Psaumes 73 – BDS & APSD-CEB

La Bible du Semeur

Psaumes 73:1-28

Troisième livre

Pourquoi les méchants réussissent-ils ?

1Psaume d’Asaph73.1 Voir note 50.1..

Oui, Dieu est bon pour Israël,

pour tous ceux qui ont le cœur pur.

2Pourtant, il s’en fallut de peu ╵que mes pieds ne trébuchent,

un rien de plus, et je tombais.

3J’étais jaloux des arrogants

en voyant la tranquillité ╵des gens méchants.

4Car ils sont exempts de tourments ; ╵jusqu’à leur mort73.4 jusqu’à leur mort: en coupant autrement les mots hébreux, on comprend : ils ont la santé.

et ont de l’embonpoint.

5Ils passent à côté des peines ╵qui sont le lot commun des hommes.

Ils ne subissent pas les maux ╵qui frappent les humains.

6Aussi s’ornent-ils d’arrogance ╵comme on porte un collier,

ils s’enveloppent de violence ╵comme d’un vêtement,

7leurs yeux sont pétillants ╵dans leur visage plein de graisse,

les mauvais désirs de leur cœur ╵débordent sans mesure.

8Ils sont moqueurs, ╵ils parlent méchamment

et, sur un ton hautain, ╵menacent d’opprimer.

9Leur bouche s’en prend au ciel même,

leur langue sévit sur la terre.

10Aussi le peuple les suit-il,

buvant à longs traits leurs paroles,

11tout en disant : « Dieu ? Que sait-il ?

Celui qui est là-haut ╵connaît-il quelque chose ? »

12Voilà comment sont les méchants :

toujours tranquilles, ╵ils accumulent les richesses.

13Alors, c’est donc en vain ╵que je suis resté pur ╵au fond de moi,

que j’ai lavé mes mains ╵pour les conserver innocentes !

14Tous les jours, je subis des coups,

je suis châtié chaque matin !

15Si je disais : « Parlons comme eux »,

alors je trahirais tes fils.

16Je me suis mis à réfléchir : ╵pour tenter de comprendre ;

cela était pour moi ╵un sujet de tourment,

17jusqu’à ce que je me rende au sanctuaire de Dieu73.17 Autres traductions : dans le sanctuaire, ou dans le dessein, les secrets, les mystères de Dieu..

Alors j’ai réfléchi ╵au sort qui les attend.

18Car, en fait, tu les mets ╵sur un terrain glissant,

tu les entraînes vers la ruine.

19Comme soudain ╵les voilà dévastés !

Ils sont détruits ╵et emportés par l’épouvante.

20Comme les images du rêve ╵s’évanouissant au réveil,

Seigneur, quand tu interviendras, ╵tu feras d’eux bien peu de cas.

21Oui, quand j’avais le cœur amer

et que je me tourmentais intérieurement,

22j’étais un sot, un ignorant,

je me comportais avec toi ╵comme une bête.

23Mais je suis toujours avec toi,

et tu m’as saisi la main droite,

24par ton conseil, tu me conduis,

puis tu me prendras dans la gloire.

25Qui ai-je au ciel, si ce n’est toi ?

Et que désirer d’autre ╵sur cette terre ╵car je suis avec toi ?

26Mon corps peut s’épuiser ╵et mon cœur défaillir,

Dieu reste mon rocher, ╵et mon bien précieux pour toujours.

27Qui t’abandonne se perdra,

et tu anéantiras ╵tous ceux qui te sont infidèles.

28Tandis que mon bonheur à moi, ╵c’est d’être près de Dieu.

J’ai pris le Seigneur, l’Eternel, ╵comme refuge

et je raconterai toutes ses œuvres.

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 73:1-28

Salmo 7373:0 Salmo 73 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit ni Asaf.

Ang Matarong nga Paghukom sa Dios

1Maayo gayod ang Dios sa Israel,

labi na gayod sa mga putli ug kasingkasing.

2Apan ako, hapit na mawad-ig pagtuo,

3kay nasina ako sa garboso ug daotang mga tawo sa dihang nakita ko nga nagmauswagon sila.

4Himsog ang ilang panglawas ug dili sakit ang ilang kamatayon.

5Wala sila mag-antos ug walay mga katalagman nga moabot kanila sama sa ubang mga tawo.

6Busa gipakita nila ang ilang pagkagarboso ug pagkabangis.73:6 gipakita… pagkabangis: sa literal, nanguwintas sila ug garbo ug nagsul-ob ug kabangis.

7Ang ilang mga kasingkasing puno sa kadaotan,

ug ang kanunay lang nilang gihunahuna mao ang paghimo ug daotan.

8Mobiaybiay sila ug mosultig daotan.

Mapasigarbohon kaayo silang nanghulga sa pagdaog-daog sa uban.

9Nagasulti sila ug daotan batok sa Dios sa langit ug sa mga tawo sa kalibotan.

10Bisan ang katawhan sa Dios mosunod kanila ug modawat sa ilang gipanulti.

11Moingon sila, “Walay kalibotan ang Labing Halangdong Dios!

Unsaon niya pagkahibalo?”

12Ingon niana ang mga daotan,

walay kabalaka ug mosamot pa gayod kadato.

13Busa wala ba diay kapuslanan ang pagkinabuhi ko nga matarong ug putli?

14Kanunay mo akong gipaantos, O Dios;

halos kada buntag gisilotan mo ako.

15Kon gibugalbugalan ko man ikaw sama sa gisulti sa mga daotan, morag giluiban ko na niana ang imong katawhan.

16Apan sa dihang naninguha ako sa pagsabot niining mga butanga, nalisdan ako,

17hangtod nga miadto ako sa imong templo,

ug didto nasabtan ko kon unsa ang mahitabo sa mga daotan.

18Tinuod gayod nga gibutang mo sila sa walay kasigurohan nga kahimtang,

ug laglagon mo sila.

19Kalit lang silang malaglag;

modangat kanilang tanan ang makalilisang nga kamatayon.

20Sama sila sa damgo nga mahanaw ra inigmata.

Dili na sila mahinumdoman pa kon masilotan mo na sila.

21Sa dihang nasilo ako ug nasakitan sa hilabihan,

22nahimo akong usa ka hungog;

nahisama ako sa usa ka hayop sa imong atubangan nga dili makasabot.

23Apan uban gihapon ako kanimo ug giagak mo ako.

24Gigiyahan mo ako pinaagi sa imong mga tambag,

ug sa kaulahian pasidunggan mo ako.

25Wala nay lain pa sa langit nga akong gikinahanglan kondili ikaw lang.

Tungod kay ikaw ania kanako, wala na akoy lain pang gihandom sa kalibotan.

26Magmaluya man ang akong lawas ug hunahuna,

apan ikaw gihapon, O Dios, mao ang akong kusog.

Ikaw lang gayod ang akong gikinahanglan hangtod sa kahangtoran.

27Sigurado gayod nga mangawala ang mga tawo nga mobiya kanimo;

laglagon mo kadtong wala magmatinumanon kanimo.

28Apan alang kanako, maayo ang magpaduol kanimo, O Dios.

Ikaw Ginoong Dios ang gihimo ko nga akong tigpanalipod,

ug isaysay ko ang tanan mong binuhatan.