1Guds Ark blev anbragt i det telt, som David havde ladet indrette til den. Derefter ofrede man brændofre og takofre til Gud, 2og David velsignede folket i Herrens navn. 3Så gav han hver af de tilstedeværende, både mænd og kvinder, en gave bestående af et brød, en daddelkage og en rosinkage.
David etablerer lovsang til Herren
4David udpegede nogle af levitterne til at stå foran Herrens Ark og takke og lovprise Israels Gud. 5Asaf ledte lovsangen og spillede på bækken. Zekarja, Ja’aziel, Shemiramot, Jehiel, Mattija, Eliab, Benaja, Obed-Edom og Jeiel spillede på harpe og lyre, 6mens præsterne Benaja og Jahaziel blæste trompet foran Guds Pagts Ark.
7David gav fra den dag af Asaf og hans medhjælpere16,7 Teksten siger ikke, hvem der har skrevet følgende sang. Det kan være David eller Asaf, eller måske var sangen allerede kendt. ansvaret for at synge lovsange til Herren. De sang følgende sang:
8Sig tak til Herren og giv ham ære!
Forkynd hans undere for alle folkeslag!
9Syng og spil til hans ære,
tænk på alle de mirakler, han har udført.
10Glæd jer over hans herlighed.
Lad alle, der kender ham, fryde sig!
11Søg hjælp hos Herren og hans styrke,
hold jer altid nær til ham.
12Tænk på de fantastiske ting, han har gjort,
alle de undere, han har udført.
13I er jo børn af Guds tjener, Abraham,
I er de udvalgte efterkommere af Jakob.
14Han er Herren, vor Gud,
han hersker over hele jorden.
15Han holder altid sine løfter,
er trofast gennem tusind generationer.
16Han står bag sin pagt med Abraham,
det løfte han højtideligt afgav til Isak.
17Han bekræftede den over for Jakob
som en vedvarende pagt med Israels folk:
18„Jeg giver jer Kana’ans land,
det skal være jeres særlige ejendom.”
19Det sagde han, da de endnu var få,
en lille flok fremmede i Kana’ans land.
20De vandrede fra land til land,
fra det ene rige til det andet.
21Men han tillod ingen at skade dem,
han advarede konger om at holde sig væk.
22„Rør ikke mine udvalgte,
gør ikke mine profeter fortræd!”
23Lad hele jorden synge for Herren,
fortæl om hans frelse hver eneste dag.
24Lad alle folk høre om hans vældige undere,
fortæl om de forunderlige ting, han har gjort.
25For Herren er stor, og æren er hans,
ingen andre guder er værd at tilbede.
26Andre folks guder er falske guder,
men Herren har skabt både himlen og jorden.
27Han udstråler kongelig værdighed,
styrke og glæde kommer fra ham.
28Pris Herren, alle verdens folk,
erkend hans herlighed og magt.
29Giv Herren den ære, der tilkommer ham,
bring jeres gaver og træd frem for ham.
Tilbed Herren i helligt skrud,
30bøj knæ for ham, alle jordens folk.
Han skabte jorden på et sikkert fundament,
31lad himlen glæde sig og jorden juble.
Udråb blandt folkene:
„Herren har bevist, han er konge!”
32Lad havene bruse i lovprisning,
lad marken med sin afgrøde juble,
33lad lovsangen suse i skovens træer,
for Herren kommer for at dømme jorden.
34Tak Herren, for han er god.
Hans trofasthed varer til evig tid.
35Frels os, vor Gud!
Bring os tilbage fra landflygtigheden,
så vi kan give dig taknemmelighedsofre
og lovprise dit hellige navn.
36Lovet være Herren, Israels Gud.
Lad os prise ham nu og til evig tid.
Hele folket råbte „Amen” og lovpriste Herren.
37David indsatte således Asaf og hans levitiske medhjælpere til dagligt at synge og spille lovsange foran Herrens Pagts Ark. 38De blev assisteret af Obed-Edom, Jedutuns søn, og 68 levitter fra hans slægt. Obed-Edom fik også ansvaret for at holde vagt ved teltet sammen med Hosa.
