Moses laver en kobberslange
1Da kongen af Arad i Negev hørte, at israelitterne kom op ad vejen mod Atarim, samlede han sin hær og angreb dem, og det lykkedes ham at tage en del af dem til fange. 2Da lovede Israels folk højt og helligt Herren, at hvis han ville hjælpe dem med at besejre kongen af Arad og hans hær, ville de totalt udslette alle de kana’anæiske byer i området uden at tage noget bytte til sig selv. 3Herren hørte deres bøn og gav dem sejr over kana’anæerne, så alle byerne og deres indbyggere blev udslettet. Stedet er siden kendt under navnet Horma.21,3 Det hebraiske ord betyder „udslettelse” og henviser til noget, som er overgivet til Herrens dom.
4Derfra vendte israelitterne tilbage til Hors bjerg, hvorefter de fortsatte ad vejen mod Det Røde Hav i en bue uden om Edom. Men undervejs blev de utålmodige, 5og de begyndte atter at kritisere både Gud og Moses. „Hvorfor førte du os ud af Egypten?” klagede de. „Var det for at lade os dø her i ørkenen? Her er jo hverken vand eller mad—og vi er trætte af den evindelige manna.”
6Da sendte Herren giftslanger imod dem, og mange blev bidt og døde.
7Nu kom folket til Moses og sagde: „Vi har syndet ved at gøre oprør mod dig og Herren. Bed Herren om at fjerne slangerne fra os.” Da gik Moses i forbøn for folket, 8og Herren sagde Moses: „Lav en slange af kobber21,8 Eller: „bronze”. Hebraisk brugte det samme ord for kobber og bronze. og hæng den op på en stang—så skal alle, som ser hen på den, leve, selvom de er blevet bidt af giftslangerne.”
9Så lavede Moses en kobberslange og satte den op på en stang. Og alle, som så hen på den, når de var blevet bidt af en slange, reddede livet.
Rejsen fortsætter uden om Edom gennem Moab
10Derefter rejste Israels folk videre og slog lejr ved Obot. 11Fra Obot tog de til Ijje-ha-Abarim i ørkenen umiddelbart øst for Moab, 12og videre til Zereddalen, hvor de igen slog lejr. 13Fra Zereddalen rejste de videre mod nord til det øde område på den anden side af Arnonfloden ved grænsen til amoritternes land. Arnonfloden danner grænse mellem moabitterne og amoritterne. 14„Bogen om Herrens krige” nævner byen Vaheb med dens bække i Sufaområdet i Arnonflodens kløft, 15som strækker sig langs grænsen til Moab helt til byen Ar.
16Derfra rejste israelitterne til Be’er.21,16 Det betyder: „brønd”. Det var ved dette vandsted, at Herren sagde til Moses: „Kald folket sammen, så vil jeg give dem vand.” 17-18Episoden står beskrevet i følgende sang:
„Du ældgamle brønd, hvor kilden fremsprang,
vi viser vor glæde ved at synge en sang.
Denne brønd lod stormænd grave,
fyrster med scepter og herskerstave.”
Så forlod de ørkenen og fortsatte gennem Mattana, 19Nahaliel og Bamot 20og videre gennem dalen i Moabs højland, hvorfra man kan se ørkenen og Pisgas bjergtinder længere borte.
Israelitterne besejrer kong Sihon og Kong Og
21Da sendte Israel følgende budskab til amoritterkongen Sihon: 22„Giv os tilladelse til at rejse igennem dit land. Vi lover, at vi ikke vil nedtrampe jeres marker og vingårde eller drikke jeres vand, men holde os på Kongevejen, så længe vi er i jeres land.”
23Men kong Sihon gav dem ikke lov. I stedet samlede han sin hær og rykkede ud mod israelitterne i ørkenen. Ved Jahatz mødtes de to hære, 24og Israel huggede amoritterne ned. Derefter besatte de området fra Arnonfloden i syd til Jabbokfloden mod nord og ud til ammonitternes område mod øst, men ikke længere, for ammonitternes grænse var stærkt befæstet.
25-26Israelitterne indtog således amoritternes byer, og de slog sig ned i disse byer, også i Heshbon, kong Sihons residensby, og i området op til Arnonfloden, der tidligere havde tilhørt moabitterne, men som kong Sihon havde erobret. 27-30Den gamle digter udtrykker det sådan:
„Kom til Heshbon, Sihons by
som nu bygges op på ny.
Ild fór ud fra Heshbon,
flammer skød frem fra Sihon.
Moabs byer gik op i røg,
Arnons fjelde, hver en høj.
Moabitter, nu er det forbi
med jeres Kemosh-afguderi.
