Psaumes 105 – BDS & APSD-CEB

La Bible du Semeur

Psaumes 105:1-45

Dieu est fidèle105 Pour les v. 1-15, voir 1 Ch 16.8-22.

1Louez l’Eternel, ╵et faites appel à lui !

Publiez parmi les peuples ╵ses hauts faits !

2Chantez à sa gloire, ╵et célébrez-le ╵en musique !

Racontez sans cesse ╵toutes ses merveilles !

3Soyez fiers de lui, ╵car il est très saint !

Que le cœur de ceux ╵qui sont attachés à l’Eternel ╵soit rempli de joie !

4Tournez-vous vers l’Eternel ! ╵Faites appel à sa force !

Aspirez à vivre ╵constamment en sa présence !

5Souvenez-vous des merveilles ╵qu’il a accomplies !

Rappelez-vous ses prodiges ╵et les jugements ╵qu’il a prononcés,

6vous, les descendants ╵d’Abraham, son serviteur,

vous, descendants de Jacob, ╵vous qu’il a choisis !

7Notre Dieu, c’est l’Eternel,

sur toute la terre ╵s’exercent ses jugements.

8Il se souvient pour toujours ╵de son alliance,

de ce qu’il a donné sa parole ╵pour mille générations105.8 Voir Dt 7.9. :

9il a conclu un traité ╵avec Abraham,

et l’a confirmé ╵par serment à Isaac105.9 Voir Gn 12.7 ; 17.8 ; 22.16-17 ; 26.3..

10Il l’a confirmé ╵à Jacob ╵en en faisant une loi,

et, pour Israël, ╵une alliance pour toujours.

11Il a déclaré : ╵« Je te donnerai ╵le pays de Canaan,

ce sera la part ╵que vous allez posséder105.11 Pour les v. 10-11, voir Gn 28.13-15.. »

12Ils n’étaient alors ╵qu’un très petit nombre,

une poignée d’immigrants105.12 Voir Gn 34.30 ; Dt 7.7 ; 26.5.,

13allant çà et là, ╵d’une peuplade à une autre,

d’un royaume vers un autre peuple.

14Mais Dieu ne laissa personne ╵les persécuter ;

il réprimanda des rois à leur sujet :

15« Ne maltraitez pas ╵ceux qui me sont consacrés

et ne faites pas de mal ╵à ceux qui sont mes prophètes105.15 Pour les v. 14-15, voir Gn 12.17 ; 20.3-7. ! »

16Il fit venir la famine ╵sur tout le pays,

les privant de pain105.16 Voir Gn 41.53-57..

17Il envoya devant eux un homme :

Joseph, vendu comme esclave105.17 Voir Gn 37.28 ; 45.5..

18On chargea ses pieds de chaînes,

son cou d’un carcan de fer105.18 Voir Gn 39.20.

19jusqu’au jour où s’accomplit ╵ce que Joseph avait annoncé.

Alors la parole ╵prononcée par l’Eternel ╵montra qu’il avait raison105.19 Voir Gn 37.6-10. :

20le roi ordonna ╵de le délier ;

le dominateur des peuples ╵le fit relâcher105.20 Voir Gn 41.14.

21et il l’établit seigneur sur son royaume,

il le nomma gouverneur ╵de tous ses domaines105.21 Voir Gn 41.39-41.

22pour donner ses instructions à ses ministres ╵comme il le jugerait bon,

pour enseigner la sagesse ╵à ses conseillers.

23Puis Israël se rendit ╵en Egypte,

Jacob émigra ╵au pays de Cham105.23 Voir Gn 46.6 ; 47.11..

24Dieu rendit son peuple ╵très fécond,

plus puissant ╵que ses ennemis.

25Il changea les dispositions de ceux-ci, ╵qui se mirent à haïr son peuple,

à préparer le malheur ╵de ses serviteurs105.25 Pour les v. 24-25, voir Ex 1.7-14..

26Alors il leur envoya ╵Moïse, son serviteur,

Aaron qu’il avait choisi105.26 Voir Ex 3.1-4, 17..

27En Egypte, ils accomplirent ╵sur son ordre des miracles

et de grands prodiges ╵au pays de Cham.

28Il envoya les ténèbres ╵qui couvrirent le pays105.28 Voir Ex 10.21-29.,

et les Egyptiens cessèrent ╵de résister à ses ordres105.28 Voir Ex 11.1-2. L’ancienne version grecque et la syriaque portent : avaient résisté à ses ordres..

