La tristesse de l’exil
1Ne te réjouis pas, Israël,
n’exulte pas de joie ╵comme les autres peuples,
car tu as délaissé ton Dieu ╵pour te prostituer,
et, sur toutes les aires ╵où l’on procède ╵au battage du blé,
tu as aimé ╵le salaire de la débauche.
2Mais l’aire et le pressoir ╵ne les nourriront pas,
la récolte de vin ╵sera bien décevante.
3Ils n’habiteront plus ╵dans le pays de l’Eternel.
Ephraïm9.3 C’est-à-dire Israël, le royaume du Nord. reprendra ╵le chemin de l’Egypte
et ils devront manger ╵des aliments impurs9.3 Voir Lv 11. ╵en Assyrie.
4Ils ne verseront plus ╵de vin en libation ╵pour l’Eternel,
leurs sacrifices ╵ne lui seront pas agréables,
leur nourriture ╵sera comme un repas de deuil9.4 A cause du châtiment qui fondra sur eux. Ceux qui participaient à un repas dans une maison où il y avait un mort se rendaient rituellement impurs (Nb 19.14 ; Dt 26.14 ; Jr 16.7)..
Ceux qui en mangeront ╵se rendront tous impurs.
Leur pain ne servira ╵que pour leur subsistance
mais il n’entrera pas ╵dans le temple de l’Eternel.
5Que ferez-vous alors ╵aux jours d’assemblées cultuelles
et pour les fêtes ╵de l’Eternel ?
6Car, les voilà qui partent ╵à cause de la destruction :
l’Egypte les recueillera,
Memphis les ensevelira.
Les orties prendront possession ╵de leurs trésors précieux9.6 Voir 8.4.
et les ronces croîtront ╵dans leurs habitations.
7Le voilà arrivé, ╵le temps du châtiment.
Ils sont venus, les jours ╵du règlement des comptes,
sache-le Israël !
Il est fou, le prophète !
L’homme qui a l’Esprit divague !
Tes fautes abondantes ╵en sont la cause
ainsi que cette hostilité ╵qui vous anime9.7 C’est-à-dire qui vous anime contre l’Eternel et son prophète. Autre traduction : ainsi que l’hostilité de Dieu que vous allez subir..
8La sentinelle d’Ephraïm ╵c’est le prophète qui se tient ╵avec mon Dieu.
Pourtant des pièges sont tendus ╵partout sur son chemin,
il rencontre l’hostilité ╵dans le pays9.8 dans le pays: autre traduction : dans le temple. de son Dieu même.
9Ils sont profondément ╵enfoncés dans la corruption
comme ils l’étaient jadis ╵aux jours de Guibéa9.9 Voir Jg 19 à 21..
Mais Dieu prendra ╵en considération leurs fautes,
et il les châtiera ╵pour leurs péchés.
Déchéance finale
10« J’ai trouvé Israël
comme une grappe de raisins ╵au milieu du désert,
et j’ai vu vos ancêtres
comme les premiers fruits ╵sur un jeune figuier.
Mais eux, lorsqu’ils sont arrivés ╵à Baal-Peor9.10 Voir 5.2 ; Nb 25.,
ils se sont consacrés ╵à cette idole infâme
et ils sont devenus abominables ╵comme l’objet de leur adoration.
11La gloire d’Ephraïm ╵fuira à tire-d’aile ╵comme un oiseau.
Il n’y aura plus de naissances,
plus de grossesses
et plus de conceptions.
12Et même s’ils élevaient des enfants,
je les en priverais ╵avant que ceux-ci soient adultes.
Oui, quel malheur pour eux ╵quand je me détournerai d’eux !
13Je voyais Ephraïm ╵tout comme une autre Tyr,
plantée en un lieu verdoyant9.13 Je voyais Ephraïm… verdoyant. L’ancienne version grecque a : Ephraïm, je le vois, a fait de ses fils un gibier.,
Ephraïm va devoir ╵envoyer ses enfants ╵vers celui qui massacre. »
14Donne-leur, Eternel…
Que leur donneras-tu ?
Un ventre qui avorte
et des seins desséchés.
15« Or, toute leur méchanceté ╵s’est montrée à Guilgal9.15 Voir 4.15 et note.
et c’est là que j’ai pris ╵ce peuple en aversion.
Leurs actions sont mauvaises,
c’est pourquoi je les chasserai ╵de mon pays.
Je cesserai de les aimer,
car tous leurs chefs ╵sont des rebelles.
16Ephraïm est frappé
et sa racine est desséchée,
ils ne produiront plus de fruit,
et même si leurs femmes ╵ont des enfants,
j’enverrai à la mort ╵les enfants qu’ils chérissent. »
17Oui, mon Dieu les rejettera,
car ils ne l’ont pas écouté,
et ils seront errants ╵parmi les peuples étrangers.
