1Isak kaldte nu Jakob til sig og sendte ham af sted med følgende besked: „Du må ikke gifte dig med en kana’anæisk pige. 2Rejs straks til Paddan-Aram—til din morfar Betuels familie—og find dig en kone blandt dine kusiner, din onkel Labans døtre. 3Må den almægtige Gud velsigne dig og give dig mange børn, så du må blive stamfar til en stor slægt. 4Må den velsignelse, han lovede Abraham, følge dig og dine efterkommere, så det land her, hvor vi endnu bor som fremmede, må blive dit—for Gud lovede at give det til Abrahams slægt!”
5Jakob begyndte så den lange rejse til Paddan-Aram for at komme i sikkerhed hos sin morbror, Laban, aramæeren Betuels søn.
6-7Esau fik at vide, at hans far havde velsignet Jakob og sendt ham af sted til Paddan-Aram for at finde sig en kone der, og at han havde befalet ham ikke at gifte sig med en pige fra Kana’an. 8Han forstod da, at hans forældre ikke brød sig om de kana’anæiske kvinder. 9Derfor rejste han til sin onkel Ishmaels familie, og tog Ishmaels datter Mahalat28,9 Teksten tilføjer: „søster til Nebajot”. til kone ved siden af dem, han havde i forvejen.
Jakobs drøm i Betel
10Jakob forlod altså Be’ersheba og satte kursen mod byen Karan i Paddan-Aram. 11Ved solnedgang fandt han et sted, hvor han kunne overnatte. Han brugte en sten som hovedpude og lagde sig til at sove. 12Han drømte, at han så en trappe, der nåede fra jorden op til Himlen, og Guds engle gik op og ned ad trappen. 13Oven for trappen stod Herren. „Jeg er Herren,” sagde han. „Din bedstefar Abrahams og din far Isaks Gud! Den jord, du ligger på, tilhører dig. Jeg vil give det her land til dig og dine efterkommere. 14De skal blive talrige som sandkornene på jorden, og de skal brede sig i alle retninger—mod øst og vest og nord og syd. Og gennem dig og en af dine efterkommere skal alle jordens folk blive velsignet. 15Jeg vil være med dig og beskytte dig, hvor du end går, og til sin tid vil jeg føre dig sikkert tilbage til dette land. Jeg vil hjælpe dig og opfylde alt det, jeg har lovet dig.”
16-17Så vågnede Jakob og udbrød forfærdet: „Herren er på dette sted—og jeg vidste det ikke. Det her er bestemt et meget specielt sted. Det er intet mindre end Guds hus og indgangen til Himlen!”
18Da han stod op tidligt næste morgen, tog han den sten, han havde brugt til hovedpude, og rejste den på højkant som en mindesten. Derpå hældte han olivenolie ud over den for at indvi stedet til Gud, 19og han kaldte stedet Betel.28,19 Det betyder: „Guds hus”. Det var i nærheden af den landsby, som i gamle dage hed Luz.
20-21Jakob aflagde nu følgende løfte: „Hvis Herren vil være med mig, beskytte mig på rejsen, sørge for mad og klæder og bringe mig sikkert hjem til min far—så skal Herren være min Gud! 22Og den mindesten, som jeg har rejst her, skal være et sted, hvor man tilbeder Gud. Jeg vil også give Gud en tiendedel af alt, hvad han giver mig.”
1Gani ginpatawag ni Isaac si Jacob. Pag-abot niya, ginbendisyunan niya siya kag ginmanduan, “Indi ka gid magpangasawa sang taga-Canaan. 2Maghimos ka kag magkadto sa Padan Aram, didto kay lolo mo Betuel nga amay sang imo iloy. Pangasaw-a didto ang isa sa mga dalaga nga anak ni Laban nga utod sang imo iloy. 3Kabay pa nga pakamaayuhon ka sang Makagagahom nga Dios kag hatagan sang madamo nga mga kaliwat agod mangin amay ka sang madamo nga grupo sang mga katawhan. 4Kabay pa nga ihatag man niya sa imo kag sa imo mga kaliwat ang pagpakamaayo nga ginhatag niya kay Abraham, agod mangin imo ini nga duta nga imo ginaestaran subong bilang dumuluong. Ini nga duta ginhatag sang Dios kay Abraham.” 5Ginpalakat dayon ni Isaac si Jacob sa Padan Aram, sa lugar ni Laban nga anak ni Betuel nga Arameanhon. Si Laban utod ni Rebeka nga iloy ni Jacob kag ni Esau.