39Ofringerne i den gamle helligdom på højen ved Gibeon fortsatte som hidtil. David udvalgte præsten Zadok og en gruppe af de øvrige præster til at stå for ofringerne der. 40Hver morgen og aften skulle de ofre brændofre for Herren på det alter, som var indviet til formålet, og i det hele taget nøje følge alle de forskrifter, som Herren havde pålagt Israels folk, og som var nedskrevet i lovbogen. 41Desuden blev Heman, Jedutun og flere andre udvalgt til at tage sig af lovsangstjenesten dér og synge om Herrens evige trofasthed. 42Med deres trompeter, bækkener og øvrige musikinstrumenter akkompagnerede de lovsangen til Gud. Jedutuns sønner og slægtninge skulle holde vagt.
43Da højtideligheden var overstået og folket gået hver til sit, gik David hjem for at velsigne sin familie.
1Gibutang nila ang Kahon sa Dios sulod sa tolda nga gipatindog ni David alang niini. Unya naghalad sila sa Ginoo ug mga halad nga sinunog ug mga halad alang sa maayong relasyon ngadto sa Dios. 2Pagkahuman nila ug halad, gibendisyonan ni David ang mga tawo sa ngalan sa Ginoo. 3Unya gihatagan niya ang matag Israelinhon didto, lalaki ug babaye, ug pan, karne,16:3 karne: Mao kini sa Syriac, apan sa Hebreo dili klaro. ug mga pasas.
4Nagpili si David ug mga Levita nga moalagad atubangan sa Kahon sa Kasabotan sa Ginoo, nga mag-ampo, magpasalamat, ug magdayeg sa Ginoo, ang Dios sa Israel. 5Si Asaf mao ang nangulo kanila ug siya ang gitugyanan sa pagpatingog sa mga simbal. Ang sunod kaniya mao si Zacarias, unya si Jeil, Shemiramot, Jehiel, Matitia, Eliab, Benaya, Obed Edom, ug Jeil. Sila ang gitugyanan sa pagtukar sa mga lira ug mga harpa. 6Ang mga pari nga si Benaya ug Jahaziel mao ang tigpatingog kanunay sa mga trumpeta atubangan sa sudlanan sa Kasabotan sa Dios.
Ang Awit ni David sa Pagpasalamat
(Salmo 105:1-15; 96:1-3; 106:1, 47-48)
7Niadtong adlawa sa unang higayon, gihatag ni David kang Asaf ug sa iyang mga kauban nga mga Levita kini nga awit sa pagpasalamat ngadto sa Ginoo:
8Pasalamati ninyo ang Ginoo;
simbaha ninyo siya!
Isugilon ngadto sa mga katawhan ang iyang mga binuhatan.
9Awiti ninyo siya ug mga pagdayeg;
isugilon ang tanang katingalahan niyang mga buhat.
10Dayega ninyo ang iyang pagkabalaan.16:10 pagkabalaan: sa literal, balaan nga ngalan.
Paglipay kamong mga nagadangop kaniya.
11Salig kamo sa Ginoo ug sa iyang kusog.
Dangop kamo kanunay kaniya.
12-13Kamong mga pinili sa Dios, nga mga kaliwat ni Israel nga mao usab si Jacob nga alagad sa Dios, hinumdomi ninyo ang iyang katingalahang mga buhat, ang iyang mga milagro, ug ang iyang mga paghukom.
14Siya ang Ginoo nga atong Dios,
ug nagahukom siya sa tibuok kalibotan.
15Ginahinumdoman niya kanunay ang iyang kasabotan.
Dili gayod niya pagkalimtan ang iyang mga saad hangtod sa kahangtoran.
16Kining kasabotan gihimo niya kang Abraham ug gisaad usab niya kang Isaac.
17Gilig-on niya kini ngadto kang Jacob, nga gitawag usab ug Israel,
ug magpadayon kini hangtod sa kahangtoran.
18Miingon siya sa matag usa kanila:
“Ihatag ko kaninyo ang yuta sa Canaan ingon nga inyong panulondon.”
19Kaniadto gamay pa lang kaayo ang katawhan sa Dios,
ug mga dumuduong pa lang sila sa yuta sa Canaan.
20Naglatagaw sila sa mga kanasoran ug sa mga gingharian.
21Apan wala motugot ang Dios nga daog-daogon sila.
