Quand des frères sont unis
1Cantique pour la route vers la demeure de l’Eternel133.1 Voir note 120.1.. De David.
Oh ! Qu’il est bon ╵et qu’il est agréable
pour des frères de se trouver ensemble !
2C’est comme l’huile parfumée133.2 L’huile sainte réservée à l’onction des prêtres (Ex 30.22-33 ; Lv 8.30).
répandue sur la tête,
qui descend sur la barbe, ╵la barbe d’Aaron,
et coule jusqu’au bord ╵de ses habits.
3C’est comme la rosée ╵qui descend de l’Hermon
sur le mont de Sion133.3 Haute montagne au nord-est d’Israël, souvent couverte de neige. L’humidité aspirée sur ses pentes se répand en rosée fertilisante dans le nord du pays et souvent, par vent favorable, jusqu’en Judée (voir Gn 27.28 ; Ag 1.10 ; Za 8.12)..
C’est là que l’Eternel ╵accorde sa bénédiction
et la vie pour toujours.
زەبووری 133
گۆرانی گەشتیاران، بۆ داود.
1ئەوەتا چەند باشە و چەند جوانە،
کاتێک گەلی خودا پێکەوە بژین!
2وەک ڕۆنی بۆن خۆشە بەسەر سەرەوە،
کە بەسەر ڕیشدا دێتە خوارێ، ڕیشی هارون،
کە بەسەر یەخەی کراسەکەیدا دێتە خوارێ.
3وەک شەونمی حەرمۆن133:3 بەرزترین شاخە لە سوریا. کە دێتە خوارێ
بەسەر کێوی سییۆن،
چونکە لەوێ یەزدان فەرمانی بە بەرەکەت دا، ژیانی هەتاهەتایی.
