Jobs Bog 29 – BPH & HLGN

Bibelen på hverdagsdansk

Jobs Bog 29:1-25

Jobs tidligere lykkelige liv

1Job fortsatte:

2„Ak, gid jeg havde det som i gamle dage,

dengang Gud sørgede så godt for mig,

3da han udøste sin velsignelse over mig

og fjernede alle forhindringer fra min vej.

4Jeg husker endnu mine velmagtsdage,

dengang Gud var gæst i mit hjem.

5Den Almægtige var altid hos mig,

og jeg havde mine børn omkring mig.

6Mine køer gav spandevis af mælk

og min olivenpresse mængder af olie.

7Jeg havde min plads blandt lederne i byen

og sad som dommer på byens torv.

8De unge trådte ærbødigt til side, når jeg kom,

og de ældre rejste sig op i respekt.

9Snakken forstummede blandt lederne,

alle tav stille for at høre mig tale.

10Selv de mest ansete satte fingeren for munden,

for at alle kunne høre, hvad jeg havde at sige.

11Alle, som hørte mig, lovpriste min visdom,

alle, der så mine handlinger, roste mig for dem.

12Jeg reddede de hjælpeløse ud af deres problemer,

hjalp de forældreløse til at få deres ret.

13De døende velsignede mig,

deres enker jublede af glæde.

14Jeg blev anset for at være ærligheden selv,

retfærdigheden i egen høje person.

15Jeg blev de blindes øjne

og de lammes fødder.

16Jeg blev de fattiges forsørger

og de fremmedes forsvarer.

17Jeg vristede uskyldige ofre

ud af gabet på de gudløse.

18Jeg forventede en fredfyldt død

efter et langt og lykkeligt liv.

19Jeg var som et træ, hvis rødder når til vandet,

og hvis grene forfriskes af nattens væde.

20Jeg blev æret hver eneste dag,

og min styrke blev dagligt fornyet.

21Folk spurgte mig til råds og lyttede opmærksomt,

de ventede spændt på, hvad jeg havde at sige.

22Når jeg havde talt, sagde ingen mig imod,

men de tog imod mine råd med glæde.

23De så frem til mine gode råd,

som landmanden ser frem til regnen,

og sugede min vejledning til sig,

som var de den tørre jord.

24Når jeg smilte til folk, fik de håbet tilbage,

når jeg så venligt på dem, lyste de af glæde.

25Jeg viste dem vejen, de skulle gå,

og fungerede som deres leder.

Jeg gik i spidsen for dem som en konge,

jeg var den, som trøstede de sørgende.

Ang Pulong Sang Dios

Job 29:1-25

Ang mga Pagpakamaayo nga Nabaton ni Job Sadto

1Nagpadayon pa gid si Job sa paghambal, 2“Kon mabalik lang kuntani ang mga nagligad nga mga inadlaw sang ginabantayan pa ako sang Dios, 3sang ginasanagan pa niya ang akon dalanon samtang nagalakat ako sa madulom. 4Sadtong tion nga maayo pa ang akon kahimtangan, ang Dios amo ang akon suod nga abyan, kag ginapakamaayo niya ang akon panimalay. 5Ginaupdan pa ako sadto sang Makagagahom nga Dios, kag kaupod ko pa ang akon mga anak. 6Sadto nga tion, ang akon mga baka nagahatag sang madamo gid nga gatas, kag ang akon mga talamnan sang olibo nagahatag sang madamo gid nga lana. 7Kon magkadto gani ako sa puwertahan sang banwa, kag mag-upod sa mga manugdumala sang banwa kon magmiting sila, 8nagapahigad ang pamatan-on nga mga lalaki kon makita nila ako, kag ang mga tigulang nagatindog sa pagtahod sa akon. 9Nagahipos bisan ang mga pangulo 10kag ang dungganon nga mga tawo pagkakita nila sa akon. 11Ang bisan sin-o nga nakakita sa akon ukon nakabati sa akon maghambal, nagadayaw sa akon. 12Kay ginabuligan ko ang mga imol nga nagapangayo sang bulig kag ang mga ilo nga wala sing dalangpan. 13Ginapakamaayo ako sang tagumatayon nga mga tawo nga akon ginbuligan, kag nalipay gid ang mga balo nga babayi nga akon man ginbuligan. 14Ginahimo ko permi ang matarong kag husto; daw bayo kag turban ini nga akon ginasuksok. 15Nangin pareho ako sang mata sa tawo nga bulag kag tiil sa tawo nga piang. 16Nangin pareho ako sang isa ka amay sa mga imol, kag bisan ang mga estranghero ginbuligan ko sa ila mga kaso. 17Gindula ko ang gahom sang malaot nga mga tawo kag ginluwas ang ila mga biktima.

18“Naghunahuna ako nga magakabuhi ako sing malawig kag mapatay nga ginalibutan sang akon pamilya. 19Kay pareho ako sadto sang mabakod nga kahoy nga nagapangalapkap ang mga gamot sa tubig kag permi ginatun-ogan ang mga sanga. 20Ginadayaw ako permi sang mga tawo kag permi ako mabaskog. 21Nagahipos ang mga tawo kag nagapamati sing maayo sa akon mga laygay. 22Pagkatapos ko hambal, wala na sila sang may idugang pa kay kontento sila sa akon ginhambal. 23Ginahandom nila ang akon mga pulong pareho sang ila paghandom sa ulan. Gusto gid nila ini nga pamatian. 24Daw indi sila makapati kon magyuhom ako sa ila;29:24 Daw indi… sa ila: ukon, Kon nadulaan sila sang paglaom, ginayuhuman ko sila. ang akon malipayon nga nawong nakapabaskog sa ila. 25Ginatudluan ko sila sang ila himuon pareho sa isa ka pangulo. Ginadumalahan ko sila pareho sa isa ka hari nga nagadumala sa iya mga soldado. Ginalipay ko sila kon nagakasubo sila.