1„Himlen er min trone, og jorden er min fodskammel. Hvordan vil I bygge et hus til mig? Hvordan vil I skaffe mig et sted at bo? 2Jeg har jo selv skabt det hele, og det tilhører mig,” siger Herren.
„Jeg hjælper dem, som har et ydmygt og sønderknust hjerte, og som handler på mine ord. 3Men mange håner mig med deres ondskab. De ofrer en okse til mig, men slår samtidig mennesker ihjel. De ofrer et lam til mig, men ofrer samtidig en hund til afguderne. De bringer et afgrødeoffer til mig, men et offer af svineblod til afguderne. De brænder røgelse for mig, men hylder også en afgud.66,3 Teksten er uklar. Oversættelsen støtter sig delvis til LXX. De har valgt at følge deres egne lyster og tager med glæde del i afskyelige handlinger. 4Men nu vil jeg også straffe dem og bringe al den ulykke over dem, som de håbede at undgå. For da jeg kaldte på dem, nægtede de at svare. Da jeg talte til dem, ville de ikke høre efter. I stedet syndede de lige op i mit åbne ansigt og handlede stik imod min vilje.
5Men hør, hvad jeg, Herren, har at sige til jer, som adlyder mig: De fra jeres eget folk, som hader jer og støder jer bort på grund af jeres loyalitet imod mig, håner jer og siger: ‚Få Herren til at vise sin herlighed, så vi kan se, hvad det er, I er så glade for.’ Men de vil blive ydmyget eftertrykkeligt.
6Hør et råb i byen, en høj lyd fra templet. Det er mig, Herren, der taler. Jeg vil gøre op med mine fjender.
7Jerusalem er som en kvinde, der pludselig føder et barn, så snart veerne begynder. 8Hvem har nogen sinde oplevet, hvad I nu ser med egne øjne? Fødes en nation på en enkelt dag? Fødes et folk på et øjeblik? Men sådan føder Jerusalem. Pludselig får hun veer og føder straks sine børn. 9Skulle jeg tillade svangerskab og så hindre fødslen? Skulle jeg afbryde en fødsel, jeg selv har sat i gang?” siger Herren.
10Glæd jer med Jerusalem. Vær glade på hendes vegne, alle I, som elsker hende, og som før har sørget over hende. 11Så skal I mættes ved hendes overflod og finde hvile som spædbarnet, der mættes og hviler trygt ved sin mors bryst. 12„Ja,” siger Herren, „jeg sender en flod af fred over hende tillige med en strøm af rigdom fra fremmede nationer. Hendes børn bæres på hoften, sidder på skødet og får kærtegn. 13Som en mor trøster sit barn, sådan trøster jeg jer. I vil finde trøst i Jerusalem.”
14Når I ser Jerusalems genrejsning, vil I juble af glæde, og I vil vokse jer sunde og raske. Da vil Guds tjenere erfare Herrens magt, og hans fjender vil smage hans vrede. 15For se, Herren kommer med lyn og tordenskrald, hans vrede er en fortærende ild, hans dom er et brølende flammehav. 16Herren vil straffe sine modstandere med ild og sværd i et vældigt blodbad.
17Herren siger: „De, som dyrker afguder i offerlundene, og som spiser svinekød og mus og andre urene dyr, vil blive udryddet. 18Jeg kender menneskets tanker og gerninger, og alle folkeslagene vil opleve min kraft og magt til at straffe dem. 19Jeg vil gøre et under iblandt dem, og dem, der undslipper, sender jeg ud til Tarshish, Pul, Lud (de berømte bueskytter), Tubal, Javan, og til de fjerne lande, der ikke har hørt om mig eller oplevet min kraft. De skal fortælle folkene om min herlighed, 20og de skal føre alle jeres brødre iblandt folkeslagene tilbage som et offer til mig. På heste, i vogne, i bærestole, på muldyr og kamelryg skal de komme til Jerusalem og mit hellige bjerg,” siger Herren. „De skal komme, som når israelitterne bringer offergaver i rene kar til mit tempel. 21Da vil jeg udpege nogle af dem, som er vendt hjem, til at være mine præster og levitter,” siger Herren.
