1Blandt dem fra Nordriget var der en ondsindet mand ved navn Sheba, søn af Bikri af Benjamins stamme. Midt i skænderiet stødte Sheba i hornet og råbte: „Hvad skal vi med David? Han hører jo ikke til blandt os! Kom, alle jer fra Nordriget, lad os gå hjem!” 2Da forlod de alle David og fulgte efter Sheba, mens judæerne sluttede op om kongen og ledsagede ham fra Jordanfloden op til Jerusalem.
3Da David kom hjem, lod han de ti medhustruer, som havde boet i paladset under hans eksil, flytte til et bevogtet hus et andet sted. Der blev sørget for dem, men han havde aldrig mere noget med dem at gøre. De levede afsondret til deres dødsdag, som om de var enker.
Joab slår Amasa ihjel og nedkæmper Shebas oprør
4Derefter befalede kongen Amasa at mobilisere Judas hær og være tilbage inden tre dage. 5Amasa begav sig af sted for at samle tropperne, men det tog ham mere end de tre dage, kongen havde afsat til det. 6Da sagde kongen til Abishaj:
„Jeg er bange for, at Sheba bliver en større trussel for os, end Absalom var. Tag min livvagt og sæt efter ham, så han ikke når i sikkerhed i en befæstet by.”
7Straks satte Abishaj og Joab efter Sheba sammen med elitesoldaterne og kongens livvagt. 8-10Da de kom til den store sten i Gibeon, stod de pludselig ansigt til ansigt med Amasa. Joab var iført sin kampuniform og havde en daggert spændt i sit bælte. Da han nu gik hen imod Amasa for at hilse på ham, faldt daggerten ud af skeden. Han samlede den hurtigt op med venstre hånd. „Godt at se dig,” sagde han hjerteligt til Amasa, idet han trak ham i skægget med sin højre hånd under foregivende af at ville kysse ham på kinden. Men i det samme stødte han med sin venstre hånd daggerten i maven på den intetanende Amasa, så indvoldene væltede ud på jorden. Sådan gjorde Joab det af med Amasa i et eneste stød. Joab og hans bror Abishaj lod ham ligge på jorden, for de havde travlt med at forfølge Sheba.
11En af Joabs unge officerer stillede sig ved Amasas lig og råbte til soldaterne: „Hvis I er loyale overfor David og Joab, så slut jer til os!”
12Amasa lå imidlertid i en stor blodpøl midt på vejen, og da Joabs officerer så, at soldaterne stimlede sammen om ham, trak de liget væk fra vejen og dækkede det med en kappe. 13Så snart Amasa var blevet fjernet, fulgte krigerne med Joab i jagten på Sheba.
14-15I mellemtiden drog Sheba gennem hele Nordriget, hvor det lykkedes ham at få alle sine slægtninge til at slutte op om sig. De fulgte med ham til byen Abel-Bet-Ma’aka, hvor Joab og hans hær indhentede dem og belejrede byen. Joab byggede en vold omkring byen og begyndte en systematisk nedrivning af muren.
16Men i byen var der en klog kvinde, som gik op på muren og råbte: „Hør her! Sig til Joab, at han skal komme herhen. Jeg vil tale med ham.”
17Da Joab kom derhen, spurgte hun: „Er du Joab?”
„Ja,” svarede Joab.
18Så fortsatte hun: „Fra gammel tid har man sagt: ‚Søg råd i byen Abel!’ Hos os kunne man få gode råd og hjælp til at løse konflikter. 19Men nu er du ved at ødelægge en ældgammel, fredselskende by i Israel! Vil du virkelig ødelægge det, som tilhører Herren?”
20Joab svarede: „Nej, det vil jeg bestemt ikke! Jeg er ikke ude på at ødelægge jeres by. 21Jeg er kun ude efter en mand ved navn Sheba fra Efraims bjergland, for han har gjort oprør imod kong David. Hvis I vil udlevere ham til os, skal vi gerne lade jeres by være i fred.”
