Troisième livre
Pourquoi les méchants réussissent-ils ?
1Psaume d’Asaph73.1 Voir note 50.1..
Oui, Dieu est bon pour Israël,
pour tous ceux qui ont le cœur pur.
2Pourtant, il s’en fallut de peu ╵que mes pieds ne trébuchent,
un rien de plus, et je tombais.
3J’étais jaloux des arrogants
en voyant la tranquillité ╵des gens méchants.
4Car ils sont exempts de tourments ; ╵jusqu’à leur mort73.4 jusqu’à leur mort: en coupant autrement les mots hébreux, on comprend : ils ont la santé.
et ont de l’embonpoint.
5Ils passent à côté des peines ╵qui sont le lot commun des hommes.
Ils ne subissent pas les maux ╵qui frappent les humains.
6Aussi s’ornent-ils d’arrogance ╵comme on porte un collier,
ils s’enveloppent de violence ╵comme d’un vêtement,
7leurs yeux sont pétillants ╵dans leur visage plein de graisse,
les mauvais désirs de leur cœur ╵débordent sans mesure.
8Ils sont moqueurs, ╵ils parlent méchamment
et, sur un ton hautain, ╵menacent d’opprimer.
9Leur bouche s’en prend au ciel même,
leur langue sévit sur la terre.
10Aussi le peuple les suit-il,
buvant à longs traits leurs paroles,
11tout en disant : « Dieu ? Que sait-il ?
Celui qui est là-haut ╵connaît-il quelque chose ? »
12Voilà comment sont les méchants :
toujours tranquilles, ╵ils accumulent les richesses.
13Alors, c’est donc en vain ╵que je suis resté pur ╵au fond de moi,
que j’ai lavé mes mains ╵pour les conserver innocentes !
14Tous les jours, je subis des coups,
je suis châtié chaque matin !
15Si je disais : « Parlons comme eux »,
alors je trahirais tes fils.
16Je me suis mis à réfléchir : ╵pour tenter de comprendre ;
cela était pour moi ╵un sujet de tourment,
17jusqu’à ce que je me rende au sanctuaire de Dieu73.17 Autres traductions : dans le sanctuaire, ou dans le dessein, les secrets, les mystères de Dieu..
Alors j’ai réfléchi ╵au sort qui les attend.
18Car, en fait, tu les mets ╵sur un terrain glissant,
tu les entraînes vers la ruine.
19Comme soudain ╵les voilà dévastés !
Ils sont détruits ╵et emportés par l’épouvante.
20Comme les images du rêve ╵s’évanouissant au réveil,
Seigneur, quand tu interviendras, ╵tu feras d’eux bien peu de cas.
21Oui, quand j’avais le cœur amer
et que je me tourmentais intérieurement,
22j’étais un sot, un ignorant,
je me comportais avec toi ╵comme une bête.
23Mais je suis toujours avec toi,
et tu m’as saisi la main droite,
24par ton conseil, tu me conduis,
puis tu me prendras dans la gloire.
25Qui ai-je au ciel, si ce n’est toi ?
Et que désirer d’autre ╵sur cette terre ╵car je suis avec toi ?
26Mon corps peut s’épuiser ╵et mon cœur défaillir,
Dieu reste mon rocher, ╵et mon bien précieux pour toujours.
27Qui t’abandonne se perdra,
et tu anéantiras ╵tous ceux qui te sont infidèles.
28Tandis que mon bonheur à moi, ╵c’est d’être près de Dieu.
J’ai pris le Seigneur, l’Eternel, ╵comme refuge
et je raconterai toutes ses œuvres.
كتاب سوم
(مزامير 73—89)
عدل و انصاف خدا
1براستی، خدا برای اسرائيل نيكوست يعنی برای آنانی كه پاكدل هستند. 2اما من نزديک بود ايمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم. 3زيرا بر كاميابی بدكاران و شروران حسد بردم. 4ديدم كه در زندگی آنها درد و رنجی وجود ندارد، بدنی قوی و سالم دارند، 5مانند سايرين در زحمت نمی‌افتند و هيچ گرفتاری ندارند؛ 6در نتيجه با تكبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌كنند. 7قلبشان مملو از خباثت است و از فكرشان شرارت تراوش می‌كند. 8مردم را مسخره می‌كنند و حرفهای كثيف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گويند و نقشه‌های شوم می‌كشند. 9به خدايی كه در آسمان است كفر می‌گويند و به انسانی كه بر زمين است فحاشی می‌كنند.
10-12خداشناسان گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند و می‌گويند: «خدا نمی‌داند بر اين زمين چه می‌گذرد. به اين مردم شرور نگاه كنيد! ببينيد چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزايند.»
13پس آيا من بی‌جهت خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهايم به گناه آلوده شوند؟ 14نتيجه‌ای كه هر روز از اين كار عايدم می‌شود رنج و زحمت است.
15ولی اگر اين فكرهايم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم. 16هر چه فكر كردم نتوانستم بفهمم كه چرا بدكاران در زندگی كامياب هستند؛ 17تا اينكه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت كار آنها پی بردم. 18ای خدا، تو بدكاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بيفتند و نابود شوند. 19آری، آنها ناگهان غافلگير شده، از ترس قالب تهی خواهند كرد. 20آنها مانند خوابی هستند كه وقتی انسان بيدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنين وقتی تو ای خداوند، برخيزی آنها محو و نابود خواهند شد!
21وقتی من به اين حقيقت پی بردم، از خود شرمنده شدم! 22من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حيوان بی‌شعور رفتار كردم! 23اما تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای! 24به صلاحديد خود مرا در زندگی هدايت خواهی كرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذيرفت. 25ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ اين برای من كافی است و هيچ چيز ديگر بر زمين نمی‌خواهم. 26اگرچه فكر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تكيه‌گاه هميشگی من هستی!
27خدا كسانی را كه از او دور شوند و به او خيانت كنند، نابود خواهد كرد. 28اما من از اينكه نزديک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توكل نموده‌ام و تمام كارهايت را می‌ستايم!