Han sendte jo jer alle på flugt,
kvinder blev fanger—åh, hvor smukt!
Men vi erobred’ Heshbon,
indtog landet op til Dibon.
Vi dræbte dem helt til Nofa
som ligger tæt ved Medeba.”
31-32Mens Israels folk opholdt sig i amoritternes land, sendte Moses nogle spioner ud for at undersøge, hvordan han lettest kunne indtage byen Jazer. Derefter angreb de byen og de omkringliggende landsbyer, og amoritterne måtte flygte.
33Derefter satte de kursen nordpå mod Bashan, hvor kong Og straks mobiliserede sin hær og rykkede ud mod dem ved byen Edrei. 34Men Herren sagde til Moses: „Du skal ikke være bange. Jeg vil udlevere kongen og hans hær og hans land til dig. Du skal gøre med ham, som du gjorde med amoritternes kong Sihon af Heshbon.” 35Og ganske rigtigt: Israelitterne sejrede og dræbte kong Og, hans sønner og hans hær, så der ikke var en eneste overlevende tilbage. Således lykkedes det israelitterne at erobre hele området.
Napierdi ang mga Canaanhon
1Karon, ang Canaanhon nga hari sang Arad nga nagaestar sa Negev nakabati nga nagapadulong ang mga Israelinhon, nga nagaagi sa dalan sang Atarim. Gani ginsalakay niya sila kag ginbihag ang iban sa ila. 2Dayon nagsumpa ang mga Israelinhon sa Ginoo, “Kon itugyan mo ini nga mga tawo sa amon mga kamot, laglagon namon sing bug-os21:2 laglagon namon sing bug-os: Ang Hebreo nga pulong sini nagakahulugan sang mga gintugyan sa Ginoo paagi sa paghalad ukon paglaglag sini. ang ila mga banwa.” 3Ginpamatian sang Ginoo ang pangabay sang mga Israelinhon kag gintugyan niya sa ila ang mga Canaanhon. Ginlaglag sila sing bug-os sang mga Israelinhon pati ang ila mga banwa, gani gintawag ato nga lugar nga Horma.21:3 Horma: buot silingon sa Hebreo, kalaglagan.
Ang Man-og nga Saway
4Halin sa Bukid sang Hor, naglakat ang mga Israelinhon nga nagaagi sa dalan nga pakadto sa Mapula nga Dagat agod makalibot sila sa duta sang Edom. Pero natak-an ang mga tawo sa ila paglakat, 5gani nagreklamo sila sa Dios kag kay Moises. Siling nila, “Ngaa bala ginpaguwa pa ninyo kami sa Egipto agod magkalamatay man lang diri sa kamingawan? Wala diri sing pagkaon kag tubig! Kag indi na kami makaagwanta sining makasulum-od nga manna.”
6Gani, ginpadal-an sila sang Ginoo sang dalitan nga mga man-og kag ginpangkagat sila, kag madamo ang nagkalamatay sa ila. 7Nagkadto ang mga tawo kay Moises kag nagsiling, “Nakasala kami sang paghambal namon kontra sa Ginoo kag sa imo. Pangamuyua sa Ginoo nga kuhaon niya sa amon ining mga man-og.” Gani nagpangamuyo si Moises para sa mga tawo.
8Nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Maghimo ka sang man-og nga saway kag ibutang ini sa punta sang isa ka tukon. Ang bisan sin-o nga ginkagat sang man-og magtulok lang sa sining man-og nga saway kag indi siya mapatay.” 9Gani naghimo si Moises sang man-og nga saway kag ginbutang sa punta sang isa ka tukon. Kag ang bisan sin-o nga ginkagat sang man-og nagtulok lang sa sining man-og nga saway kag wala siya napatay.
Ang Pagpanglakaton Pakadto sa Moab
10Nagpadayon sa paglakat ang mga Israelinhon, kag nagkampo sila sa Obot. 11Halin sa Obot, naglakat sila kag nagkampo sa Iye Abarim, sa kamingawan nga ara sa sidlangan dampi sang Moab. 12Halin didto naglakat sila kag nagkampo sa Zered nga ililigan sang tubig. 13Kag halin sa Zered naglakat naman sila kag nagkampo sa tabok sang Arnon nga ililigan sang tubig, nga ara sa kamingawan nga malapit sa teritoryo sang mga Amornon. Ang Arnon amo ang dulunan sang duta sang mga Moabnon kag sang duta sang mga Amornon. 14Amo gani nga nasulat sa Libro sang Pagpakig-away sang Ginoo ang banwa sang Waheb nga sakop sang Sufa, ang mga ililigan sang tubig lakip na ang Arnon, 15kag ang kilid sang mga ililigan sang tubig nga nagalambot sa banwa sang Ar nga ara sa dulunan sang Moab.
