Moses’ bøn
1En bøn af Guds tjener Moses.
Herre, du er vores tilflugt,
du har hjulpet os fra slægt til slægt.
2Du var til, før bjergene blev skabt,
du levede, før jorden blev dannet.
Din eksistens har ingen begyndelse
og kommer aldrig til en afslutning.
3Men menneskers liv får ende,
på din befaling bliver de til støv.
4Tusinde år er for dig som en enkelt dag er for os,
den varer nogle timer, og så er den forbi.
5Du gør ende på menneskers liv,
og de sover ind.
Om morgenen er græsset grønt og frisk,
6det glinser og er fuldt af liv.
Men om aftenen er det tørret ind
og vissent.
7Vi sygner hen under din fortærende vrede,
vi skælver under din voldsomme harme.
8Du ser vore skjulte synder,
vore fejl ligger udbredt for dine øjne.
9Vi mærker din vrede hver dag,
vi ender vores liv med et suk.
10Vi kan forvente at leve, til vi er halvfjerds,
måske nogle kan nå at blive firs.
Selv vore bedste år har nok af problemer,
men tiden flyver af sted, snart er alt forbi.
11Hvem kender styrken af din vrede?
Din harme fylder os med ærefrygt.
12Hjælp os til at huske, at livet er kort,
så vi kan vokse i visdom.
13Åh, Herre, se i nåde til os!
Hvor længe skal vi lide under din straf?
Vær barmhjertig imod dit eget folk.
14Mæt os hver morgen med din kærlighed,
så vi oplever glæde dag efter dag.
15Vi har været ulykkelige i umindelige tider.
Giv os nu lige så mange lykkelige år.
16Lad dit folk igen opleve dine undere,
lad vore børn få din herlighed at se.
17Vis os din nåde, Herre, vor Gud,
giv os gode tider og fremgang.
Salmo 9090:0 Salmo 90 Ang ulohan sa Hebreo: Ang pag-ampo ni Moises nga propeta sa Dios.
Ang Dios ug ang Tawo
1Ginoo, ikaw ang among dalangpanan sukad pa kaniadto.
2Sa wala mo pa buhata ang mga bukid ug ang kalibotan, ikaw na ang Dios,
ug ikaw ang Dios sa walay kataposan.
3Ikaw ang nagabuot sa kamatayon sa tawo;
ibalik mo siya sa yuta nga mao ang iyang gigikanan.
4Ang usa ka libo ka tuig kanamo sama lang sa usa ka adlaw nga milabay alang kanimo,
o morag pipila lang ka oras sa kagabhion.
5Gibutangan mo ug kataposan ang among kinabuhi sama sa damgo
6o sama sa sagbot nga moturok ug motubo inigkabuntag, apan pagkahapon malaya ug mamatay.
7Ang imong kasuko makapalisang kanamo;
ang imong kapungot makapalaglag kanamo.
8Nakita mo ang among mga sala,
bisan ang mga sala nga gihimo namo sa tago.
9Tinuod nga mahanaw ang among kinabuhi tungod sa imong kasuko;
matapos ang among kinabuhi nga daw usa lang ka panghupaw.
10Ang katas-on sa among kinabuhi 70 ka tuig, o 80 ka tuig kon baskog kami.
Apan bisan pa ang labing maayo namong mga katuigan puno sa mga kaguol ug kalisod.
Unya molabay kini, ug mahanaw kami.
11Walay pa gayoy nakasinati sa grabe mong kasuko.
Ug samtang nagdugang ang among kahibalo bahin sa imong kasuko nagadugang usab ang among pagtahod kanimo.
12Pasabta kami nga mubo lang ang among kinabuhi,
aron mahimo kaming maalamon sa among pagkinabuhi.
13Ginoo, hangtod kanus-a ang imong kasuko kanamo?
Tagda ug kaloy-i kami, nga imong mga alagad.
14Kada buntag ipakita ang imong gugma kanamo aron mag-awit kami sa kalipay ug magmalipayon kami sa tibuok namong kinabuhi.
15Hatagi kami ug malipayong mga katuigan,
sama kataas sa mga katuigan diin imo kaming gisilotan ug gipaantos.
16Ipakita kanamo nga imong mga alagad, ug sa among mga kaliwat, ang imong katingalahang buhat ug ang imong pagkagamhanan.
17Ginoo nga among Dios, hinaut nga panalanginan mo kami, ug hatagan ug kalamposan sa tanan namong buhaton.
