Tu es mon seul abri
1Méditation142.1 Signification incertaine. de David. Prière qu’il prononça quand il était dans la caverne142.1 Voir 1 S 22.1-2 ; 24.1-9 ; cf. Ps 57.1..
2A pleine voix, ╵je crie vers l’Eternel.
A pleine voix, ╵je supplie l’Eternel,
3et, devant lui, ╵je me répands en plaintes.
En sa présence, ╵j’expose ma détresse.
4Quand mon esprit ╵est abattu,
toi tu connais ╵par quel chemin je passe.
Sur la route où je marche,
ils m’ont tendu un piège.
5Regarde à droite142.5 C’est-à-dire du côté où se tient le défenseur (16.8 ; 109.31 ; 110.5). et vois :
il n’y a plus personne ╵qui veuille me connaître !
Je ne sais plus ╵où chercher un refuge
et nul ne veut ╵s’inquiéter de ma vie.
6O Eternel, ╵je fais appel à toi,
et je m’écrie : ╵« Tu es mon seul abri !
Tu es mon bien ╵au pays des vivants ! »
7Sois attentif ╵à mes supplications
car j’ai touché ╵le fond de la misère.
Délivre-moi ╵de mes persécuteurs !
Ils sont bien plus puissants que moi.
8Libère-moi ╵de ma prison
pour que je puisse te louer !
Autour de moi, ╵les justes feront cercle
quand tu m’auras ╵comblé de tes bienfaits.
1Een leerzaam gedicht van David.
2Hardop roep ik naar de Here
en ik smeek Hem naar mij te luisteren.
3Ik stort mijn hele hart voor Hem uit,
al mijn ellende vertel ik Hem.
4Als alles mij te veel wordt,
weet U hoe ik verder moet.
Men zet vallen voor mij op het pad dat ik moet gaan.
5Ik kijk naar rechts en zie uit naar hulp,
maar geen mens kijkt naar mij om.
Ik heb geen plek om te schuilen
en niemand vraagt hoe het met mij gaat.
6Here, ik roep naar U:
‘U bent de beste plaats om te schuilen.
U houdt mij in leven.
7Luister naar mijn smeekgebed,
ik ben zo verzwakt.
Bevrijd mij van de vijanden
die mij achtervolgen,
zij zijn veel sterker dan ik.
8Leid mij uit deze diepe ellende,
dan zal ik uw naam prijzen.
Als U mij redt,
zullen oprechte mensen om mij heen komen staan.’
