Jeremiasʼ Bog 11 – BPH & HLGN

Bibelen på hverdagsdansk

Jeremiasʼ Bog 11:1-23

Israel har brudt Guds pagt

1Herren talte igen til mig og sagde:

2-3„Mind Judas og Jerusalems indbyggere om de pagtsbetingelser, jeg forelagde jeres forfædre: Hvis I ikke overholder min pagt, bliver I ramt af min dom, for jeg er Herren, jeres Gud. 4Jeg indgik jo en pagt med jeres forfædre, da jeg førte dem ud af Egyptens smelteovn. Dengang sagde jeg udtrykkeligt, at hvis de ville adlyde mig og leve i overensstemmelse med pagtens ord, ville jeg antage dem som mit folk og være deres Gud 5og opfylde det løfte, jeg gav til Abraham og hans efterkommere om et land, der ‚flyder med mælk og honning’, det land, som I nu bor i.”

„Ja, Herre, det er sandt!” svarede jeg.

6Da sagde Herren til mig: „Gå ud i Jerusalems gader og i Judas byer med følgende budskab: Husk på Herrens pagt og overhold dens betingelser. 7Lige siden den dag, jeg førte jeres forfædre ud af Egypten, har jeg tidligt og silde tryglet mit folk om at adlyde mig. 8Men de ville ikke. I stedet fulgte de gang på gang deres onde tilskyndelser. Derfor var jeg nødt til at straffe dem med den dom, som er konsekvensen af at bryde pagten.”

9Derefter sagde Herren til mig: „Judas befolkning og Jerusalems indbyggere har gjort oprør imod mig. 10De har genoptaget deres forfædres syndige skikke og vendt sig fra mig for at dyrke afguderne. Både Israels og Judas folk har brudt den pagt, jeg indgik med deres forfædre. 11Derfor rammer jeg dem med en ulykke, de ikke kan undslippe. Og hvis de råber til mig om hjælp, vil jeg ikke høre deres bønner. 12Så vil de råbe til deres afguder, som de ofrer til, men de kan ikke redde dem fra katastrofen. 13Mit folk har lige så mange afguder, som der er byer i Juda, og altrene, hvor de ofrer til Ba’al, er så talrige som gaderne i Jerusalem.

14Jeremias, du skal ikke gå i forbøn for sådan et folk! Du skal ikke trygle mig om at redde dem, for jeg vil ikke høre på dine bønner. Jeg vil ikke høre på dem, selv om de desperat råber til mig om hjælp. 15Sig til dem: Hvad ret har I, mit elskede folk, til at være i mit tempel, når I har gjort så mange onde ting? Tror I, at jeres ofringer kan afværge dommen? Hvordan kan I fortsætte med jeres ondskab, mens I bringer jeres ofre? 16Engang var du et dejligt oliventræ, der bar gode frugter. Men nu sætter jeg ild til dig, så alle dine grene bliver ødelagt. 17Jeg er Herren, den Almægtige, som har plantet dig, men nu har jeg afsagt dommen over dig. Både Israels og Judas hus har ofret til Ba’al, og det har fremkaldt min vrede.”

Jeremias i fare for at blive dræbt

18Herren advarede mig om, at nogle mennesker ønskede at slå mig ihjel. 19Jeg var som et troskyldigt lam, der føres til slagtning. Jeg anede intet om deres hensigter. „Lad os gøre det af med den der profet,” sagde de, „så slipper vi for at høre på hans dommedagsprofetier.”

20Da sagde jeg til Herren: „Du er den almægtige Gud og den retfærdige dommer. Du kender menneskers tanker og motiver. Lad mig se dig straffe dem, for jeg har overgivet min sag til dig.”

21Herren havde nemlig sagt til mig: „Nogle mænd fra Anatot er ude på at slå dig ihjel. De vil true dig på livet for at få dig til at holde op med at profetere i mit navn. 22Derfor vil jeg straffe dem, siger Herren. Deres unge mænd vil falde i krig og deres børn sulte ihjel. 23Ikke en eneste af forræderne i Anatot vil blive skånet. Når tiden er inde, vil jeg straffe dem.”

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 11:1-23

Wala Gintuman sang Juda ang Kasugtanan

1Nagsiling liwat ang Ginoo kay Jeremias, 2“Padumduma ang mga taga-Juda kag taga-Jerusalem sang mga tulumanon sang amon kasugtanan. 3Silinga sila nga ako, ang Ginoo, ang Dios sang Israel, nagasiling nga pakamalauton ko ang tawo nga indi magtuman sa mga tulumanon sa sini nga kasugtanan. 4Ini nga mga tulumanon ginpatuman ko sa inyo mga katigulangan sang ginpaguwa ko sila sa Egipto, ang lugar nga pareho sa nagadabadaba nga hurnohan nga tunawan sang salsalon. Nagsiling ako sa ila, ‘Kon tumanon ninyo ako kag ang tanan ko nga mga sugo, mangin katawhan ko kamo kag ako mangin Dios ninyo. 5Dayon tumanon ko ang akon ginsumpa sa inyo mga katigulangan nga hatagan ko sila sang maayo kag mapatubason nga duta11:5 maayo… duta: sa literal, duta nga nagailig ang gatas kag dugos.—ang duta nga inyo ginapanag-iyahan subong.’ ”

Nagsabat ako, “Kabay pa, Ginoo.”

