должно быть, порочность твоя велика,

и проступкам твоим нет конца.

6Ты брал без причины с братьев залог,

ты снимал одежду с полунагих.

7Ты усталому не давал воды

и отказывал в пище голодному,

8хотя ты был властным человеком и владел землёй,

и знатный на ней селился.

9Ты и вдов отсылал ни с чем,

и сирот оставлял с пустыми руками.

10Потому и сети вокруг тебя,

потому и внезапный ужас страшит,

11потому и глаза тебе застилает тьма,

и разлив многих вод тебя захлестнул.

12Разве Всевышний не превыше небес?

Взгляни на звёзды, как они высоки!

13Но ты говоришь: «Что знает Всевышний?

Разве может судить Он сквозь мглу?

14Сокрыт облаками, Он нас не видит,

проходя по своду небес».

15Неужели ты держишься пути,

по которому издревле шли беззаконники?

16Они были до срока истреблены,

их основания унёс поток.

17Они говорили Всевышнему: «Оставь нас!

Что может сделать нам Всемогущий?» –

18а Он наполнял добром их дома.

Итак, помыслы нечестивых мне отвратительны.

19Увидев их гибель, ликуют праведные;

непорочные смеются над ними, говоря:

20«Поистине, истреблён наш враг,

и огонь пожирает его добро».

21Примирись же со Всевышним – и обретёшь мир;

так придёт к тебе благополучие.

22Прими наставление Его уст

и в сердце слова Его сохрани.

23Если ты вернёшься к Всемогущему

и удалишь неправду от своего шатра,

то будешь восстановлен.

24Если пылью сочтёшь ты золото,

камнями речными – золото из Офира,

25то Всемогущий станет твоим золотом,

твоим серебром отменным.

26Ты возликуешь о Всемогущем

и поднимешь к Всевышнему свой взор.

27Когда ты помолишься, Он услышит,

и ты исполнишь свои обеты.

28Как ты задумаешь, так и сбудется,

и на пути твоём воссияет свет.

29Если кто унижен будет, а ты скажешь: «Возвысь!» –

то Всевышний спасёт павшего духом.

30Он спасёт даже виновного,

спасёт ради чистоты твоих рук.

Ang Pulong Sa Dios

Job 22:1-30

Ang Tubag ni Elifaz

1Unya mitubag si Elifaz nga taga-Teman, 2“May pulos ba ang tawo ngadto sa Dios? May kaayohan bang ikahatag ang tawong maalamon kaniya? 3Malipay ba ang Makagagahom nga Dios kon matarong ka? May makuha ba siya kon walay ikasaway sa imong kinabuhi? 4Gibadlong ka sa Dios ug gihukman dili tungod kay nagatahod ka kaniya, 5kondili tungod kay labihan na gayod ang imong kadaotan ug wala nay undang ang imong pagpakasala. 6Sa walay kalooy gikuha mo ang bisti sa imong isigka-tawo isip garantiya sa iyang utang kanimo, ug halos wala na siyay bisti. 7Wala mo hatagig tubig ang giuhaw, ug wala mo usab hatagig pagkaon ang gigutom. 8Gigamit mo ang imong pagkagamhanan ug pagkadungganon sa pag-angkon ug yuta. 9Kon mangayo kanimo ug tabang ang mga biyuda, gipapauli mo sila nga walay dala. Apil ang mga ilo wala mo ayoha pagtagad. 10Mao kana ang hinungdan nga nalibotan ka sa mga lit-ag, ug kalit nga moabot kanimo ang kahadlok. 11Mao kana ang hinungdan kon nganong nangitngitan ka, nabutaan, ug nalapawan sa baha.

12“Ang Dios anaa sa kinaibabwan sa langit, labaw pa sa kinalayoan nga mga bitoon. 13Mao kana nga miingon ka, ‘Wala mahibalo ang Dios sa akong ginahimo. Natabonan siya sa bagang dag-om, unsaon man niya paghukom? 14Natabonan siya sa bagang panganod, busa dili niya kita makita samtang naglakaw siya ibabaw sa langit.’

15“Magpadayon ka ba sa pagsunod sa mga gawi nga dugay nang gisunod sa mga tawong daotan? 16Nangamatay sila nga dili pa nila panahon; nahisama sila sa pundasyon sa balay nga gianod sa baha. 17Miingon sila sa Makagagahom nga Dios, ‘Pasagdi lang kami! Unsa may mahimo mo kanamo?’ 18Apan ang Dios mao ang nagpuno sa ilang mga balay sa maayong mga butang. Busa kon unsa may itambag niining daotang mga tawo, dili gayod ako mamati.

19“Kon makita sa matarong ug inosente nga mga tawo ang pagkalaglag sa daotang mga tawo, malipay ug magkatawa sila kanila. 20Moingon sila, ‘Nalaglag na gayod ang atong mga kaaway, ug gilamoy sa kalayo ang ilang kabtangan.’

21Job, pagpasakop sa Dios ug pakighusay kaniya aron panalanginan ka niya. 22Dawata ang iyang mga katudloanan ug tipigi sa imong kasingkasing ang iyang mga pulong. 23Kon mobalik ka sa Makagagahom nga Dios, ug kuhaon mo ang kadaotan gikan sa imong panimalay, ibalik niya ang maayo mong kahimtang. 24Ayaw hatagig bili ang imong mga bulawan; isipa kini nga daw sama lang sa balas o mga bato lang sa suba. 25Ug ang Makagagahom nga Dios mahimong sama sa bulawan ug mahalong plata alang kanimo. 26Unya makaplagan mo ang kalipay nga nagagikan sa Makagagahom nga Dios, ug dili ka na maulaw nga moduol kaniya. 27Mag-ampo ka ngadto kaniya ug pamation ka niya, ug tumanon mo ang imong mga saad kaniya. 28Unsa man ang imong ginaplano nga pagabuhaton, matuman kini, ug modan-ag ang kahayag sa imong agianan. 29Kon adunay tawo nga maluya, ug kon moampo ka sa Dios nga lig-onon siya, tabangan niya ang maong tawo. 30Bisan ang mga tawo nga nakasala luwason niya pinaagi sa imong matarong nga kinabuhi.”