„Godt,” svarede kvinden, „så smider vi hans hoved over muren ned til jer.”
22Den kloge kvinde fik så byens indbyggere overtalt til at hugge hovedet af Sheba og kaste det over muren.
Derefter stødte Joab i hornet, så hæren trak sig tilbage, og alle krigerne vendte hjem, hver til sit. Joab selv vendte tilbage til kongen i Jerusalem.
23Joab blev så igen øverstkommanderende for Israels hær. Benaja, Jojadas søn, var chef for den kongelige livvagt; 24Adoniram havde opsynet med tvangsarbejderne; Joshafat, Ahiluds søn, var historiker og rigsarkivar; 25Sheva var statssekretær; Zadok og Ebjatar var præster i templet; 26og Ira fra Jair var hofpræst.
Mirebelde si Sheba kang David
1Unya, may usa ka tawo didto nga Benjaminhon nga kanunay lang nagapangita ug samok. Ang iyang ngalan mao si Sheba, ug anak siya ni Bicri. Gipatingog niya ang budyong ug misinggit, “Mga taga-Israel, wala kitay labot kang David nga anak ni Jesse! Mamauli kitang tanan!” 2Busa gibiyaan sa mga taga-Israel si David ug misunod kang Sheba nga anak ni Bicri. Apan nagpabilin ang mga taga-Juda uban sa ilang hari, ug giubanan nila siya gikan sa Suba sa Jordan hangtod sa Jerusalem.
3Sa dihang nakabalik na si David sa iyang palasyo sa Jerusalem, nagpasugo siya nga dad-on sa usa ka balay ang iyang napulo ka asawa nga iyang gibilin sa pag-atiman sa palasyo, ug gipaguwardyahan niya sila. Gihatagan niya sila sa ilang mga kinahanglanon, apan wala na siya makigdulog kanila. Didto sila magpuyo ingon nga mga biyuda hangtod nga nangamatay sila.
4Unya miingon ang hari kang Amasa, “Tawga ang mga sundalo sa Juda, ug anhi kamo kanako sa ikatulo ka adlaw gikan karon.” 5Busa milakaw si Amasa ug gitawag ang mga sundalo sa Juda. Apan wala siya makabalik sa adlaw nga gitakda kaniya sa hari. 6Busa miingon ang hari kang Abishai, “Mas grabe pa unya nga kadaot ang himuon kanato ni Sheba kay sa gihimo ni Absalom. Busa dad-a ang akong mga tawo ug gukda ninyo siya. Kay tingalig makailog siyag pinarilan nga mga lungsod, ug makaikyas siya gikan kanato.”
7Busa mibiya si Abishai sa Jerusalem aron sa paggukod kang Sheba nga anak ni Bicri. Giuban niya si Joab ug ang mga sakop niini, ang mga badigard ni David nga mga Keretnon ug mga Peletnon, ug ang tanang maisog nga mga sundalo. 8Sa didto na sila sa dakong bato sa Gibeon, naabtan sila ni Amasa. Nakauniporme si Joab ug may gitakin siyang espada. Samtang nagpaduol siya kang Amasa, gisikrito niya pag-ibot ang iyang espada.20:8 gisikrito niya pag-ibot ang iyang espada: o, nahulog ang espada. 9Miingon siya kang Amasa, “Kumusta ka igsoon?” Unya gikuptan niya sa iyang tuong kamot ang bungot ni Amasa aron kunohay mohalok kaniya. 10Apan wala makabantay si Amasa sa espada sa walang kamot ni Joab. Gidunggab siya ni Joab sa tiyan ug nayagyag ang iyang tinai sa yuta ug namatay siya. Busa wala na siya dunggaba pa pag-usab ni Joab. Unya nagpadayon si Joab ug ang iyang igsoon nga si Abishai sa paggukod kang Sheba. 11Mitindog sa tapad ni Amasa ang usa sa mga tawo ni Joab, ug miingon ngadto sa mga tawo ni Amasa, “Kon dapig kamo kang Joab ug kang David, sunod kamo kang Joab!” 12Nagbuy-od sa tunga sa dalan si Amasa nga naligo sa iyang kaugalingong dugo. Ang tanang makakita kaniya mohunong gayod sa pagtan-aw. Busa sa dihang namatikdan kini sa tawo ni Joab, giguyod niya ang patayng lawas ni Amasa gikan sa dalan ug gidala sa uma, ug gitabonan kini ug panapton. 13Sa dihang nakuha na ang patayng lawas ni Amasa sa dalan, mipadayon ang tanan sa pagsunod kang Joab aron sa paggukod kang Sheba.
