Josvas afskedstale til lederne
1Der var nu gået lang tid, efter at Herren havde givet israelitterne fred for deres fjender. Josva var blevet en gammel mand, 2og en dag kaldte han Israels ledere, dommere og administratorer til sig.
„Jeg er nu en gammel mand,” begyndte han, 3„og I har selv været vidne til alt det, Herren har gjort for jer i min levetid, for det var Herren, som kæmpede for jer, 4og jeg har fordelt både de erobrede og uerobrede områder imellem jer. Hele landet mellem Jordanfloden og Middelhavet tilhører jer. 5Herren jeres Gud vil selv drive alle de folk, som bor der nu, på flugt foran jer, så I kan tage hele landet i besiddelse, sådan som han har lovet.
6Stå nu fast og overhold omhyggeligt alle de forskrifter og love, der står skrevet i Moses’ lovbog. Gå aldrig på kompromis med Guds bud! 7Pas på, at I ikke blander jer med de hedenske folk, der endnu bor i landet. I må ikke dyrke deres guder eller sværge ved dem. Lad ikke engang navnene på deres guder komme over jeres læber. 8Vær tro mod Herren, jeres Gud, sådan som I har været indtil i dag. 9Han har drevet store og mægtige folkeslag på flugt, og ingen har kunnet holde stand imod jer. 10Hver eneste af jer kan slå 1000 af dem på flugt, for Herren kæmper for jer, sådan som han har lovet. 11Derfor skal I fortsat elske og adlyde ham ubetinget.
12Hvis I vender jer fra ham og gifter jer med de fremmede folk omkring jer, 13kan I være sikre på, at Herren, jeres Gud, ikke længere vil drive dem ud af jeres land. Da vil de blive en fælde for jer, en pisk over nakken og en torn i øjet, og I vil gå til grunde i det gode land, Herren har givet jer.
14Nu er tiden kommet, hvor jeg skal dø. I har selv oplevet, hvordan alle Guds løfter til jer er gået i opfyldelse. Det var ikke tomme løfter, han gav. 15-16Men lige så sikkert, som Herren har opfyldt sine løfter om velsignelse, vil han opfylde truslen om straf, hvis I er ulydige og bryder hans pagt ved at dyrke andre guder. Da vil han blive vred på jer—og I vil hurtigt blive udryddet og miste det gode land, han gav jer.”
Ang mga Kataposang Pahimangno ni Josue ngadto sa mga Israelinhon
1Sulod sa dugayng panahon, gihatagan sa Ginoo ug kalinaw ang Israel gikan sa ilang mga kaaway sa palibot. Tigulang na kaayo si Josue, 2busa gipatawag niya ang tanang Israelinhon, apil ang mga tigdumala, mga pangulo, mga maghuhukom, ug mga opisyales. Miingon siya kanila, “Tigulang na kaayo ako. 3Nakita ninyo mismo ang tanang gihimo sa Ginoo nga inyong Dios niadtong mga nasora tungod kaninyo. Ang Ginoo nga inyong Dios mao ang nakiggira alang kaninyo. 4Gibahin-bahin ko na kaninyo isip panulondon sa inyong mga tribo ang tanang kayutaan sa mga nasod nga atong23:4 atong: sa Hebreo, akong. nailog. Kini nga kayutaan gikan sa Suba sa Jordan sa sidlakan paingon sa Dagat sa Mediteraneo sa kasadpan, ingon man ang kayutaan sa mga nasod nga wala pa nato mailog. 5Mainyo ang ilang mga yuta, sumala sa gisaad kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios. Kay ipaabog sila sa Ginoo kaninyo.
6“Magpakalig-on kamo, ug paningkamoti gayod nga matuman ninyo ang tanang nahisulat sa Libro sa Kasugoan ni Moises. Ayaw gayod ninyo kini lapasa. 7Ayaw kamo pagpakighiusa niining mga nasod nga nagpabilin uban kaninyo. Ug ayaw kamo pagsangpit sa ngalan sa ilang mga dios ni panumpa ginamit ang ngalan niini. Ayaw usab kamo pagsimba o pag-alagad kanila. 8Pagmatinumanon hinuon kamo sa Ginoo nga inyong Dios, sama sa inyong ginabuhat hangtod karon.
9“Gipaabog sa Ginoo kaninyo ang mga nasod nga dagko ug gamhanan, ug hangtod karon wala pa gayoy bisan usa nga nakapildi kaninyo. 10Si bisan kinsa kaninyo makaabog ug 1,000 ka mga tawo, tungod kay ang Ginoo nga inyong Dios mao ang nakiggira alang kaninyo sumala sa iyang gisaad. 11Busa siguroha gayod ninyo nga higugmaon ninyo ang Ginoo nga inyong Dios.
12“Apan kon motalikod kamo kaniya, ug makighiusa niining mga nasod nga nagpabilin uban kaninyo, ug makigminyo kamo kanila, 13sigurado gayod nga dili na ipaabog sa Ginoo nga inyong Dios kining mga nasora. Mahimo silang sama kadelikado sa lit-ag alang kaninyo. Maghatag silag kasakit kaninyo sama sa kasakit sa lapdos sa latigo diha sa inyong likod o sa tuslok sa tunok sa inyong mga mata. Magpadayon kini hangtod nga mangamatay kamo niining maayo nga yuta nga gihatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios.
14“Hapit na ako mamatay. Nahibalo kamo sa tibuok ninyong kasingkasing ug hunahuna nga gituman sa Ginoo nga inyong Dios ang tanang maayong mga butang nga iyang gisaad kaninyo. Wala gayoy bisan usa nga wala matuman. 15Apan maingon nga gituman sa Ginoo nga inyong Dios ang tanang maayong mga butang nga iyang gisaad kaninyo, tumanon usab niya ang kalaglagan nga iyang gipasidaan kaninyo hangtod nga mahanaw kamo sa yuta nga gihatag niya kaninyo. 16Oo, mahitabo kini kon molapas kamo sa kasabotan sa Ginoo nga inyong Dios nga iyang gipatuman kaninyo, ug kon mosimba kamo ug moalagad sa ubang mga dios, ipatagamtam gayod niya kaninyo ang iyang kasuko. Ug sulod sa mubo kaayong panahon, mangamatay kamong tanan dinhi niining maayo nga yuta nga iyang gihatag kaninyo.”
