Seigneur, tu sais tout de moi
1Au chef de chœur. Psaume de David.
Eternel, ╵tu me sondes ╵et tu me connais.
2Toi, tu sais quand je m’assieds ╵et quand je me lève.
De loin, tu discernes ╵tout ce que je pense.
3Tu sais quand je marche ╵et quand je me couche,
et tous mes chemins ╵te sont familiers.
4Bien avant qu’un mot ╵vienne sur mes lèvres,
Eternel, ╵tu sais déjà tout ╵ce que je vais dire.
5Tu m’entoures ╵par-derrière et par-devant,
et tu mets ta main sur moi.
6Merveilleux savoir ╵hors de ma portée,
savoir trop sublime ╵pour que je l’atteigne.
7Où pourrais-je aller ╵loin de ton Esprit ?
Où pourrais-je fuir ╵hors de ta présence ?
8Si je monte au ciel ╵tu es là,
et si je descends ╵au séjour des morts, ╵t’y voilà !
9Si j’emprunte ╵les ailes de l’aube
et que j’aille demeurer ╵aux confins des mers,
10là aussi ta main ╵me dirigera,
ton bras droit ╵me tiendra.
11Et si je me dis : ╵« Du moins les ténèbres ╵m’envelopperont »,
alors la nuit même ╵se change en lumière ╵tout autour de moi.
12Pour toi, même les ténèbres ╵ne sont pas obscures
et la nuit est claire ╵comme le plein jour :
lumière ou ténèbres ╵pour toi sont pareilles.
13Tu m’as fait ce que je suis,
et tu m’as tissé ╵dans le ventre de ma mère.
14Je te loue ╵d’avoir fait de moi ╵une créature ╵aussi merveilleuse :
tu fais des merveilles,
et je le reconnais bien.
15Mon corps n’était pas caché ╵à tes yeux
quand, dans le secret, ╵je fus façonné
et tissé ╵comme dans les profondeurs ╵de la terre.
16Je n’étais encore ╵qu’une masse informe, ╵mais tu me voyais
et, dans ton registre, ╵se trouvaient déjà inscrits
tous les jours ╵que tu m’avais destinés
alors qu’aucun d’eux ╵n’existait encore.
17Combien tes desseins, ô Dieu, ╵sont, pour moi, impénétrables,
et comme ils sont innombrables !
18Si je les comptais,
ils seraient bien plus nombreux ╵que les grains de sable ╵sur les bords des mers.
Voici, je m’éveille, ╵je suis encore avec toi.
19Puisses-tu, ô Dieu, ╵faire mourir le méchant !
Que les hommes sanguinaires ╵partent loin de moi !
20Ils se servent de ton nom ╵pour leurs desseins criminels,
eux, tes adversaires, ╵l’utilisent pour tromper.
21Eternel, ╵comment donc ne pas haïr ╵ceux qui te haïssent,
et ne pas prendre en dégoût ╵ceux qui te combattent ?
22Eh bien, je leur voue ╵une haine extrême,
et les considère ╵comme mes ennemis mêmes.
23Sonde-moi, ô Dieu, ╵pénètre mon cœur,
examine-moi, ╵et pénètre les pensées ╵qui me bouleversent !
24Considère si je suis ╵le chemin du mal
et dirige-moi ╵sur la voie ╵prescrite depuis toujours !
สดุดี 139
(ถึงหัวหน้านักร้อง บทสดุดีของดาวิด)
1ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ได้ทรงตรวจตราจิตใจของข้าพระองค์
และพระองค์ทรงรู้จักข้าพระองค์
2พระองค์ทรงทราบเมื่อข้าพระองค์นั่งลงและลุกขึ้น
พระองค์ทรงประจักษ์ความคิดของข้าพระองค์แต่ไกล
3พระองค์ทรงหยั่งรู้วิถีทางและการหยุดพักของข้าพระองค์
พระองค์ทรงคุ้นเคยกับทางทั้งสิ้นของข้าพระองค์
4ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ก่อนที่ข้าพระองค์จะเอ่ยปาก
พระองค์ก็ทรงทราบความทั้งสิ้นแล้ว
5พระองค์ทรงโอบล้อมข้าพระองค์ทั้งข้างหน้าและข้างหลัง
พระองค์ทรงวางพระหัตถ์เหนือข้าพระองค์
6ความรู้เช่นนี้อัศจรรย์ยิ่งนักสำหรับข้าพระองค์
สูงเกินกว่าข้าพระองค์จะเข้าใจ
7ข้าพระองค์จะไปที่ไหนให้พ้นจากพระวิญญาณของพระองค์ได้?