6Nagsiling liwat ang Ginoo sa akon, “Isugid ini nga mga mensahi sa mga banwa sang Juda kag sa mga dalan sang Jerusalem: ‘Dumduma ninyo kag tumana ang mga tulumanon sa sini nga kasugtanan. 7Halin pa sang tion nga ginpaguwa ko ang inyo mga katigulangan sa Egipto hasta subong, liwat-liwat ko sila nga ginpaandaman nga tumanon nila ako. 8Pero wala gid sila magpamati ukon magsapak. Sa baylo, ginsunod nila ang katig-a sang ila malaot nga tagipusuon. Ginsugo ko sila nga tumanon nila ang kasugtanan, pero wala gid nila pagtumana. Gani ginpadal-an ko sila sang tanan nga pagpakamalaot nga nasulat sa sini nga kasugtanan.’ ”

9Nagsiling pa gid ang Ginoo sa akon, “May nagplano kontra sa akon sa mga pumuluyo sang Juda kag Jerusalem. 10Ginsunod nila ang mga sala sang ila mga katigulangan nga indi gid magpamati sa akon mga pulong. Nagsimba sila sa mga dios-dios. Pareho nga ginlapas sang katawhan sang Israel kag sang Juda ang kasugtanan nga ginhimo ko sa ila mga katigulangan. 11Gani ako, ang Ginoo, nagasiling nga padal-an ko sila sang kalaglagan nga indi nila malikawan. Bisan magpangayo pa sila sang bulig sa akon indi ko sila pagpamatian. 12Magapangayo na lang sila sang bulig sa mga dios-dios nga ila ginasunugan sang insenso, pero indi gid ini makabulig sa ila kon mag-abot na ang kalaglagan.

13“Kamo nga mga taga-Juda, kadamo gid sang inyo mga dios, pareho kadamo sang inyo mga banwa. Kag kon ano kadamo ang mga dalan sa Jerusalem amo man kadamo ang mga halaran nga inyo ginpatindog para sunugan sang insenso para sa makangilil-ad nga dios-dios nga si Baal.

14“Gani Jeremias, indi ka magpangamuyo para sa sini nga mga tawo. Indi ka magpakitluoy sa akon para sa ila, kay indi ko sila pagpamatian kon magpanawag sila sa akon sa tion sang ila kalisod. 15Ang katawhan nga akon ginhigugma naghimo sang madamo nga malaot nga mga butang. Ti, ano ang ila kinamatarong sa pagkadto sa akon templo? Makapugong bala ang ila mga halad sa kalaglagan nga magaabot sa ila? Kon maghimo sila sang kalautan nagakalipay pa sila!”

16Sang una anay ginapaanggid kamo sang Ginoo sa madabong nga kahoy sang olibo nga madamo sang maayo nga mga bunga. Pero sa singgit sang mabaskog nga tingog, sunugon niya kamo, kag ang inyo mga sanga indi na gid mapuslan. 17Ang Ginoo nga Makagagahom amo ang nagtukod sang Juda kag Israel, pero karon nagmando siya nga laglagon ini tungod sa malain nga inyo ginhimo. Ginpaakig ninyo siya paagi sa pagsunog ninyo sang insenso kay Baal.

Ang Plano Batok kay Jeremias

18Ginsugiran ako sang Ginoo sang plano sang mga kaaway kontra sa akon. 19Pareho ako sa isa ka mahagop nga karnero nga wala kahibalo nga ginadala na sa ilihawan. Wala ako kahibalo nga may plano gali sila sa pagpatay sa akon. Nagasiling sila, “Patyon ta siya pareho sang pagtapas sang kahoy nga may mga bunga, agod madula siya sa kalibutan kag malimtan na.”

20Pero nagpangamuyo ako, “O Ginoo nga Makagagahom, matarong ang imo paghukom, kag nahibaluan mo ang hunahuna kag tagipusuon sang tawo. Ipakita sa akon ang imo pagtimalos sa ila, kay gintugyan ko sa imo ang akon kaso.”

21-22Gusto sang katawhan sang Anatot nga patyon ako kon indi ako mag-untat sa pagsugid sang mensahi sang Ginoo. Gani amo ini ang ginasiling sang Ginoo nga Makagagahom, “Pagasilutan ko sila. Magakalamatay sa inaway ang ila mga pamatan-on nga mga lalaki, kag magakalamatay sa gutom ang ila mga kabataan. 23Wala gid sing may mabilin nga buhi sa mga taga-Anatot, kay padal-an ko sila sang kalaglagan sa tion nga silutan sila.”