22„Ligesom den nye himmel og den nye jord altid vil bestå, skal jeres slægt og efterkommere aldrig dø ud. 23Hver uge på sabbatten og hver den første i måneden skal alle mennesker komme for at tilbede mig,” siger Herren. 24„Og de skal gå ud og se på ligene af dem, som gjorde oprør imod mig. De ligger på lossepladsen, hvor ormene aldrig dør, og ilden aldrig slukkes. Synet af dem vil tjene til skræk og advarsel for alle.”
Hukman sang Dios ang mga Nasyon
1Amo ini ang ginasiling sang Ginoo: “Ang langit amo ang akon trono, kag ang duta amo ang tulungtungan sang akon mga tiil. Gani ano nga klase sang balay ang patindugon ninyo para sa akon? Diin bala ang lugar nga inyo papahuwayan sa akon? 2Indi bala ako ang naghimo sang tanan nga butang?
“Ako, ang Ginoo, nagasiling: Ginahatagan ko sang pagtalupangod ang mga tawo nga mapainubuson, mahinulsulon, kag nagakahadlok sa akon pulong. 3Pero amo ini ang akon pagtratar sa mga tawo nga nagasunod sa ila lang gusto kag nagakalipay sa mga ginahimo nila nga makangilil-ad: Kon magpatay sila sang baka para ihalad, kabigon ko ini nga daw sa nagpatay sila sang tawo. Kon maghalad sila sang karnero, kabigon ko ini nga daw sa nagpatay sila sang ido. Kon maghalad sila sang halad nga regalo, kabigon ko ini nga daw sa naghalad sila sang dugo sang baboy. Kag kon magsunog sila sang insenso bilang pagdumdom sa akon, kabigon ko ini nga daw sa nagbendisyon sila sa dios-dios. 4Wala labot sina, padal-an ko sila sang silot nga makapahadlok gid sa ila. Kay sang nagpanawag ako, wala sila nagsabat; sang naghambal ako, wala sila nagpamati. Naghimo sila sang kalautan sa akon atubangan, kag kon ano ang indi ko nagustuhan amo ang ila ginahimo.”
5Kamo nga nagakahadlok sa pulong sang Ginoo, pamatii ninyo ang iya pulong: “Tungod nga matutom kamo sa akon, ang iban ninyo nga mga kasimanwa nagadumot kag nagasikway sa inyo. Nagayaguta sila sa inyo nga nagasiling, ‘Magpakita ang Ginoo sang iya gahom agod makita namon ang inyo kalipay!’ ” Pero pakahuy-an sila. 6Nabatian bala ninyo ang ginahod sa siyudad kag sa templo? Gahod ina sang Ginoo samtang ginabalusan niya ang iya mga kaaway.
7Nagasiling pa ang Ginoo, “Ang Jerusalem mangin pareho sa isa ka manugbata nga wala pa gani siya masakiti nagbata na siya. 8Sin-o bala ang nakabati kag nakakita sang pareho sini? Mahimo bala ang isa ka pungsod ukon nasyon sa malip-ot lang gid nga tiyempo? Pero sang manugsugod pa lang ang pagpasakit sang Jerusalem,66:8 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. matawo ang iya katawhan.66:8 matawo ang iya katawhan: buot silingon, tukuron liwat sang Dios ang nasyon sang Israel. 9Ginbuot ko nga malapit na lang sila matawo. Kag karon, indi ko bala sila pagtugutan nga matawo? Siyempre tugutan! Indi ko gid pagpunggan nga matawo sila. Ako, ang inyo Dios, ang nagasiling sini.”
