Esajasʼ Bog 5 – BPH & HLGN

Bibelen på hverdagsdansk

Esajasʼ Bog 5:1-30

En sang om Herrens vinmark

1Jeg vil synge en sang om min elskede ven og hans vinmark:

Min ven havde en vinmark

på en skøn og frugtbar skråning.

2Han pløjede dybt i jorden

og fjernede alle sten.

Han plantede den til

med udsøgte vinstokke.

Han byggede et vagttårn,

huggede en vinperse i klippen.

Han forventede en høst

af de sødeste druer.

Men da druerne kom,

var de vilde og sure!

3Hvad råder I mig til, Jerusalems og Judas folk? 4Hvad mere kunne jeg have gjort for min vinmark? Hvorfor blev druerne sure i stedet for søde?

5Hør, hvad jeg vil gøre ved min vinmark: Jeg vil fjerne stengærdet omkring den, så får og geder kan æde dens planter. 6Jeg lader marken gå i forfald. Jeg hverken beskærer eller renser vinstokkene, men lader marken gro til med tjørne og tidsler og forbyder skyerne at give den væde.

7Genkender I jer selv i min sang?

Den Almægtiges vinmark er Israel,

Judas folk hans udsøgte vinstokke.

Han ventede retfærdighed,

men høstede lovløshed.

Han ønskede et retsindigt folk,

men det blev et letsindigt folk.

Et seksfoldigt veråb

8Ve jer, I, der opkøber huse og marker i mængde, så andre ingen steder har at bo. 9Jeg hørte Herrens ord i mine ører:

„Flotte huse bliver forladt,

store bygninger vil stå tomme.

10En vinmark på ti tønder land giver kun ét anker vin.

Ti sække såsæd giver kun én sæk korn.”

11Ve jer, I, som fylder jer med øl fra tidlig morgen og fester med vin til langt ud på natten. 12Til musik fra citar og harpe, pauke og fløjte skænker I op til jer selv, men Herren skænker I ikke en tanke. I ænser ikke hans hænders værk. 13Han sender sit folk i eksil, for de er uden forstand. De fornemme iblandt jer vil dø af sult, og menigmand vil gå til af tørst. 14Graven åbner sit grådige gab, dødsrigets dyb er rede til at opsluge rige som fattige, ja hele den lystige, larmende hob. 15Mennesker ydmyges og bøjes i støvet. De stolte slår blikket ned. 16Kun Herren, den Almægtige, står oprejst, ophøjet i sin retfærdighed og hellighed. 17Fårene græsser mellem ruinerne, gederne gør sig til gode i de riges forladte huse.

18Ve jer, I, som ikke vil opgive jeres synd, men holder fast ved løgn og bedrag, 19som håner Herren og siger: „Skynd dig at gøre noget, så vi kan se, hvad du kan! Lad os se, om Israels Hellige gør alvor af sine trusler!”

20Ve jer, I, der påstår, at det rigtige er forkert, og det onde godt, at sort er hvidt, og rent er beskidt, at det sure smager sødt, og det søde surt.

21Ve jer, I, der tror, at I er så kloge og skarpsindige.

22Ve jer, I, der praler af jeres drikkeri og kappes om, hvem der kan drikke mest. 23I tager imod bestikkelse, frikender den skyldige og berøver den uskyldige sin ret.

Dommen kommer

24Som halm fortæres af flammer, som strå synker sammen i ilden, sådan skal det gå med jer. Jeres livsgrundlag skal rådne som rødder i jorden, jeres velstand visne som blomster, for I har forkastet Herrens befalinger, foragtet Israels Guds tale. 25Derfor kommer Guds vredes ild imod hans folk. Derfor løfter han sin hånd og slår jer, så bjergene skælver, og ligene hober sig op i gaden som snavs. Men hans vrede er ikke dermed forbi, hans hånd er stadig løftet til slag.

26Han giver signal til fjerne nationer, han fløjter ad folkeslag fra jordens ende. Straks kommer fjendehære styrtende. 27De farer frem uden at snuble eller blive trætte. De marcherer uden hvil eller søvn undervejs, ingen løsner sit bælte eller tager skoene af. 28Deres pile er spidse, deres buer spændte. Gnisterne flyver fra hestenes hove, vognene er hurtige som en hvirvelvind. 29Som løvinder på jagt kaster de sig over byttet. De griber mit folk og fører dem i fangenskab. Der er ingen redning. 30Krigslarmen over byen brager som havets brænding. Trængslens mørke ruger tungt ud over landet, himlen forsvinder bag sorte skyer.

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 5:1-30

Ang Kanta Parte sa Talamnan sang Ubas

1Magakanta ako para sa akon hinigugma, parte sa iya talamnan sang ubas:

May talamnan sang ubas ang akon hinigugma sa bukid nga ang duta maayo.

2Gin-arado niya ini kag ginkuhaan sang mga bato, kag gintamnan sang maayo gid nga mga ubas.

Nagpatindog siya sang isa ka balantayan sa tunga sang sini nga talamnan kag nagpabuho sa bato para pulugaan sang ubas.

Nagpaabot siya nga magbunga ini sing matam-is, pero nagbunga ini sing maaslom.

3Amo ini ang ginsiling sang tag-iya sang talamnan sang ubas: “Kamo nga mga pumuluyo sang Jerusalem kag Juda, husgari ninyo ako kag ang akon talamnan. 4Ano pa bala ang nalimtan ko nga himuon sa akon talamnan? Nagpaabot ako nga magbunga ini sing matam-is, pero nagbunga ini sing maaslom.