29Il changea leurs eaux en sang

et fit mourir leurs poissons105.29 Voir Ex 7.14-25..

30Il fit grouiller de grenouilles ╵le pays entier

jusqu’aux chambres de leur roi105.30 Voir Ex 7.26 à 8.11..

31Sur un ordre de sa part, ╵parurent des mouches venimeuses,

les moustiques envahirent ╵le pays entier105.31 Voir Ex 8.12-28..

32Au lieu de la pluie, ╵il leur envoya la grêle

et il fit tomber la foudre ╵sur tout leur pays.

33Il frappa ╵leurs vignes et leurs figuiers

et brisa les arbres ╵de leur territoire105.33 Voir Ex 9.13-35..

34Sur un ordre de sa part, ╵d’innombrables sauterelles

et des criquets arrivèrent

35pour dévorer toute l’herbe ╵à travers tout le pays,

et tous les produits ╵de leur terre105.35 Voir Ex 10.1-20..

36Puis il fit mourir ╵tous les fils aînés dans leur pays,

premiers fruits de leur vigueur virile105.36 Voir Ex 12.29-30.,

37et il fit sortir les siens ╵avec de l’argent, de l’or105.37 Voir Ex 12.35-36.,

sans qu’aucun trébuche ╵parmi ses tribus.

38Les Egyptiens se réjouirent ╵de les voir partir,

car devant ce peuple, ╵ils étaient terrorisés105.38 Voir Ex 12.33 ; 15.16..

39Il étendit la nuée ╵comme un rideau protecteur,

et il fit briller un feu ╵pour les éclairer la nuit105.39 Voir Ex 13.21-22 ; 14.19-20..

40Parce qu’ils le demandèrent, ╵il leur envoya des cailles

et les rassasia ╵du pain qui venait du ciel105.40 Voir Ex 16.13-18..

41Il fendit la roche, ╵et l’eau en jaillit.

A travers la steppe aride, ╵elle coula comme un fleuve105.41 Voir Ex 17.1-7 ; Nb 20.2-13.,

42car il se souvint ╵d’Abraham, son serviteur,

et de la promesse sainte ╵qu’il lui avait faite105.42 Voir Gn 15.13-14 ; Ex 2.24..

43Il fit sortir du pays ╵son peuple dans l’allégresse

et ceux qu’il avait choisis ╵avec des cris de triomphe.

44Il leur a donné les terres ╵occupées par d’autres peuples

et les a fait profiter ╵du travail que ces populations ╵avaient accompli105.44 Voir Jos 11.16-23.,

45pour qu’ils obéissent ╵à ce qu’il avait prescrit

et qu’ils respectent ses lois.

Louez l’Eternel !

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 105:1-45

Salmo 105

Ang Dios ug ang Iyang Katawhan

(1 Cro. 16:8-22)

1Pasalamati ninyo ang Ginoo;

simbaha ninyo siya!

Isugilon ngadto sa mga katawhan ang iyang mga binuhatan.

2Awiti ninyo siya ug mga pagdayeg;

isugilon ang tanang katingalahan niyang mga buhat.

3Dayega ninyo ang iyang pagkabalaan.105:3 pagkabalaan: sa literal, balaang ngalan.

Paglipay kamong mga nagadangop kaniya.

4Salig kamo sa Ginoo ug sa iyang kusog.

Dangop kamo kanunay kaniya.

5-6Kamong mga kaliwat ni Abraham nga alagad sa Dios,

ug mga kaliwat usab ni Jacob nga mga pinili sa Dios,

hinumdomi ninyo ang iyang katingalahang mga buhat, ang iyang mga milagro, ug ang iyang mga paghukom.

7Siya ang Ginoo nga atong Dios,

ug nagahukom siya sa tibuok kalibotan.

8Ginahinumdoman niya kanunay ang iyang kasabotan.

Dili gayod niya pagkalimtan ang iyang saad hangtod sa kahangtoran.

9Kining kasabotan gihimo niya kang Abraham ug gisaad usab niya kang Isaac.

10Gilig-on niya kini ngadto kang Jacob, nga gitawag usab ug Israel, ug magpadayon kini hangtod sa kahangtoran.

11Miingon siya sa matag usa kanila,

“Ihatag ko kaninyo ang yuta sa Canaan ingon nga inyong panulondon.”

12Kaniadto gamay pa lang kaayo ang katawhan sa Dios,

ug mga dumuduong pa lang sila sa yuta sa Canaan.

13Naglatagaw sila sa mga kanasoran ug mga gingharian.

14Apan wala motugot ang Dios nga daog-daogon sila.

