Bøn efter et nederlag i krigen
1Til korlederen: En visdomssang af Koras slægt.
2Gud, vi har hørt om de mange undere,
du gjorde for vore forfædre i gamle dage.
3Du drev Kana’ans folk bort
og lod dit folk bosætte sig i deres land.
4De indtog ikke landet i egen kraft,
men du var med dem og hjalp dem.
5Du er vor Konge og Gud.
Giv fortsat sejr til dit folk.
6Med din hjælp får vi fjenderne under fod,
i dit navn besejrer vi vore modstandere.
7Vi stoler ikke på bue og sværd,
8for det er dig, der giver os sejr over fjenderne.
9Vi er stolte af at tilhøre dig, Gud,
vi vil prise dit navn for evigt.
10Hvordan kan det så være, at vi tabte slaget?
Hvorfor var du ikke med os i krigen?
Hvorfor har du forkastet os?
11Du tillod fjenden at drive os på flugt.
De plyndrede hele vores hær.
12Du udleverede os som får, der skal slagtes.
Du spredte os rundt blandt fremmede folk.
13Du solgte os for en slik,
regnede os ikke for noget.
14Vi blev til grin for nabofolkene,
de spotter og håner os.
15Selv fjerne folkeslag ler ad os
og ser på os med foragt.
16Vi føler os totalt ydmyget,
overvældet af skam.
17Vore fjender ser ned på os
og udslynger hån og spot.
18Hvordan kunne det ske, Gud?
Vi har da ikke svigtet dig
eller overtrådt den pagt, du oprettede med os.
19Vi har ikke været utro imod dig,
men har adlydt de bud, du gav os.
20Og dog blev vores by lagt i ruiner,
du sendte mørke og død over os.
21Hvis vi var holdt op med at tilbede dig, Gud,
og havde dyrket afguder i stedet,
22ville du da ikke vide besked?
Du kender jo vore inderste tanker.
23Men på trods af, at vi tilhører dig,
er vi i livsfare hver eneste dag.
Vi er som får, der er på vej til slagtning.
24Vågn op, Herre, hvorfor sover du?
Rejs dig, forkast os ikke længere!
25Hvorfor ser du den anden vej
og ignorerer vores nød og sorg?
26Vi ligger med ansigtet i støvet,
vore kroppe klæber til jorden.
27Grib ind, Herre, kom os til hjælp!
Red os i din trofasthed og nåde.
Salmo 4444:0 Salmo 44 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Ang “maskil” sa mga anak ni Kora.
Pag-ampo alang sa Panabang sa Ginoo
1O Dios, gisuginlan kami sa among mga katigulangan
mahitungod sa gipanghimo mo sa ilang panahon, sa dugay nang panahon.
2Giabog mo ang mga katawhan nga wala nagatuo kanimo,
ug ang among mga katigulangan mao ang gipapuyo mo sa ilang mga dapit.
Gipaantos mo kadtong mga tawhana apan gipauswag mo ang among mga katigulangan.
3Apan wala maangkon sa among mga katigulangan ang yuta pinaagi sa ilang hinagiban ug katakos,
kondili pinaagi sa imong gahom, katakos, ug kalooy,
tungod kay gihigugma mo sila.
4Ikaw ang akong Hari ug Dios nga naghatag sa kadaogan sa mga kaliwat ni Jacob.
5Pinaagi kanimo mapildi namo ang among mga kaaway.
6Wala ako nagasalig sa akong pana ug espada aron modaog.
7Kay ikaw ang nagapadaog kanamo batok sa among mga kaaway.
Gipakaulawan mo ang mga nakigbatok kanamo.
8Gipasigarbo ka namo sa kanunay, O Dios,
ug dayegon ka namo sa walay kataposan.
9Apan karon, gisalikway mo na kami ug gitugot mo nga maulawan.
Wala mo na ubani ang among mga sundalo.
10Gipaatras mo kami gikan sa among mga kaaway.
Ug gipang-ilog nila ang among mga kabtangan.
11Gitugot mo nga mangamatay kami nga daw mga karnero nga gipang-ihaw.
Ug ang uban kanamo imong gikatag sa mga kanasoran.
12Kami nga imong katawhan gibaligya mo ug barato,
ug wala ka man lang gani nakaginansya.
13Gihimo mo kaming makauulaw ug kataw-anan sa among mga silingang nasod.
14Gihimo mo kami nga hisgotanan ug talamayon,
ug nagpanglingo sila kanamo.
15Kanunay na lang akong bation ug kaulaw.
Ug wala na akoy nawong nga ikaatubang,
16tungod sa mga pagpakaulaw ug pagpanginsulto kanako sa akong mga kaaway nga buot manimalos kanako.
17Nahitabo kining tanan kanamo bisan wala kami malimot kanimo, ni molapas sa imong kasabotan.
18Wala kami motalikod kanimo,
ug wala kami mosimang sa imong dalan.
19Apan gidugmok mo kami ug gipasagdan sa mangitngit kaayong dapit diin nagapuyo ang ihalas nga mga iro.44:19 ihalas nga mga iro: sa English, jackals.
20Kon gikalimtan ka pa namo, O Dios,
ug nagaampo kami sa ubang dios,
21dili mo kaha kini mahibaloan,
sanglit nahibaloan mo man ang mga tinago sa hunahuna sa tawo?
22Apan tungod sa among pagtuo kanimo,
anaa kami kanunay sa kakuyaw sa kamatayon.
Daw mga karnero kami nga ihawonon.
23Sige na, Ginoo, lihok na!44:23 Sige na, Ginoo, lihok na: sa literal, Bangon! Nganong natulog ka, O Ginoo? Pagmata!
Ayaw kami isalikway hangtod sa kahangtoran.
24Nganong nagtago ka man gikan kanamo,
ug gikalimtan mo ang among pag-antos apil na ang pagpangdaog-daog kanamo?
25Nalukapa kami sa yuta ug dili na makabangon.
26Sige na, tabangi kami,
luwasa kami tungod sa imong gugma kanamo.
