Semailles et moisson
1Cantique pour la route vers la demeure de l’Eternel126.1 Voir note 120.1..
Quand l’Eternel a ramené ╵les captifs de Sion126.1 Autre traduction : a changé le sort de Sion.,
nous étions comme dans un rêve.
2Alors nous ne cessions de rire
et de pousser des cris de joie.
Alors on disait chez les autres peuples :
« Oh, l’Eternel a fait pour eux ╵de grandes choses ! »
3Oui, l’Eternel a fait pour nous
de grandes choses :
nous sommes dans la joie.
4Viens changer notre sort126.4 Autre traduction : ramène nos captifs., ╵ô Eternel,
comme quand l’eau coule à nouveau ╵dans les lits des rivières du Néguev.
5Qui sème dans les larmes
moissonnera avec des cris de joie !
6Qui s’en va en pleurant ╵alors qu’il porte sa semence
reviendra en poussant des cris de joie, ╵alors qu’il portera ses gerbes.
สดุดี 126
(บทเพลงใช้แห่ขึ้นไปยังเยรูซาเล็ม)
1เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงนำเหล่าเชลยกลับสู่ศิโยน126:1 หรือเมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงให้ศิโยนกลับสู่สภาพดี
เราก็เหมือนคนที่ฝันไป126:1 หรือเหมือนคนที่สุขภาพดีดังเดิม
2ปากของเราหัวเราะร่า
ลิ้นของเราขับขานบทเพลงแห่งความยินดี
และประชาชาติทั้งหลายพูดกันว่า
“องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกระทำการยิ่งใหญ่เพื่อพวกเขา”
3องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกระทำการยิ่งใหญ่เพื่อเรา
เราจึงเปี่ยมล้นด้วยความยินดี
4ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าขอทรงให้ข้าพระองค์ทั้งหลายกลับสู่สภาพดี126:4 หรือทรงนำเหล่าเชลยของเรากลับมา
อย่างสายธารในเนเกบ
5บรรดาผู้ที่หว่านด้วยน้ำตา
จะเก็บเกี่ยวด้วยบทเพลงแห่งความยินดี
6บรรดาผู้ที่ออกไปหว่านเมล็ดพืช
ด้วยน้ำตา
จะแบกฟ่อนข้าวกลับมา
ด้วยบทเพลงแห่งความยินดี
