Psaumes 109 – BDS & HLGN

La Bible du Semeur

Psaumes 109:1-31

Sors de ton silence, ô Dieu !

1Au chef de chœur. Psaume de David.

Dieu, toi que je loue, ╵ne reste pas silencieux,

2car des gens méchants ╵ouvrent contre moi ╵leur bouche empreinte de tromperie,

et ils tiennent contre moi ╵des propos menteurs.

3Ils m’entourent de paroles ╵que la haine inspire.

Sans cause, ils me font la guerre.

4Pour prix de mon amitié, ╵ils m’ont accusé,

tandis que moi, je suis en prière.

5Ils me font du mal ╵pour le bien que je leur fais,

et mon amitié ╵est payée de haine.

6Soumets-le à un méchant109.6 Dans les v. 6-19, le psalmiste lance des imprécations contre ses adversaires qui sont motivées par le souci que la justice soit rétablie pour la gloire de Dieu, ainsi que par le désir légitime d’être délivré de ses ennemis. D’autres comprennent ces versets comme une citation des propos tenus par les « gens méchants » contre le psalmiste. !

Qu’un accusateur ╵se tienne à sa droite !

7Que, lors de son jugement, ╵il soit déclaré coupable,

que sa prière serve ╵à le condamner !

8Que ses jours soient abrégés,

qu’un autre prenne sa charge109.8 Cité en Ac 1.20. !

9Que ses fils soient orphelins,

que sa femme reste veuve,

10que ses enfants soient errants, ╵qu’ils mendient leur pain109.10 Texte hébreu traditionnel. L’ancienne version grecque a : qu’ils soient expulsés.,

et qu’ils soient réduits à quémander ╵loin de leur demeure en ruine !

11Que le créancier ╵prenne tout son bien !

Que des étrangers ravissent ╵le produit de son labeur !

12Qu’il n’y ait personne ╵qui lui manifeste ╵de la bienveillance

et qui ait pitié ╵de ses orphelins !

13Que ses descendants ╵soient exterminés

et qu’à la génération suivante, ╵leur nom disparaisse.

14Que le péché de ses pères ╵soit pris en compte par l’Eternel,

que les fautes de sa mère ╵ne soient jamais effacées !

15Que l’Eternel constamment, ╵les ait en ligne de mire !

Que leur souvenir ╵soit extirpé de la terre !

16Car cet homme ╵ne s’est jamais appliqué ╵à agir avec bonté,

et il a persécuté ╵le pauvre, le démuni,

l’homme au cœur brisé, ╵jusqu’à le faire mourir.

17Il aimait maudire : ╵que la malédiction vienne ╵le frapper !

Il refusait de bénir : ╵que la bénédiction fuie ╵loin de lui !

18Puisqu’il endossait ╵la malédiction ╵comme un vêtement,

qu’elle le pénètre ╵comme ferait l’eau,

et qu’elle entre en lui ╵jusque dans ses os ╵comme ferait l’huile109.18 Nb 5.17-28. !

19Qu’elle l’enveloppe ╵comme un vêtement,

comme une ceinture ╵sans cesse attachée ╵autour de ses reins !

20Que ce soit ainsi, ╵que l’Eternel paie ╵mes accusateurs

et ceux qui me calomnient.

21Et toi, Eternel, Seigneur,

interviens en ma faveur ╵en vue de ta renommée !

Toi dont l’amour est si bon, ╵viens me délivrer !

22Je suis affligé et pauvre

et mon cœur est déchiré ╵au-dedans de moi.

23Comme l’ombre qui s’étire, ╵je m’évanouis ;

et l’on me secoue ╵comme on le ferait ╵d’une sauterelle.

24Mes genoux flageolent ╵par l’effet du jeûne

et mon corps est amaigri.

25Je suis, pour ces gens, ╵un sujet de raillerie.

Dès qu’ils m’aperçoivent, ╵ils hochent la tête.

26A l’aide, Eternel, mon Dieu !

Sauve-moi dans ton amour !

27Que mes ennemis ╵puissent reconnaître

que c’est toi seul, Eternel, ╵toi seul qui as fait cela.

28Ils peuvent maudire, ╵toi, tu béniras !

Ils se dressent contre moi… ╵Ils seront couverts de honte !

Et ton serviteur ╵sera dans la joie.

29Que ceux qui m’accusent ╵soient couverts de déshonneur !

Qu’ils soient revêtus de honte ╵comme d’un manteau !

30Je célébrerai ╵l’Eternel à pleine voix,

et je le glorifierai ╵parmi les foules nombreuses,

31car il se tient aux côtés du pauvre

pour le délivrer ╵de ceux qui l’assignent ╵en justice.

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 109:1-31

Salmo 109Salmo 109 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni David. Sa direktor sang mga manugkanta.

