Jobs sjette tale: Et svar til Bildad
1Job gav følgende svar:
2„Hvor længe bliver I ved med at håne mig?
Hvor længe vil I plage mig med jeres fornærmelser?
3I anklager mig nu for tiende gang,
mishandler mig uden barmhjertighed.
4Hvis jeg har gjort noget forkert,
så er det mit problem og ikke jeres.
5I mener, at I er bedre end mig,
og at mine lidelser er straf for min synd.
6Forstår I ikke, at Gud gør mig uret
ved at sende disse ulykker over mig?
7Jeg råber om hjælp, men får intet svar.
Jeg skriger højt, men ingen griber ind.
8Gud har spærret vejen for mig,
han har indhyllet mit liv i mørke.
9Han har berøvet mig min ære,
ødelagt mit gode omdømme.
10Han angreb mig fra alle sider, så jeg faldt.
Han har taget ethvert håb fra mig.
11Hans vrede blussede op imod mig,
han behandlede mig som en fjende.
12Han sender en hær af ulykker imod mig,
de omringer mit hus og falder over mig.
13Mine slægtninge har slået hånden af mig,
mine bekendte vil ikke kendes ved mig.
14Min familie har vendt mig ryggen,
mine nærmeste venner ignorerer mig.
15Mine gæster ser på mig som en fremmed,
mine tjenestepiger gør intet for mig.
16Min tjener kommer ikke, når jeg kalder,
ikke engang når jeg trygler ham om hjælp.
17Min kone føler afsky ved min ånde,
mine brødre kan ikke udholde stanken.
18Selv børnene regner mig ikke for noget.
Når jeg rejser mig op, håner de mig.
19Mine bedste venner viser mig afsky,
de, jeg holder mest af, har vendt mig ryggen.
20Jeg er ikke andet end skind og ben,
med nød og næppe undgik jeg døden.
21Vis dog lidt barmhjertighed, venner!
Hav medlidenhed, for Guds vrede har ramt mig.
22Hvorfor vil I straffe mig, som Gud gør?
Har jeg ikke lidt tilstrækkeligt allerede?
23Ak, gid mine ord blev skrevet ned,
gid nogen ville optegne dem i en bog.
24Gid nogen ville mejsle dem i sten,
indridse dem i en klippe for evigt.
25Men jeg ved, at der er en, som vil befri mig,
engang skal han stå frem på jorden.
26Jeg ved, at selv om min krop går til grunde,
får jeg mulighed for bagefter at se Gud.
27Jeg skal se ham med mine egne øjne.
Jeg kan næsten ikke rumme den tanke.
28Hvor vover I da at anklage mig
og påstå, at min lidelse er en velfortjent straf?
29Pas på, at I ikke selv bliver straffet,
bliver ramt af Guds vrede og dom.”
Ang Tubag ni Job
1Unya mitubag si Job, 2“Hangtod kanus-a pa ninyo ako paantuson ug sakiton sa inyong mga gipanulti? 3Pila na ka higayon19:3 Pila na ka higayon: sa literal, Napulo ka higayon. nga ginainsulto ninyo ako. Wala na kamo maulaw sa inyong pagdaot kanako. 4Kon nakasala man gayod ako, ako na kanang problema. 5Naghunahuna kamo nga matarong kamo kay kanako, ug giisip ninyo nga ang akong pag-antos nagpamatuod nga nakasala ako. 6Apan ang Dios ang naghimo niini kanako. Siyay nagbutang sa lit-ag sa akong palibot.
7“Nanawag ako sa pagpangayo ug tabang, apan walay mitubag kanako. Nangayo akog hustisya, apan walay mihatag niini kanako. 8Gibabagan sa Dios ang akong agianan aron dili ako makaagi. Gitabonan niyag kangitngit ang akong agianan. 9Gikuha niya ang akong kadungganan ug maayong reputasyon. 10Gipaantos niya ako bisan asa ako molingi hangtod nga daw ikamatay ko na kini. Sama sa kahoyng giibot, gikuhaan niya akog paglaom. 11Labihan gayod ang iyang kasuko kanako, ug giisip niya akong usa sa iyang mga kaaway. 12Daw sama nga nagpadala siyag mga sundalo sa pagsulong kanako. Gipalibotan nila ang akong tolda.
13“Gipalayo niya gikan kanako ang akong mga paryente.19:13 mga paryente: o, mga igsoon. Ang akong mga higala halayo na kanako. 14Wala na ang mga tawo nga duol kanako. Gikalimtan na ako sa akong mga higala. 15Giisip ako sa akong mga bisita ug katabang nga mga babaye nga estranghero. Ang pagtan-aw nila kanako taga-laing lugar. 16Inigtawag ko sa akong sulugoon, dili siya manumbaling, bisan pag magpakilooy ako kaniya. 17Gibahoan sa akong gininhawa ang akong asawa, ug gingilngigan kanako ang akong mga igsoong lalaki. 18Bisan ang gagmayng mga bata nagatamay kanako. Kon makita nila ako,19:18 Kon makita nila ako: o, Kon mobarog ako aron sa pagsulti. kataw-an nila ako. 19Ang tanan kong suod nga mga higala gingil-aran kanako. Gitalikdan ako sa akong mga hinigugma. 20Bukog na lang ako ug panit, ug daw sa kamatyonon na ako.
21“Kaloy-i ninyo ako, mga higala ko. Kaloy-i ninyo ako, kay gipaantos ako sa Dios. 22Nganong ginapaantos pa ninyo ako sama sa gihimo sa Dios kanako? Dili pa ba igo ang inyong pagpaantos kanako? 23Maayo unta kon ang akong mga gipanulti gisulat sa usa ka libro, 24o giayo pagkulit sa bato aron dili mapanas hangtod sa kahangtoran.
25“Apan nasayod ako nga buhi ang akong manlalaban, ug sa kaulahian moabot siya dinhi sa yuta sa paglaban kanako. 26Human madunot ang akong panit ug mobiya na ako sa akong lawas, makita ko ang Dios.19:26 o, Samtang anaa pa ako sa akong lawas, makita ko ang Dios bisan pag nangadunot ang akong panit tungod sa balatian. 27Makita ko siya mismo sa akong mga mata, ug dili na siya mahimong estranghero kanako. Labihan gayod ang akong paghandom nga makita siya.
28“Kon magsige gihapon kamog akusar kanako nga nagaantos ako tungod sa akong sala, 29modangat gayod kaninyo ang makahahadlok nga silot19:29 silot: sa literal, espada. sa Dios. Oo, silotan gayod niya kamo tungod sa iyang kasuko. Unya mahibaloan ninyo nga ginahukman kamo sa Dios.”