ข้าพระองค์จะหนีไปที่ไหนให้พ้นจากพระพักตร์ของพระองค์?
8หากข้าพระองค์ขึ้นไปยังสวรรค์ พระองค์ประทับอยู่ที่นั่น
หากข้าพระองค์นอนลงในแดนมรณา พระองค์ก็ประทับที่นั่น
9หากข้าพระองค์บินไปด้วยปีกแห่งรุ่งอรุณ
หากข้าพระองค์ไปอยู่ที่มหาสมุทรสุดไกลโพ้น
10แม้แต่ที่นั่น พระหัตถ์ของพระองค์ก็จะทรงนำข้าพระองค์
พระหัตถ์ขวาของพระองค์ก็จะยึดข้าพระองค์ไว้มั่น
11หากข้าพระองค์กล่าวว่า “แน่นอน ความมืดจะบังเราไว้
และความสว่างจะกลายเป็นค่ำคืนรอบตัวเรา”
12สำหรับพระองค์ แม้ความมืดก็ไม่มืด
กลางคืนก็สว่างดั่งกลางวัน
เพราะสำหรับพระองค์ ความมืดก็เป็นดั่งความสว่าง
13เพราะพระองค์ทรงสร้างส่วนลึกล้ำภายในตัวข้าพระองค์
พระองค์ทรงถักทอข้าพระองค์ขึ้นในครรภ์มารดา
14ข้าพระองค์สรรเสริญพระองค์ เพราะพระองค์ทรงสร้างข้าพระองค์อย่างมหัศจรรย์และน่าครั่นคร้าม
ฝีพระหัตถ์ของพระองค์อัศจรรย์
ข้าพระองค์ทราบดี
15โครงร่างของข้าพระองค์ไม่ได้ซ่อนเร้นจากพระองค์
เมื่อข้าพระองค์ถูกสร้างขึ้นในที่ลี้ลับ
เมื่อข้าพระองค์ถูกถักทอขึ้นในห้วงลึกแห่งแผ่นดินโลก
16พระเนตรของพระองค์ทรงเห็นข้าพระองค์ตั้งแต่ข้าพระองค์ยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง
ทุกวันคืนที่กำหนดไว้สำหรับข้าพระองค์
ทรงบันทึกไว้ในสมุดของพระองค์
ก่อนที่วันเหล่านั้นจะมาถึง
17ข้าแต่พระเจ้า! พระดำริของพระองค์สำหรับข้าพระองค์นั้นเลิศล้ำ!139:17 หรือพระดำริของพระองค์เกี่ยวกับข้าพระองค์นั้นเลิศล้ำ!
รวมกันแล้วก็ยิ่งใหญ่นัก!
18หากจะนับ
ก็มากยิ่งกว่าเม็ดทราย
เมื่อข้าพระองค์ตื่นขึ้น ข้าพระองค์ยังคงอยู่กับพระองค์
19ข้าแต่พระเจ้า! ขอทรงประหารคนชั่วเถิด
เจ้าคนกระหายเลือด จงไปให้พ้น!
20พวกเขากล่าวถึงพระองค์ด้วยเจตนาชั่ว
ศัตรูของพระองค์ใช้พระนามของพระองค์ในทางมิชอบ
21ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ไม่ได้เกลียดชังผู้ที่เกลียดชังพระองค์หรือ?
ข้าพระองค์ไม่ได้สะอิดสะเอียนผู้ที่บังอาจลุกขึ้นต่อสู้พระองค์หรือ?
22สำหรับพวกเขา ข้าพระองค์มีแต่ความเกลียดชัง
และนับเขาเป็นศัตรูของข้าพระองค์
23ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงตรวจตราดูเถิด และทรงทราบจิตใจของข้าพระองค์
ขอทรงตรวจสอบและประจักษ์แจ้งความคิดกระวนกระวายของข้าพระองค์
24โปรดดูว่ามีสิ่งใดบ้างในตัวของข้าพระองค์ซึ่งไม่เป็นที่พอพระทัย
และขอทรงนำข้าพระองค์ไปตามวิถีนิรันดร์
