Psaumes 31 – BDS & APSD-CEB

La Bible du Semeur

Psaumes 31:1-25

J’ai mis ma confiance en l’Eternel

1Au chef de chœur. Psaume de David.

2C’est en toi, Eternel, ╵que je cherche un refuge.

Que jamais cela ne tourne à ma confusion !

Toi qui es juste, ╵délivre-moi31.2 Pour les v. 2-4, voir 71.1-3.,

3tends l’oreille vers moi !

Viens vite ! Viens me délivrer !

Sois pour moi un rocher ╵entouré de murailles, ╵une solide forteresse

où je trouverai le salut !

4Oui, tu es pour moi un rocher, ╵et une forteresse :

à cause de ce que tu es, ╵toi, tu me guideras ╵et tu me conduiras.

5Du piège que l’on m’a tendu ╵tu me feras sortir,

puisque tu es ma forteresse.

6Je remets mon esprit ╵entre tes mains31.6 Cité en Lc 23.46.,

tu m’as libéré, Eternel, ╵toi, le Dieu véritable.

7Je les hais, tous ceux qui s’attachent ╵à des idoles de néant ;

je me confie en l’Eternel.

8Ton amour me fait jubiler, ╵il me remplit de joie

puisque tu as vu ma misère,

que tu as porté attention ╵à ma grande détresse.

9Tu ne m’as pas abandonné ╵au pouvoir de mes ennemis,

et tu m’as mis au large.

10Aie pitié de moi, Eternel, ╵je suis dans la détresse,

le chagrin me ronge les yeux, ╵l’âme et le corps entier.

11Ma vie se consume en tourments,

mes années en gémissements.

Les forces m’abandonnent ╵à cause de ma faute31.11 Autre traduction : à cause de ma misère.

et mon corps dépérit.

12A cause de mes ennemis, ╵je dois porter l’opprobre,

de mes voisins, je suis la honte

et je fais peur ╵à ceux qui me connaissent.

Ceux qui me croisent en chemin ╵s’écartent loin de moi31.12 Voir 38.12 ; 41.10 ; 69.9 ; 88.9, 19 ; Jb 19.13-19 ; Jr 12.6 ; 15.17..

13Ils m’ont rayé de leur mémoire : ╵me voilà comme un mort,

je suis comme un objet perdu.

14J’entends toutes les médisances ╵que l’on répand à mon sujet.

Autour de moi, c’est la terreur :

ils se concertent contre moi,

ils forment des complots ╵pour m’enlever la vie31.14 Voir Jr 6.25 ; 20.3, 10 ; 46.5 ; 49.29..

15Mais moi, ô Eternel, ╵je me confie en toi.

Je dis : « Tu es mon Dieu ! »

16Mes destinées sont dans ta main.

Délivre-moi ╵de la main de mes ennemis, ╵car ils s’acharnent contre moi.

17Regarde-moi avec bonté : ╵je suis ton serviteur !

Viens me sauver dans ton amour !

18Que je ne sois pas dans la honte, ╵ô Eternel, quand je t’invoque,

mais que les méchants soient honteux

et réduits au silence ╵dans le séjour des morts !

19Qu’ils soient rendus muets ╵tous ces menteurs aux lèvres fausses

qui parlent avec arrogance ╵contre le juste,

avec orgueil, avec mépris.

20Combien est grande la bonté

que tu tiens en réserve ╵en faveur de ceux qui te craignent,

et que tu viens répandre, ╵sur ceux qui s’abritent en toi,

au vu de tous les hommes.

21Auprès de toi, ╵tu leur donnes un refuge ╵loin des machinations des hommes.

Tu les préserves dans ta tente ╵des langues médisantes.

22Béni soit l’Eternel,

car il m’a témoigné ╵son merveilleux amour

lorsque je me trouvais ╵dans une cité assiégée.

23Désemparé, je me disais :

« Il ne se soucie plus de moi. »

Mais tu m’as entendu ╵quand je te suppliais,

quand je t’appelais à mon aide.

24Soyez remplis d’amour ╵pour l’Eternel, ╵vous qui lui êtes attachés !

L’Eternel garde ╵ceux qui lui sont fidèles,

mais il punit sévèrement ╵les arrogants.

25Soyez forts et prenez courage,

vous qui vous attendez ╵à l’Eternel.