16Halin didto sa Arnon, nagkadto ang mga Israelinhon sa Beer, ang bubon nga sa diin nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Tipuna ang mga tawo kay hatagan ko sila sang tubig.” 17Kag didto nagkanta ang mga Israelinhon sang sini nga ambahanon:
“Padayon nga maghatag sang tubig ang ini nga bubon!
Magkanta kita parte sa sini nga bubon 18nga ginpakutkot sang mga pangulo kag mga dungganon nga mga tawo paagi sa ila awtoridad.”21:18 awtoridad: sa literal, bulobaston kag mga sulosungkod.
Halin sa kamingawan nagkadto sila sa Matana; 19halin sa Matana nagkadto sila sa Nahaliel; halin sa Nahaliel nagkadto sila sa Bamot; 20kag halin sa Bamot nagkadto sila sa pulopatag sang Moab, nga sa diin makita ang kamingawan sa ubos sang putokputokan sang Pisga.
Napierdi si Haring Sihon kag si Haring Og
(Deu. 2:26–3:11)
21Karon, nagpadala sang mga mensahero ang Israel kay Sihon nga hari sang mga Amornon. Amo ini ang ila mensahi: 22“Kon mahimo tuguti kami sa pag-agi sa inyo duta. Indi kami mag-agi sa mga uma ukon talamnan sang ubas ukon mag-inom sa mga bubon. Maagi lang kami sa inyo mayor nga dalan hasta nga makaguwa kami sa inyo teritoryo.”
23Pero wala nagsugot si Sihon nga mag-agi ang mga Israelinhon sa iya teritoryo. Sa baylo, gintipon niya ang iya bug-os nga mga soldado kag nagkadto sila sa kamingawan sa pagsalakay sa mga Israelinhon. Pag-abot nila sa Jahaz, nagpakig-away sila kontra sa mga Israelinhon. 24Pero ginpamatay sila sang mga Israelinhon kag gin-agaw ang ila duta halin sa Arnon pakadto sa Suba sang Jabok. Pero hasta lang ang mga Israelinhon sa dulunan sang duta sang mga Ammonhon, tungod kay ang ila dulunan napaderan sing mapag-on.21:24 ang ila dulunan napaderan sing mapag-on: sa Septuagint, ang Jazer amo ang ila dulunan. 25Gani naagaw sang mga Israelinhon ang tanan nga banwa sang mga Amornon kag gin-estaran nila ini, pati ang Heshbon kag ang tanan nga baryo nga sakop sini. 26Ining Heshbon amo sadto ang kapital nga siyudad ni Sihon nga hari sang mga Amornon. Napierdi niya sadto ang isa ka hari sang Moab kag gin-agaw niya ang tanan nga duta sini hasta sa Arnon. 27-28Amo ina kon ngaa ang mga manugbinalaybay nagasiling nga,
“Dali kamo sa Heshbon, ang siyudad ni Sihon, kag patinduga ninyo ini liwat. Sadto anay ang mga soldado sang Heshbon nagsalakay nga daw sa nagadabadaba nga kalayo kag naglamon sa banwa sang Ar nga sakop sang Moab kag naglaglag sa mataas nga mga lugar sang Arnon. 29Kaluluoy kamo nga mga taga-Moab! Nalaglag kamo nga mga nagasimba sa dios nga si Kemosh. Kamo nga iya mga anak ginpabay-an niya nga mabihag ni Sihon nga hari sang mga Amornon. 30Pero karon nalaglag na namon ang mga Amornon. Nagkalaguba na ang siyudad sang Heshbon, pati ang Dibon, Nofa, kag Medeba.”
31Gani nag-estar ang mga Israelinhon sa duta sang mga Amornon.
32Pagkatapos, nagpadala si Moises sang mga espiya sa Jazer, kag gin-agaw man nila ini kag ang mga baryo nga sakop sini. Ginpahalin nila ang mga Amornon nga nagaestar didto. 33Dayon nagkadto sila sa Bashan, pero ginsalakay sila ni Haring Og sang Bashan kag sang iya bug-os nga mga soldado didto sa Edrei.
34Nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Indi ka magkahadlok sa iya, kay sigurado nga itugyan ko siya sa imo, pati ang iya bug-os nga katawhan kag ang iya duta. Himua sa iya ang ginhimo mo kay Sihon nga hari sang mga Amornon nga naghari sa Heshbon.”
35Gani ginpatay sang mga Israelinhon si Og, pati ang iya kabataan kag ang tanan niya nga katawhan, kag wala gid sing may nabilin sa ila. Dayon ginpanag-iyahan sang mga Israelinhon ang duta nga sakop ni Og.