Aron mapanalipdan sila, gibadlong niya ang mga hari.

Miingon siya:

15“Ayaw ninyo hilabti ang akong piniling mga alagad;

ayaw ninyo pasipad-i ang akong mga propeta.”

16Sa dihang nagpadala ang Dios ug kagutom sa yuta sa Canaan,

gihurot niyag kuha ang tanan nilang kuhaanan ug pagkaon.

17Apan gipauna na niyang daan si Jose, nga gibaligya ingon nga ulipon didto sa Ehipto.

18Gikadenahan ang iyang mga tiil

ug gibutangan ug puthaw ang iyang liog,

19hangtod nga natuman ang iyang gitagna.

Ang mensahe sa Ginoo kaniya nga natuman nagpamatuod nga matarong siya.

20Gibuhian siya sa hari sa Ehipto nga nangulo sa daghang katawhan,

21ug gihimo siya nga tigdumala sa palasyo ug sa tanang kabtangan niini.

22Isip tigdumala, may katungod siya sa pagbadlong sa mga opisyal sa hari,

ug sa pagtudlo sa mga magtatambag niini.

23Unya miadto si Jacob ug ang iyang panimalay sa Ehipto, ang yuta sa mga kaliwat ni Ham,

ug didto sila namuyo.

24Gipadaghan sa Ginoo ang iyang katawhan;

mas daghan pa kay sa mga taga-Ehipto nga ilang mga kaaway.

25Gitugot sa Ginoo nga kasilagan ug limbongan sa mga taga-Ehipto ang iyang katawhan nga iyang mga alagad.

26Unya gipadala niya si Moises nga iyang alagad ug si Aaron nga iyang pinili.

27Gipakita nila didto sa yuta sa mga kaliwat ni Ham ang katingalahang mga buhat sa Dios.

28Gipangitngit sa Dios ang Ehipto;

apan misupak gihapon105:28 apan misupak gihapon: Mao kini sa Septuagint ug sa Syriac; apan sa Hebreo, ug wala mosupak. ang mga taga-Ehipto sa iyang mga sugo.

29Gihimo niyang dugo ang ilang mga tubig,

busa nangamatay ang mga isda.

30Napuno ug baki ang ilang yuta,

bisan ang mga kuwarto sa ilang mga pangulo.

31Sa pagmando sa Dios, napuno ug langaw ug lamok105:31 lamok: o, kuto. Dili klaro ang buot ipasabot niini sa Hebreo nga teksto. ang ilang yuta.

32Gipadad-an niya sila ug ulan nga ice ug kilat.

33Gipangdaot niya ang ilang mga tanom nga ubas ug ang mga kahoy nga igos, ug ang uban pang mga kahoy.

34Sa iyang pagmando, miabot ang mga dulon105:34 mga dulon: o, mga dulon ug mga talisik. nga dili maihap sa kadaghan.

35Ug gikaon niini ang tanang mga tanom sa ilang yuta apil na ang ilang mga anihon.

36Gipamatay sa Dios ang tanan nilang mga kamagulangang anak nga lalaki.

37Unya gipagawas niya ang mga Israelinhon gikan sa Ehipto nga wala maunsa,

ug may dala pang mga pilak ug mga bulawan.

38Nalipay ang mga taga-Ehipto sa pagbiya sa mga Israelinhon, tungod kay nahadlok sila kanila.

39Sa panahon sa paglakaw sa mga Israelinhon, nagbutang ang Dios ug panganod sa paghatag ug landong kanila, ug kalayo sa paghatag kanila ug kahayag sa panahon sa kagabhion.

40Nangayo sila105:40 sila: sa Hebreo, siya, nga mahimong si Moises. ug pagkaon,

ug gipadad-an sila sa Dios ug mga buntog,

ug gibusog niya sila sa pagkaon nga gikan sa langit.

41Gibuak niya ang bato ug mibugwak ang tubig.

Midagayday kini sa disyerto sama sa suba.

42Gihimo kining tanan sa Dios kay wala niya kalimti ang iyang saad kang Abraham nga iyang alagad.

43Gipagawas niya gikan sa Ehipto nga malipayon ug naghugyaw sa kalipay ang katawhan nga iyang pinili.

44Ug gihatag niya kanila ang mga yuta nga gipanag-iyahan sa ubang mga katawhan;

gipanunod nila ang hinagoan sa uban.

45Gihimo kini sa Dios aron tumanon nila ang iyang mga tulumanon ug mga kasugoan.

Dayega ang Ginoo!