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 31:1-24

Salmo 3131:0 Salmo 31 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Awit kini ni David.

Ang Pag-ampo sa Tawo nga Nagasalig sa Dios

1Kanimo, Ginoo, nagadangop ako.

Ayaw itugot nga maulawan ako.

Luwasa ako, tungod kay ikaw matarong.

2Pamatia ako ug luwasa dayon.

Panalipdi ako nga daw sama ikaw sa salipdanan nga bato;

panalipdi ako nga daw sama ikaw sa lig-ong tagoanan.

3Tungod kay ikaw ang akong salipdanan nga bato ug lig-ong tagoanan,

tultoli ug giyahi ako aron mapasidunggan ang imong ngalan.

4Ilikay ako sa lit-ag nga gipahimutang sa akong mga kaaway alang kanako,

kay ikaw ang akong tigpanalipod.

5Gitugyan ko kanimo ang akong kinabuhi.31:5 kinabuhi: sa literal, espiritu.

Luwasa ako, Ginoo, Dios nga kasaligan.

6Gikasilagan ko ang nagasimba sa walay pulos nga mga dios-dios,

kay nagasalig man ako kanimo, Ginoo.

7Maglipay gayod ako tungod sa imong gugma,

kay nakita mo ang akong mga pag-antos,

ug nahibalo ka sa akong mga kalisdanan.

8Wala mo ako itugyan sa akong mga kaaway;

giluwas mo ako sa katalagman.

9Kaloy-i ako, Ginoo, kay ania ako sa kalisod.

Nanghubag na ang akong mga mata sa paghinilak,

ug naluya na ako.

10Ang akong kinabuhi kanunay lang anaa sa kasubo.

Pila ka tuig na akong naghilak.

Naluya na ako tungod sa akong mga pag-antos,31:10 pag-antos: Mao kini sa Septuagint ug sa Syriac; apan sa Hebreo, kadaotan.

ug daw sa nangagupok na ang akong mga bukog.

11Gibugalbugalan ako sa tanan kong mga kaaway, labi na sa akong mga silingan.

Bisan ang akong mga kaila nahadlok na kanako.

Kon makita nila ako sa dalan magpahilayo sila kanako.

12Gikalimtan na nila ako nga daw sa patay.

Alang kanila sama ako sa buak nga kolon nga dili na mapuslan.

13Madungog ko ang hungihong sa daghang mga kaaway.

Bisan asa ako moadto anaa ang kakuyaw,

kay nagaplano sila sa pagpatay kanako.

14Apan nagasalig ako kanimo, Ginoo.

Ikaw ang akong Dios.

15Ang akong kaugmaon anaa kanimo;

luwasa ako sa akong mga kaaway nga nagalutos kanako.

16Ipakita ang imong kaayo kanako nga imong alagad.

Tungod kay gihigugma mo ako, luwasa ako.

17Ayaw itugot nga maulawan ako, Ginoo,

kay kanimo ako nagasangpit.

Pakaulawi ang mga daotan ug pamatya sila

aron mahilom sila diha sa lubnganan.31:17 lubnganan: o, dapit sa mga patay.

18Pahiloma kanang mga bakakon, nga nagapasigarbo ug nagatamay sa mga matarong.

19Pagkadako sa imong kaayo nga gitagana sa mga nagatahod kanimo.

Ginahatag mo kini ngadto sa mga nagasalig kanimo, ug kini makita sa tanan.

20Gitagoan mo sila sa dapit diin anaa ang imong presensya,

ug didto luwas sila sa mga daotang mga plano ug pagpanginsulto sa mga tawo.

21Dalaygon ka, Ginoo!

Kay katingalahan gayod ang gipakita mo nga gugma kanako sa dihang didto ako sa usa ka lungsod nga gilibotan sa mga kaaway.

22Sa akong kalisang gipakaingon ko ug gisalikway mo na ako.

Apan gidungog mo ang akong pagpakilooy sa dihang nangayo akog tabang kanimo.

23Higugmaa ninyo ang Ginoo, kamong iyang matinud-anong katawhan.

Gitipigan sa Ginoo ang mga matinumanon kaniya,

apan silotan niya sa hilabihan ang mga mapahitas-on.

24Kamong nagalaom sa Ginoo,

pagpakalig-on kamo ug ayaw pagpakawala ug paglaom.