5“Karon sugiran ko kamo kon ano ang akon himuon sa akon talamnan. Kuhaon ko ang mga tanom sa palibot sini nga nagaserbi nga kudal kag panggub-on ang mga pulopader sini agod halbon ini sang mga sapat kag tasakon. 6Pabay-an ko na lang ini nga talamnan. Indi ko ini pagpang-utdan sang mga sanga ukon kultibahon. Tubuan na lang ini sang mga hilamon kag tunukon nga mga kahoy-kahoy. Kag manduan ko ang mga panganod nga indi ini pag-ulanan.”

7Ang talamnan sang ubas sang Ginoo nga Makagagahom nga iya gin-atipan kag kalipay niya amo ang katawhan sang Israel kag sang Juda. Nagpaabot siya nga paluntaron nila ang hustisya, pero sa baylo, nagpamatay sila. Nagpaabot siya nga himuon nila ang matarong, pero sa baylo, nagpamigos sila.

Ang Kalautan nga Ginhimo sang mga Tawo

8Kaluluoy kamo nga nagapadamo sang balay kag nagapalapad sang inyo duta hasta nga wala na sing lugar ang iban kag kamo na lang ang nabilin nga nagaestar sa sini nga duta. 9Nabatian ko nga nagsiling ang Ginoo nga Makagagahom, “Inang dalagko kag matahom nga mga balay indi na pag-estaran. 10Ang duha ka hektarya nga talamnan sang ubas magapatubas lang sang mga anom ka galon nga bino. Kag ang napulo ka gantang nga binhi magapatubas lang sang isa ka gantang.”

11Kaluluoy kamo nga aga pa nga nagabangon agod magsugod sa pag-inom, kag hasta sa gab-i ang inyo pagpahubog. 12Sa inyo mga punsyon may mga banda kamo kag bino. Pero wala ninyo ginasapak ang mga ginahimo sang Ginoo. 13Gani kamo nga akon katawhan pagabihagon tungod nga wala kamo nakaintiendi sa akon mga ginahimo. Magakalamatay kamo kag ang inyo mga pangulo tungod sa kagutom kag kauhaw.

14Nagaabri na sing dako ang lulubngan. Nagapaabot na ini nga isulod ang dungganon nga mga tawo sang Jerusalem pati ang mga pumuluyo sini nga nagahinugyaw kag nagakinalipay.

15Gani paubuson ang tanan nga tawo, labi na ang mga bugalon. 16Pero ang Ginoo iya nga Makagagahom pagadayawon sa iya nga paghukom. Paagi sa iya matarong nga paghukom, ginapakita niya nga balaan siya nga Dios. 17Ang naguba nga mga siyudad, sa diin nag-estar ang mga manggaranon, mangin palahalban5:17 palahalban: sa iban nga Bisaya, pahalalban. sang mga karnero.

18Kaluluoy kamo nga mga nagahimo sang sala kag kalautan paagi sa pagbinutig. 19Nagayaguta pa kamo, “Dali-dalion sang Balaan nga Dios sang Israel ang iya pagsilot suno sa iya ginsiling nga iya himuon, agod makita namon. Matabo na kuntani ang iya plano agod mahibaluan namon ini.”

20Kaluluoy kamo nga mga nagakabig sang malain nga maayo kag sang maayo nga malain. Ang kadulom ginatawag ninyo nga kasanag kag ang kasanag ginatawag ninyo nga kadulom. Ang mapait ginahimo ninyo nga matam-is kag ang matam-is ginahimo ninyo nga mapait.

21Kaluluoy kamo nga mga nagahunahuna nga maalam kamo kag mautak.

22Kaluluoy kamo nga puwerte paimnon sang bino, kag sagad magtimpla sang mga ilimnon. 23Ginahilway ninyo ang mga may sala tungod sa lagay, pero wala ninyo ginahatagan sing hustisya ang mga wala sing sala. 24Gani subong sang dagami kag laya nga hilamon nga madali lang maduktan kag maupos sang kalayo, malaglag kamo gilayon. Mangin pareho kamo sa tanom nga ang iya mga gamot nadunot kag ang iya mga bulak ginpalid nga daw sa yab-ok, tungod kay ginsikway ninyo ang Kasuguan sang Ginoo nga Makagagahom, ang Balaan nga Dios sang Israel. 25Gani tungod sa puwerte nga kaakig sang Ginoo sa inyo nga iya katawhan, silutan niya kamo. Magkalatay-og ang mga bukid kag maglalapta sa karsada ang inyo mga bangkay pareho sa mga basura. Pero ang kaakig sang Ginoo indi pa gid mauntat. Handa pa gihapon siya sa pagsilot sa inyo.

26Sinyasan niya ang mga nasyon sa malayo; magapanihol siya sa pagtawag sa mga nagaestar sa pinakamalayo nga parte sang kalibutan, kag sa gilayon magaabot sila sa pagsalakay sa inyo. 27Wala sing isa sa ila nga kapuyon ukon makadusmo, kag wala sing isa nga tuyuhon ukon magtulog. Wala sing paha nga mahukas sa ila, ukon higot sang sandalyas nga mabugto. 28Taliwis ang ila mga baslay5:28 baslay: sa English, arrow. kag preparado ang ila mga pana. Ang kuko sang ila mga kabayo pareho sa matig-a gid nga bato, kag ang pagtiyog sang rueda sang ila mga karwahe pareho sa buhawi. 29Sa ila nga pagsalakay nagasinggit sila pareho sa nagangurob nga leon. Ang ila mabiktima ginadala nila palayo kag wala sing may makaluwas sini sa ila.

30Sa tion nga magsalakay sila sa Israel magasinggit sila nga daw sa huganas sang dagat. Kag kon magtan-aw ang tawo sa duta sang Israel, ang makita niya amo ang kadulom kag kalisod. Ang kasanag magadulom kay tabunan sang madamol nga mga panganod.