14Sa laing bahin, nagaadto si Sheba sa tanang tribo sa Israel aron tigomon ang tanan niyang paryente.20:14 tanan niyang paryente: sa Hebreo, Berinhon. Tingali ang buot ipasabot, mga kaliwat ni Bicri. Misunod kaniya ang iyang mga paryente, ug nagtigom sila sa Abel Bet Maaca. 15Sa dihang nahibaloan kini ni Joab ug sa iyang mga tawo, miadto sila sa Abel Bet Maaca ug gilibotan nila kini. Nagpundok sila ug yuta sa kilid sa paril aron katungtongan nila sa pagsaka. Ug gihinayhinay nilag guba ang paril.
16Unya, may usa ka maalamon nga babaye sulod sa lungsod nga misinggit ngadto sa mga tawo ni Joab, “Pamati kamo kanako! Ingna ninyo si Joab nga moanhi siya dinhi kanako kay buot akong makigsulti kaniya.” 17Busa miadto si Joab kaniya, ug nangutana ang babaye, “Ikaw ba si Joab?” Mitubag si Joab, “Oo.” Miingon ang babaye, “Sir, pamatia ang isulti ko kanimo.” Mitubag si Joab, “Sige, mamati ako.” 18Miingon ang babaye, “May usa ka panultihon kaniadto nga nagaingon, ‘Kon gusto ninyong masulbad ang inyong mga problema, pangayo kamog tambag sa lungsod sa Abel.’ 19Usa ako sa mga nangandoy nga motunhay ang kalinaw sa Israel. Apan ikaw, nganong ginatinguha mong gub-on ang usa sa mga nagaunang lungsod20:19 usa sa mga nagaunang lungsod: sa literal, inahan nga lungsod. sa Israel? Nganong gusto mong gub-on ang lungsod nga iya sa Ginoo?” 20Mitubag si Joab, “Dili ko gusto nga gub-on ang inyong lungsod! 21Dili kana mao ang among tuyo. Misulong kami tungod kang Sheba nga anak ni Bicri nga gikan sa kabungtoran sa Efraim. Mirebelde siya kang Haring David. Itugyan ninyo siya kanamo ug mobiya kami sa inyong lungsod.” Miingon ang babaye, “Iitsa namo kanimo ang iyang ulo agi sa paril.”
22Unya miadto ang babaye sa mga lumulupyo sa lungsod ug gisultihan sila sa iyang plano. Gipunggotan nilag ulo si Sheba ug giitsa nila kini kang Joab. Unya gipatingog ni Joab ang budyong ug mibiya ang iyang mga tawo sa lungsod ug namauli. Mibalik si Joab sa Jerusalem ug miadto sa hari.
Ang mga Opisyal ni David
23Ang pangulo sa tibuok kasundalohan sa Israel mao si Joab. Ang pangulo sa mga badigard ni David nga mga Keretnon ug mga Peletnon mao si Benaya nga anak ni Jehoyada. 24Ang nagdumala sa mga ulipon nga gipugos sa pagpatrabaho mao si Adoram. Ang nagadumala sa mga kasulatan sa gingharian mao si Jehoshafat nga anak ni Ahilud. 25Ang sekretaryo sa hari mao si Sheva. Ang mga pangulong pari mao sila si Zadok ug si Abiatar. 26Ug ang personal nga pari ni David mao si Ira nga taga-Jair.
