Guds pagt med Noa
1Gud velsignede Noa og hans sønner: „Formér jer og bliv mange!” sagde han. „Spred jer over jorden. 2Dyrene, fuglene og fiskene vil frygte for jer, fordi jeg har givet jer magt over dem. 3Jeg har givet dem til jer, og I må gerne spise dem såvel som de grønne planter, jeg tidligere har givet jer. 4Men fordi livet er i blodet, må I ikke spise kød, som stadig indeholder blod. 5Menneskers livsblod vil jeg kræve hævn for. Ethvert dyr, som dræber et menneske, skal dø. 6Ethvert menneske, der slår et andet menneske ihjel, skal henrettes for at have myrdet et levende væsen, som er skabt i Guds billede. 7Formér jer og få mange børn så jeres efterkommere kan brede sig ud over hele jorden.”
8Derpå sagde Gud til Noa og hans sønner: 9„Jeg vil oprette min pagt med jer og jeres efterkommere 10og med alle de dyr, som er kommet ud af arken sammen med jer: 11Jeg vil aldrig mere sende en oversvømmelse, som udsletter alt liv på landjorden. 12Og jeg vil give jer et synligt tegn på denne evige pagt, som jeg opretter med jer og alle levende væsener. 13Jeg har sat min regnbue i skyerne. Den er tegn på mit evigtgyldige løfte til jer og til hele jorden. 14Når jeg sender regn over jorden, og regnbuen kommer til syne, 15så vil jeg huske mit løfte til jer og de andre levende væsener: at der aldrig igen vil komme en oversvømmelse, som ødelægger alt liv. 16Når jeg ser regnbuen i skyerne, vil jeg huske min evige pagt med alle levende væsener på jorden. 17Regnbuen er tegnet på denne pagt.”
Noas tre sønner
18-19Noas tre sønner, som var med i arken, hed Sem, Kam og Jafet, og fra dem nedstammer hele jordens befolkning. Det var Kam, der blev stamfar til kana’anæerne.
20Noa dyrkede jorden, og han var den første, der plantede en vingård. 21En dag drak han af vinen og blev stærkt beruset, så han smed tøjet og lå nøgen inde i sit telt. 22Kam kom ind og så sin far nøgen. Han gik straks ud og fortalte sine brødre det. 23Så tog Sem og Jafet en kappe over skuldrene, gik baglæns ind i teltet og tildækkede deres far. De vendte ryggen til, så de ikke så ham nøgen. 24Da Noa vågnede og blev ædru, hørte han, hvad hans yngste søn havde gjort. 25„Gud vil dømme Kana’an og hans efterkommere!” udbrød han. „Lad dem blive slaver for Sems og Jafets efterkommere. 26Må Herren, min Gud, velsigne Sems slægt, og må kana’anæerne trælle for dem. 27Må Gud give Jafets slægt meget land, må de trives som Sems slægt, og må kana’anæerne også trælle for dem.”
28Noa levede endnu 350 år efter oversvømmelsen. 29Han var 950 år gammel, da han døde.
Ang Kasabotan sa Dios ug ni Noe
1Unya, gipanalanginan sa Dios si Noe ug ang iyang mga anak ug giingnan, “Panganak kamo aron mosanay ug malukop ang tibuok kalibotan. 2Mahadlok kaninyo ang tanang mga mananap: ang nagalakaw, ang nagalupad, ang nagakamang, ug ang nagapuyo sa tubig. Gitugyan ko sila kaninyo. 3Gihatag ko kaninyo ang mga mananap ingon nga inyong pagkaon, maingon nga gihatag ko kaninyo ang lunhawng mga tanom ingon nga pagkaon. 4Apan ayaw gayod ninyo kan-a ang karne sa mananap nga wala nakagawas ang dugo, tungod kay ang dugo simbolo sa kinabuhi. 5Paninglan ko gayod si bisan kinsa nga mopatay kaninyo, tawo man o mananap. Paninglan ko si bisan kinsa nga mopatay sa iyang isigka-tawo. 6Si bisan kinsa nga mopatay sa iyang isigka-tawo kinahanglan patyon usab sa iyang isigka-tawo. Kay ang tawo gibuhat sa Dios nga sama kaniya. 7Panganak kamo aron mosanay ug malukop ninyo ang tibuok kalibotan.”
8Miingon pa gayod ang Dios kang Noe ug sa iyang mga anak, 9-11“Mao kini ang akong kasabotan kaninyo ug sa inyong mga kaliwat, ingon man sa tanang mga mananap nga migawas uban kaninyo gikan sa arka: Dili ko na gayod laglagon pag-usab ang tanang mga buhing binuhat pinaagi sa lunop. Ug wala na gayoy lunop nga mahitabo aron sa paglaglag sa kalibotan. 12-13Ug ingon nga ilhanan sa akong kasabotan kaninyo ug sa tanang matang sa mga mananap, ug sa tanan ninyong umaabot nga mga kaliwat, ibutang ko ang akong bangaw sa mga panganod. 14Kon padag-omon ko ug magpakita ang bangaw diha sa kalangitan, 15hinumdoman ko dayon ang akong kasabotan kaninyo ug sa tanang matang sa mga mananap, nga dili na gayod mahitabo pag-usab ang lunop nga molaglag sa tanang buhing binuhat. 16Kon magpakita ang bangaw diha sa mga panganod, hinumdoman ko dayon ang akong walay kataposan nga kasabotan sa tanan nga may kinabuhi sa kalibotan. 17Ang bangaw mao ang ilhanan sa akong kasabotan sa tanan nga nagakinabuhi sa kalibotan.”
Ang mga Anak ni Noe
18Mao kini ang mga anak ni Noe nga kauban niya sa arka: si Shem, si Ham, ug si Jafet. (Si Ham mao ang amahan ni Canaan.) 19Kanila naggikan ang tanang mga tawo sa kalibotan.
20Si Noe usa ka mag-uuma ug siya mao ang una nga nagatanom ug ubas. 21Usa ka higayon niana, miinom siya ug bino, nahubog, ug natulog nga hubo sulod sa iyang tolda. 22Unya, si Ham nga amahan ni Canaan misulod sa tolda, ug nakita niya nga hubo ang iyang amahan. Busa migawas siya ug gisuginlan niya ang duha niya ka igsoon. 23Mikuha si Shem ug si Jafet ug panapton ug gibutang nila kini sa ilang abaga, unya milakaw sila nga paatras pasulod sa tolda ug gitabonan nila ang ilang amahan. Wala sila milingi ug wala nila makita ang pagkahubo sa ilang amahan. 24Sa dihang nahuwasan na si Noe sa iyang kahubog, ug sa pagkahibalo niya sa gibuhat sa iyang kamanghoran nga anak, 25miingon siya,
“Tinunglo ka Canaan! Mahimo kang labing ubos nga ulipon sa imong mga igsoon.”
26Ug miingon usab siya,
“Dalaygon ang Ginoo, ang Dios ni Shem.
Hinaut pa nga mahimong ulipon ni Shem si Canaan.
27Hinaut nga padaghanon sa Dios ang kayutaan ni Jafet,
ug mahimong maayo ang panag-uban sa iyang mga kaliwat ug sa mga kaliwat ni Shem.
Hinaut nga mahimo usab niyang ulipon si Canaan.”
28Nabuhi pa ug laing 350 ka tuig si Noe human sa lunop. 29Namatay siya sa edad nga 950.
