Jobs ottende tale: Et svar til Elifaz
1Hertil svarede Job:
2„Jeg må stadig klage i min håbløshed,
for Guds hårde straf får mig til at stønne.
3Kunne jeg dog bare få Gud i tale,
træde frem for hans trone,
4forklare ham mit syn på sagen,
og fremlægge mine argumenter,
5så kunne jeg få at vide, hvad han mener,
og prøve at forstå hans svar.
6Ville den almægtige Gud bare tromle mig ned?
Nej, han ville høre efter, hvad jeg havde at sige.
7Med ham som dommer får man en fair behandling,
og jeg tror bestemt, han ville frifinde mig.
8Men går jeg mod øst, finder jeg ham ikke.
Går jeg mod vest, er han heller ikke der.
9Mod nord kan jeg ikke få øje på ham,
mod syd kan jeg ikke finde hans spor.
10Men han kender mit liv og mine gerninger,
jeg ville bestå hans prøve med glans.
11Trofast har jeg fulgt i hans fodspor,
vandret den vej, han har anvist.
12Jeg har ikke overtrådt hans befalinger,
men bevaret hans ord i mit hjerte.
13Men hvem kan standse Gud?
Han fører det igennem, han har sat sig for.
14Han handler med mig efter sin plan,
og hvem ved, hvad han mere har i sinde?
15Er det så sært, at jeg frygter ham,
at jeg gruer ved tanken om, hvad han kan gøre?
16Gud har taget alt modet fra mig,
den Almægtige gør mig bange.
17Men jeg kan ikke bare holde min mund,
fordi jeg sidder i et mørkt fangehul.
โยบ
1แล้วโยบจึงตอบว่า
2“คำร้องทุกข์ของข้าวันนี้ยังคงเป็นคำที่ขมขื่น
พระหัตถ์ของพระองค์23:2 ภาษาฮีบรูว่าพระหัตถ์ซึ่งอยู่บนข้าก็หนักหน่วงทั้งๆ ที่23:2 หรือในขณะที่ข้าร้องครวญคราง
3ถ้าเพียงแต่ข้ารู้ว่าจะหาพระเจ้าได้ที่ไหน
ถ้าเพียงแต่ข้าสามารถไปถึงที่ประทับของพระองค์!
4ข้าจะทูลแถลงคดีของข้าต่อหน้าพระองค์
และขอโต้แย้งอย่างเต็มที่
5แล้วข้าจะรู้ว่าพระองค์จะทรงตอบข้าว่าอย่างไร
และข้าจะใคร่ครวญสิ่งที่พระองค์ตรัส
6พระองค์จะทรงใช้อำนาจอันยิ่งใหญ่ต่อต้านข้าหรือ?
หามิได้ พระองค์จะไม่ทรงตั้งข้อหาข้า
7ที่นั่นคนชอบธรรมสามารถชี้แจงเหตุผลต่อพระองค์ได้
และข้าจะได้รับการปลดปล่อยโดยองค์ตุลาการของข้าให้พ้นมลทินตลอดไป
8“แต่ถึงข้าไปทางตะวันออก พระองค์ก็ไม่อยู่ที่นั่น
ถ้าข้าไปทางตะวันตก ก็ไม่พบพระองค์
9เมื่อพระองค์ทรงกระทำพระราชกิจอยู่ทางทิศเหนือ ข้าไม่เห็นพระองค์
เมื่อพระองค์หันมาทางใต้ ข้าหาพระองค์ไม่พบ
10แต่พระองค์ทรงทราบทางที่ข้าไป
เมื่อพระองค์ทรงทดสอบข้าแล้ว ข้าจะเป็นดั่งทองคำ
11ข้าดำเนินตามรอยพระบาทของพระองค์อย่างใกล้ชิด
ข้าอยู่ในทางของพระองค์โดยไม่หันเห
12ข้าไม่ได้พรากจากพระบัญชาของพระองค์
ข้าเห็นว่าพระวจนะจากพระโอษฐ์ของพระองค์ล้ำค่ายิ่งกว่าอาหารประจำวัน
13“แต่พระองค์ก็ยังทรงยืนกรานเด็ดเดี่ยว และใครเล่าจะต่อต้านพระองค์ได้?
พระองค์ทรงกระทำทุกสิ่งตามชอบพระทัย
14พระองค์ทรงกระทำแก่ข้าตามที่ทรงมีประกาศิตไว้
และพระองค์ยังมีแผนการอื่นๆ เก็บไว้อีกมากมาย
15ด้วยเหตุนี้ข้าจึงครั่นคร้ามต่อหน้าพระองค์
เมื่อคิดถึงสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด ข้าก็ยำเกรงพระองค์
16พระเจ้าทรงกระทำให้จิตใจของข้าอ่อนระโหย
องค์ทรงฤทธิ์ทรงเขย่าขวัญข้า
17ถึงกระนั้นความมืดทึบที่กลบหน้าข้า
ก็ไม่ทำให้ข้าเงียบลง