Aron mapanalipdan sila, gibadlong niya ang mga hari. Miingon siya:
22“Ayaw ninyo hilabti ang akong piniling mga alagad;
ayaw ninyo pasipad-i ang akong mga propeta.”
23Kamong mga katawhan sa tibuok kalibotan, pag-awit kamo sa Ginoo.
Isugilon ninyo adlaw-adlaw nga giluwas kita niya.
24Ipahibalo ninyo sa tanang katawhan sa mga nasod ang iyang pagkagamhanan ug ang iyang katingalahang mga buhat.
25Kay gamhanan ang Ginoo, ug angay gayod nga dayegon.
Takos siya nga tahoron labaw sa tanang dios,
26kay ang tanang dios sa ubang mga nasod mga dios-dios lang,
apan ang Ginoo mao ang naghimo sa kalangitan.
27Anaa kaniya ang pagkagamhanan ug pagkahalangdon;
ang kusog ug kalipay anaa sa iyang puloy-anan.
28Dayega ninyo ang Ginoo, kamong mga katawhan sa mga nasod.
Dayega ninyo ang iyang gahom ug kusog.
29Ihatag ngadto sa Ginoo ang pasidungog nga angay kaniya.
Pagdala kamo ug halad sa iyang presensya.
Simbaha ninyo siya sa iyang balaang presensya.
30Tahora ninyo siya, kamong mga katawhan sa tibuok kalibotan.
Lig-on ang iyang pagkahimutang sa kalibotan ug dili kini matarog.
31Maglipay ang kalangitan ug ang kalibotan.
Moingon sila sa kanasoran, “Nagahari ang Ginoo.”
32Maglipay16:32 Maglipay: sa literal, Modahunog. usab ang kadagatan, ang mga kaumahan, ug ang tanan nga anaa niini.
33Ang mga kahoy sa kalasangan magaawit sa kalipay atubangan sa Ginoo.
Kay moabot siya aron sa paghukom sa kalibotan.
34Pasalamati ang Ginoo kay maayo siya;
ang iyang gugma walay kataposan.
35Pag-ampo kamo, “Luwasa kami, O Dios nga among Manluluwas;
luwasa kami gikan sa kanasoran ug tigoma kami pag-usab sa among yuta,
aron makapasalamat kami ug makadayeg sa imong pagkabalaan.16:35 pagkabalaan: sa literal, balaan nga ngalan.
36Dalaygon ang Ginoo, ang Dios sa Israel, sa walay kataposan.”
Unya mitubag ang tanang katawhan, “Amen.16:36 Amen: Tan-awa ang Lista sa mga Pulong sa luyo.” Ug midayeg sila sa Ginoo.
37Gitugyan ni David kang Asaf ug sa kauban niini nga Levita ang katungdanan sa pag-alagad kanunay atubangan sa sudlanan sa Kasabotan sa Ginoo, ug ang pagbuhat sa tanang buluhaton nga gikinahanglan sa matag adlaw. 38Apil niini nga grupo mao si Obed Edom nga anak ni Jedutun, si Hosa, ug ang 68 pa ka mga Levita nga gitugyanan sa pagguwardya sa pultahan sa Tolda.
39Gitugyan ni David kang Zadok nga pari ug sa kauban niini nga mga pari ang Tolda sa Ginoo nga atua didto sa Gibeon. 40Sila kanunay ang nagahalad sa mga halad nga sinunog didto sa halaran, adlaw ug gabii, sumala sa tanan nga nasulat sa kasugoan sa Ginoo nga iyang gihatag sa Israel. 41Kauban usab nila si Heman, si Jedutun, ug ang uban pa nga gipili aron sa pag-awit ug mga pagpasalamat ngadto sa Ginoo tungod sa iyang gugma nga walay kataposan. 42Katungdanan ni Heman ug ni Jedutun ang pagpatingog sa mga trumpeta, mga simbal, ug sa uban pa nga mga instrumento nga ginagamit sa pagduyog sa mga awit sa pagdayeg alang sa Ginoo. Ang mga anak ni Jedutun mao ang gitugyanan sa pagbantay sa pultahan.
43Unya namauli ang tanan ngadto sa ilang tagsa-tagsa ka mga balay, ug si David mipauli usab aron sa pagbendisyon sa iyang pamilya.