Ang Reklamo sang Tawo nga Ara sa Kalisod

1O Dios, nga akon ginadayaw, sabta ang akon pagpanawag sa imo.

2Kay ginaakusar ako sang malaot kag dayaon nga mga tawo.

Nagahambal sila sang binutig parte sa akon.

3Permi nila ako ginahambalan sing malain bisan wala sing kabangdanan.

4Bisan nagapakig-abyan ako sa ila, ginakontra nila ako;

pero ginapangamuyuan ko sila.

5Ginabalusan nila ako sing malain sa maayo nga ginahimo ko sa ila,

kag ginabalusan nila ako sing kaakig sa akon pagpakig-abyan sa ila.

6Nagasiling sila,109:6 Nagasiling sila: Ang bersikulo 6-19 posible pulong sang mga kaaway kontra sa amo nga tawo ukon pulong sang tawo kontra sa iya mga kaaway. “Mangita kita sang malaot nga tawo nga magkontra kag mag-akusar sa iya sa korte.

7Kon hukman na siya, kabay pa nga magguwa nga may sala siya.

Kag kabay pa nga ang iya pangamuyo kabigon nga sala.

8Kabay pa nga indi magdugay ang iya kabuhi kag ihatag na lang sa iban ang iya katungdanan.

9Kabay pa nga mapatay na siya agod mailo ang iya mga kabataan kag mabalo ang iya asawa.

10Kabay pa nga bisan diin na lang magkadto ang iya mga kabataan nga nagapakilimos,

kag kabay pa nga palayason109:10 palayason: Amo ini sa Septuagint, pero sa Hebreo, mangita. sila bisan sa ila guba nga elistaran.

11Kabay pa nga kuhaon sang iya gin-utangan ang tanan niya nga pagkabutang,

kag kabay pa nga kuhaon sang mga dumuluong ang iya pinangabudlayan.

12Kabay pa nga wala sing may maluoy sa iya kag sa iya ilo nga mga kabataan kon mapatay na siya.

13Kabay pa nga magkalamatay ang iya mga kaliwat agod malimtan na sila sa masunod nga henerasyon.

14-15Kabay pa nga indi pagpatawaron kag indi pagkalimtan sang Ginoo ang sala sang iya mga ginikanan kag mga katigulangan;

kag kabay pa nga itugot sang Ginoo nga malimtan na sila sa kalibutan.

16Kay wala gid niya ginahunahuna ang paghimo sang maayo,

kundi ginahingabot niya kag ginapamatay ang mga kubos, mga imol, kag mga nadulaan sang paglaom.

17Luyag niya nga pakamalauton ang iban—kabay pa nga sa iya ina matabo.

Wala siya naluyag magbendisyon sa iban—kabay pa nga wala man sing may magbendisyon sa iya.

18Wala untat ang iya pagpakamalaot sa iban; daw bayo na ini nga iya ginasuksok.

Kabay pa nga ang iya pagpakamalaot magabalik sa iya pareho sang pagsulod sang tubig sa iya lawas ukon pareho sang pagpanalupsop sang lana sa iya mga tul-an.

19Kag kabay pa nga magpabilin ini sa iya nga daw sa bayo nga nagatabon sa iya lawas ukon daw sa paha nga ginapaha niya permi.”

20Ginoo, kabay pa nga amo ina ang imo isilot sa mga nagaakusar kag nagahambal sing malain sa akon.

21Pero buligi ako, Ginoong Dios, agod mapadunggan ka.

Luwasa ako tungod sang imo kaayo kag gugma.

22Kay kubos kag imol ako, kag nagasakit ang akon buot.

23Nagaamat-amat na dula ang akon kabuhi pareho sa landong kon gab-i.

Daw pareho ako sa apan nga ginkahig.

24Nagaluya ang akon tuhod tungod sa pagpuasa.

Puwerte na ako kaniwang.

25Nangin talamayon ako sa akon mga kaaway.

Nagalungo-lungo sila kon makita nila ako.

26Buligi ako, Ginoo, nga akon Dios;

luwasa ako suno sa imo gugma.

27Kag mabal-an sang akon mga kaaway nga ikaw, Ginoo, ang nagluwas sa akon.

28Ginapakamalaot nila ako, pero ikaw magabendisyon sa akon.

Mahuy-an sila kon salakayon nila ako, pero ako nga imo alagad magakalipay.

29Sila nga nagaakusar sa akon matabunan sang kahuy-anan pareho sa bayo nga nagatabon sa lawas.

30Pasalamatan ko gid ang Ginoo;

dayawon ko siya sa atubangan sang madamo nga katawhan.

31Kay ginadepensahan niya ang mga tawo nga bululigan agod maluwas sila sa mga nagasentensya sa ila sang kamatayon.