مجازات اسرائيل
1ای اسرائيل، مثل ساير قومها شادی نكن، چون به خدای خود خيانت كرده‌ای و او را ترک گفته و به دنبال خدايان ديگر افتاده‌ای و در هر خرمنگاهی به آنها قربانی تقديم كرده‌ای. 2بنابراين غلهٔ تو كم خواهد شد و انگورهايت روی شاخه‌ها فاسد خواهد گرديد.
3ای قوم اسرائيل، شما ديگر در سرزمين خداوند زندگی نخواهيد كرد. شما را به مصر و آشور خواهند برد و در آنجا ساكن شده، خوراكهای پس مانده خواهيد خورد. 4در آن سرزمين غريب قادر نخواهيد بود به منظور قربانی در راه خداوند شرابی بريزيد؛ و هرگونه قربانی‌ای كه در آنجا تقديم كنيد او را خشنود نخواهد كرد. قربانیهای شما مثل خوراكی خواهد بود كه در مراسم عزاداری خورده می‌شود؛ تمام كسانی كه گوشت آن قربانیها را بخورند نجس خواهند شد. شما حق نخواهيد داشت آن قربانیها را به خانهٔ خداوند بياوريد و به او تقديم كنيد، زيرا آنها قربانی محسوب نخواهند شد. 5-6پس وقتی شما را به اسارت به آشور ببرند، در روزهای مقدس و عيدهای خداوند چه خواهيد كرد؟ اموال جا ماندهٔ شما را چه كسی به ارث خواهد برد؟ مصريان آنها را تصرف نموده، مردگان شما را جمع‌آوری خواهند كرد و در شهر ممفيس به خاک خواهند سپرد، و خار و خس در ميان ويرانه‌هايتان خواهد روييد.
7زمان مجازات اسرائيل فرا رسيده و روز مكافات او نزديک است. اسرائيل بزودی اين را خواهد فهميد. مردم اسرائيل دربارهٔ من می‌گويند: «اين نبی احمق است.» آنها فاسد و گناهكارند و با بغض و كينه دربارهٔ كسانی كه از روح خدا الهام می‌گيرند سخن می‌گويند و ايشان را ديوانه می‌خوانند. 8خدا مرا فرستاده است تا نگهبان قوم او باشم، ولی مردم اسرائيل در تمام راههايم دام می‌گذارند و در خانهٔ خداوند آشكارا نفرت خود را نسبت به من نشان می‌دهند. 9اين قوم مانند زمانی كه در جبعه9:9 نگاه کنيد به داوران 19:14 به بعد. بودند، در فساد غرق شده‌اند. خدا اين را فراموش نمی‌كند و حتماً ايشان را به سزای اعمالشان خواهد رسانيد.
10خداوند می‌گويد: «ای اسرائيل، در آن زمان، يافتن تو برای من مانند يافتن انگور در بيابان و ديدن نوبر انجير در ابتدای موسمش، لذتبخش بود. ولی پس از آن تو مرا در شهر فغور به خاطر خدای بعل ترک كردی و خود را به خدايان ديگر سپردی؛ طولی نكشيد كه تو هم مثل آنها پليد و كثيف شدی.9:10 نگاه کنيد به اعداد 23. 11شكوه و جلال اسرائيل همچون پرنده‌ای پرواز می‌كند و دور می‌شود، زيرا فرزندان او به هنگام تولد می‌ميرند يا سقط می‌شوند، و يا هرگز در رحم شكل نمی‌گيرند. 12اگر فرزندانش بزرگ هم بشوند، آنها را از او می‌گيرم. همهٔ قوم اسرائيل محكوم به فنا هستند. آری، روزی كه از اسرائيل برگردم و او را تنها بگذارم روز غم‌انگيزی خواهد بود.»
13فرزندان اسرائيل را می‌بينم كه محكوم به فنا هستند و اسرائيل آنها را به كشتارگاه می‌برد. 14ای خداوند، برای قوم تو چه آرزويی بكنم؟ آرزوی رحم‌هايی را می‌كنم كه نزايند و سينه‌هايی كه خشک شوند و نتوانند شير بدهند.
15خداوند می‌فرمايد: «تمامی شرارت ايشان از جلجال9:15 جلجال شهری بود که پرستش بعل از آنجا شروع شد (هوشع 4:15 و 12:11) و در آنجا بود که مردم برای خود پادشاهی خواستند (اول سموئيل 11:15). شروع شد. در آنجا بود كه از ايشان نفرت پيدا كردم. آنها را از سرزمين خودم به سبب بت‌پرستی بيرون می‌كنم. ديگر آنها را دوست نخواهم داشت، چون تمام رهبرانشان ياغی هستند. 16اسرائيل محكوم به فناست. ريشهٔ اسرائيل خشكيده و ديگر ثمری نخواهد داد؛ اگر هم ثمری بدهد و فرزندانی بزايد، آنها را خواهم كشت.»
17خدای من قوم اسرائيل را ترک خواهد گفت، زيرا آنها گوش نمی‌دهند و اطاعت نمی‌كنند. ايشان در ميان قومها آواره خواهند شد.
