Halvhjertet gudsdyrkelse
1Malakias modtog følgende budskab fra Herren til Israels folk:
2-3„Jeg elsker jer, mit folk,” siger Herren.
„I spørger: ‚Hvordan har du vist os din kærlighed?’1,2-3 Herrens kærlighed til sit folk, Jakobs efterkommere, indebærer straf for deres ulydighed og oprør, men også genoprettelse for den rest, der ydmyger sig. Til sammenligning er der ingen genoprettelse for Esaus efterkommere.
Dertil svarer jeg: Er Esau ikke Jakobs bror? Og dog foretrak jeg Jakob frem for Esau. Jeg gjorde Esaus bjergland til en ødemark, et sted hvor sjakaler færdes. 4Og hvis Esaus efterkommere, edomitterne, siger: ‚Vores land blev hærget, men vi vil genopbygge det,’ så river jeg det ned igen. Deres land er kendt som ondskabens land, og derfor er de til stadighed offer for min vrede. 5Det skal I få at se, og da vil I udbryde: ‚Herrens magt rækker langt ud over Israels grænser.’ 6En søn ærer sin far, og en slave respekterer sin herre. Jeg er både jeres Far og Herre, men alligevel ærer og respekterer I mig ikke! I er mine præster, men I ringeagter mig!
‚Hvordan har vi ringeagtet dig?’ spørger I.
7Hver gang I bringer urene ofre til alteret!
‚Hvordan er vores ofre blevet urene?’
Fordi I siger: ‚Der er ingen grund til at give det bedste til Gud!’
8Er det måske ikke forkasteligt at ofre syge, lamme og blinde dyr til mig? Prøv at bringe sådanne gaver til jeres guvernør! Vil han synes om dem og gøre, hvad I beder ham om? 9Tror I, at jeg vil hjælpe jer, når I bringer mig sådanne gaver? 10Det ville være bedre at spærre døren til templet, så I ikke kom og ofrede den slags nytteløse gaver. Jeg kan ikke acceptere jeres handlemåde, og jeg vil ikke tage imod jeres ofre.
11Alle folkeslag fra den ene ende af jorden til den anden skal erkende min magt og storhed. Overalt vil mennesker bringe mig røgelse og egnede ofre. 12I, derimod, vanærer mig ved at sige: ‚Det er ikke så væsentligt, om det, vi ofrer til Herren, er som foreskrevet.’
13I beklager jer oven i købet og siger: ‚Hvor er det besværligt at tjene Herren!’
Hvorfor foragter I mig? I bringer stjålne, lamme og syge dyr som offergave til mig. Skulle jeg virkelig tage imod sådan noget? 14Den bedrager, som lover at bringe en flot vædder fra sin hjord, men bringer et defekt dyr i stedet, fortjener min straf. For jeg er en mægtig Konge, og alverdens folkeslag har ærefrygt for mig! siger Herren, den Almægtige.”
1Mao kini ang mensahe sa Ginoo ngadto sa mga taga-Israel pinaagi kang Malakias.
Gihigugma sa Ginoo ang mga Israelinhon
2Miingon ang Ginoo, “Ginahigugma ko kamo. Apan naga-pangutana pa kamo, ‘Giunsa mo man kami paghigugma?’ Hinumdomi ninyo nga bisan managsoon si Esau ug si Jacob, gihigugma1:2 gihigugma: o, gipili. ko si Jacob 3apan si Esau wala. Gilumpag ko ang mga bukid ni Esau, busa nahimo na lang kining pinuy-anan sa mga ihalas nga mga iro.1:3 ihalas nga mga iro: sa English, jackals.
4“Kon moingon ang mga Edomihanon,1:4 mga Edomihanon: o, mga kaliwat ni Esau. ‘Bisan pag nagun-ob ang among dapit, patindogon namo kini pag-usab,’ ako, ang Ginoo nga Makagagahom, magaingon nga, ‘Bisan patindogon pa nila ang ilang dapit gun-ubon ko gihapon kini. Tawgon sila nga “daotang nasod” ug “mga katawhan nga kanunayng gikapungtan sa Ginoo.” 5Masaksihan gayod ninyo ang ilang pagkalaglag ug makaingon kamo, “Gamhanan ang Ginoo bisan sa gawas sa Israel.” ’ ”
Gibadlong sa Ginoo ang mga Pari
6Miingon ang Ginoo nga Makagagahom ngadto sa mga pari, “Ang anak nagatahod sa iyang amahan, ug ang ulipon nagatahod sa iyang agalon. Apan nganong ako nga inyong amahan ug agalon wala man ninyo tahora? Ginapasipalahan pa ninyo ako. Apan miingon pa gayod kamo, ‘Giunsa ka man namo pagpasipala?’ 7Gipasipalahan ninyo ako pinaagi sa paghalad ug hugaw1:7 hugaw: Ang buot ipasabot, dili takos nga ihalad sa Dios. nga mga halad diha sa akong halaran. Apan mangutana pa kamo, ‘Sa unsang paagi namo gihugawan ang mga halad?’1:7 Sa unsang paagi… halad?: Mao kini sa Septuagint; apan sa Hebreo, Sa unsang paagi ka namo gihugawan? Gihugawan ninyo ang inyong mga halad pinaagi sa pagsulti nga walay hinungdan ang akong halaran. 8Mao nga naghalad kamo ug mga mananap nga buta, bakol, o masakiton. Dili kana husto! Sulayi paghatag ang inyong gobernador sa sama niana nga matang sa mga mananap. Siguro gayod nga dili siya malipay kaninyo ug dili niya kamo pakitaag maayong pagtagad.”
9“Busa karon, kamong mga pari, hangyoa ninyo ang Dios nga kaloy-an kita. Apan niana nga matang sa mga halad nga ginahalad ninyo kaniya sigurado gayod nga dili niya kamo pakitaan ug kaayo. Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Makagagahom.”
10Miingon pa gayod ang Ginoo nga Makagagahom, “Unta may usa kaninyong mga pari nga mosira sa mga pultahan sa akong templo, aron dili na kamo maghaling ug kalayo nga walay kapuslanan diha sa akong halaran. Dili ko dawaton ang inyong mga halad, tungod kay wala ako malipay kaninyo. 11Sa pagka-tinuod, ginadayeg ang akong ngalan sa mga nasod sa bisan asang bahin sa kalibotan.1:11 sa bisan… kalibotan: sa literal, sukad sa pagsubang sa adlaw hangtod sa pagsalop niini. Bisan asang dapit nagasunog ang mga tawo ug insenso ug nagahalad ug hinlo1:11 hinlo: Ang buot ipasabot, takos nga ihalad sa Dios. nga mga halad kanako. 12Apan kamo, gipakaulawan ninyo ang akong ngalan pinaagi sa pag-ingon nga hugaw ang akong halaran1:12 ang akong halaran: o, ako. Mao usab sa bersikulo 13. ug walay kapuslanan ang mga gipanghalad didto. 13Ug nagaingon pa kamo nga napul-an na kamo sa paghalad kanako, ug gipakawalay-bili ninyo ang akong halaran. Mao kanay hinungdan nga ginahalaran lang ninyo ako ug mga mananap nga samaron,1:13 samaron: o, kinawat. bakol, o masakiton. Nagdahom ba kamo nga dawaton ko kini? 14Panghimaraoton ko ang limbongan, nga nagsaad nga maghalad siya ug maayo nga mananap apan ang iyang gihalad kanako may deperensya. Panghimaraoton ko siya kay ako ang gamhanan nga hari ug gikahadlokan sa kanasoran.” Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Makagagahom.
