Du fond de la détresse
1Cantique pour la route vers la demeure de l’Eternel130.1 Voir note 120.1..
Du fond de la détresse ╵je t’invoque, Eternel.
2Seigneur, écoute-moi !
Sois attentif
à mes supplications !
3O Eternel, ╵si tu retiens nos fautes,
Seigneur, qui donc subsistera ?
4Mais le pardon ╵se trouve auprès de toi
afin que l’on te craigne.
5Moi, je m’attends à l’Eternel, ╵oui, je m’attends à lui, ╵de tout mon être,
j’ai confiance en sa parole.
6Je guette le Seigneur
bien plus que les guetteurs ╵attendent le matin,
oui, plus que les guetteurs ╵attendent le matin.
7O Israël, ╵place ta confiance ╵en l’Eternel,
car c’est auprès de lui ╵que l’on trouve l’amour :
la délivrance abonde ╵auprès de lui,
8et c’est lui qui délivrera ╵Israël de tous ses péchés130.8 Voir Mt 1.21 ; Tt 2.14..
1Een bedevaartslied.
Ik zit zo diep in de put, Here,
en ik roep naar U.
2Luister naar mij, Here.
Laten uw oren naar mij luisteren.
3Here, als U al onze zonden blijft onthouden,
kunnen wij immers niet blijven leven?
4Maar ik weet dat U vergeeft,
zodat iedereen ontzag voor U zal hebben.
5Ik verwacht alles van de Here.
Ik ken zijn woord en heb er alle vertrouwen in.
6Ik zie uit naar de Here.
Ik zie naar Hem uit met nog meer verlangen
dan de nachtwachter uitkijkt naar de nieuwe morgen.
7Laten de Israëlieten al hun vertrouwen op de Here stellen,
want de Here is rijk aan goedheid en liefde.
Hij zorgt voor de bevrijding.
8Hij zal het volk Israël bevrijden
van al zijn zonden.