10Kamo tanan nga nagahigugma sa Jerusalem kag nagapangasubo tungod sa iya, magkalipay kamo kag magkinasadya upod sa iya, 11agod makatilaw kamo sang iya kauswagan pareho sang bata nga nagatiti sa iya iloy kag nabusog. 12Kay nagasiling ang Ginoo: “Pauswagon ko ang Jerusalem; pagadal-on sa iya ang mga manggad sang mga nasyon pareho sang nagaawas nga ililigan sang tubig. Sagudon kag atipanon kamo sang Jerusalem pareho sa bata nga ginakugos, ginapatiti, kag ginasabak sang iya iloy. 13Lipayon ko kamo sa Jerusalem pareho sa iloy nga nagalipay sa iya anak.”
14Kon makita na ninyo ini, magakalipay gid kamo, kag magabaskog kamo pareho sa nagalambo nga tanom. Ipakita sang Ginoo ang iya gahom sa iya mga alagad, pero ipakita niya ang iya kaakig sa iya mga kaaway. 15Pamati! Magaabot ang Ginoo nga may kalayo. Magasakay siya sa iya mga karwahe nga daw buhawi. Ipakita niya ang iya kaakig sa iya mga kaaway, kag silutan niya sila sang nagadabadaba nga kalayo. 16Kay paagi sa kalayo kag sa iya espada, silutan sang Ginoo ang tanan nga tawo nga makasasala, kag madamo ang iya pamatyon.
17Nagsiling ang Ginoo, “Magakalamatay sing tingob ang mga nagapakabalaan kag nagapakatinlo sang ila kaugalingon sa ila pagsimba sa mga dios-dios sa katamnan. Magakalamatay gid sila nga nagakaon sang baboy, sang ilaga, kag sang iban pa nga pagkaon nga makangilil-ad. 18Nahibaluan ko ang ila mga ginahimo kag ginahunahuna. Gani magaabot ako kag tipunon ko ang mga katawhan sang tanan nga nasyon, kag makita nila ang akon gahom. 19Magapakita ako sang milagro sa ila. Kag ang magkalabilin sa ila ipadala ko bilang mensahero sa mga nasyon sang Tarshish, Pul, Lud (nga ang mga katawhan sini bantog nga mga manugpana), Tubal, Grecia66:19 Grecia: sa Hebreo, Javan. kag sa iban pa nga malayo nga mga lugar nga wala makabati sang akon pagkabantog kag wala makakita sang akon gahom. Ibantala nila ang akon gahom sa mga nasyon. 20Kag dal-on nila pabalik halin sa mga nasyon ang tanan ninyo nga mga kasimanwa, nga nagasakay sa mga kabayo, mga mula66:20 mula: sa English, mule. Ini nga sapat kaanggid sa kabayo. kag mga kamelyo, kag sa mga karwahe kag karo. Dal-on nila sila sa akon balaan nga bukid sa Jerusalem bilang halad sa akon, pareho sang ginahimo sang mga Israelinhon nga nagahalad sa akon templo sang mga halad nga regalo nga nasulod sa matinlo nga suludlan. 21Kag himuon ko ang iban sa ila nga mga pari kag mga Levita. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
22Nagsiling pa ang Ginoo, “Subong nga ang bag-o nga langit kag ang bag-o nga duta nga akon himuon magapadayon hasta san-o, ang inyo mga kaliwat magapadayon man hasta san-o, kag indi gid kamo malipatan. 23Sa kada umpisa sang bulan kag sa kada Adlaw nga Inugpahuway magasimba ang tanan nga tawo sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 24Kag samtang nagapaguwa sa Jerusalem ang mga nagsilimba didto, makita nila ang mga bangkay sang mga tawo nga nagrebelde kontra sa akon. Ang mga ulod nga nagakaon sa ila indi mapatay, kag ang kalayo nga nagasunog sa ila indi man mapatay. Kag kangil-aran sila sang tanan nga tawo.”