Nagpangasawa Liwat si Esau
6Nahibaluan ni Esau nga ginbendisyunan ni Isaac si Jacob kag ginpakadto sa Padan Aram agod didto mangita sang palangasaw-on. Nahibaluan man niya nga sang pagbendisyon ni Isaac kay Jacob, ginmanduan niya siya nga indi magpangasawa sang taga-Canaan. 7Kag nahibaluan man niya nga nagtuman si Jacob sa ila ginikanan kag nagkadto sa Padan Aram. 8Gani natalupangdan ni Esau nga indi gali gusto sang iya amay ang mga babayi nga taga-Canaan. 9Gani nagkadto siya sa iya tiyo nga si Ishmael nga anak ni Abraham kay Hagar. Luwas sang iya duha ka asawa, ginpangasawa pa gid niya si Mahalat nga anak ni Ishmael kag utod ni Nebayot.
Nagdamgo si Jacob sa Betel
10Naghalin si Jacob sa Beersheba kag naglakat pakadto sa Haran. 11Sang nagsalop na ang adlaw, nakaabot siya sa isa ka lugar kag didto siya nagpabilin sadto nga gab-i. Nagkuha siya sang isa ka bato kag iya gin-unlan sa iya pagtulog. 12Karon, nagdamgo siya nga may isa ka hagdan nga nagatindog sa duta nga lambot hasta sa langit. Nakita niya ang mga anghel sang Dios nga nagasaka-panaog sa hagdan. 13Nakita man niya ang Ginoo nga nagatindog sa ibabaw sang hagdan28:13 sa ibabaw sang hagdan: ukon, sa tupad niya. kag nagsiling sa iya, “Ako amo ang Ginoo, ang Dios ni Abraham kag ni Isaac. Ihatag ko sa imo kag sa imo mga kaliwat ini nga duta nga imo ginahigdaan. 14Ang imo mga kaliwat mangin pareho kadamo sang yab-ok sa duta. Magalapta sila sa nagkalain-lain nga bahin sang sini nga duta. Paagi sa imo kag sa imo mga kaliwat, pakamaayuhon ko ang tanan nga katawhan sa kalibutan. 15Tandai gid permi nga kaupod mo ako kag bantayan ko ikaw bisan diin ka makadto. Pabalikon ko ikaw sa sini nga duta kag indi ko ikaw pagbayaan hasta nga matuman ko ang akon promisa sa imo.”
16Nakabugtaw dayon si Jacob kag nagsiling sa iya kaugalingon, “Wala ako kahibalo nga ari gali diri ang Ginoo sa sini nga lugar.” 17Kinulbaan siya kag nagsiling, “Daw ano ka makatilingala ang ini nga lugar! Puluy-an ini sang Dios kag diri mismo ang puwertahan pakadto sa langit.”
18Aga pa gid nagbangon si Jacob. Ginkuha niya ang bato nga iya gin-unlan kag ginpatindog bilang isa ka handumanan. Dayon ginbubuan niya ini sang lana agod mangin sagrado. 19Gin-ngalanan ni Jacob ato nga lugar nga Betel.28:19 Betel: buot silingon sa Hebreo, puluy-an sang Dios. Pero sang una Luz ang ngalan sang ato nga lugar. 20Nagsumpa dayon si Jacob nga nagasiling, “O Dios, kon updan mo ako kag bantayan sa sining akon pagpanglakaton kag hatagan sang pagkaon kag bayo, 21kag kon makabalik ako sa balay sang akon amay nga wala sing malain nga natabo sa akon, kilalahon ko ikaw, Ginoo, nga akon Dios. 22Ining bato nga akon ginpatindog bilang isa ka handumanan magapamatuod sang imo presensya sa sini nga lugar.28:22 magapamatuod… lugar: sa literal, mangin puluy-an sang Dios. Kag ihatag ko sa imo ang ikanapulo sang tanan nga ihatag mo sa akon.”
